donderdag, november 30, 2006

Steunberen

Hoe noem je zo’n zaal? Een pacificatiezaal gevuld met, naar ik vermoed, alleen maar liefhebbers van menig mager en meukend woord. Een Min-nologenzaal? In elk geval maak ik mij sterk dat Mijnheer Richard voor één keer zeer van ons zou hebben gehouden. Een keurige avond was het gisteren in Gent. Als een volle hommage. Fien Sabbe laveerde met klasse, Yves ’T’Sjoen bedankte omdat hij bezorgen mocht, Christophe Vekeman deed wat dunnetjes zijn stukje over dat die ochtend ook al in de boekenbijlage van de Morgen stond, uitgever Wouter Van Oorschot overhandigde een eerste exemplaar aan Frank Beke en een fles aan Boekenmier Paul Luyten en Pjeeroo Roobjee die vatte met zijn eigen stem in één moeite door al de aanwezige schimmen van Minne samen. Dat het verzameld werk van Richard Minne door een Nederlandse uitgever en zoveel jaren na datum alsnog wordt uitgegeven, het wil wat zeggen. Maar geen geknies. Minne zou vanuit de coulissen hebben toegekeken en in zoverre ik hem met heel veel terugwerkende kracht en Marco Daane kan kennen zou hij de voorstelling van gisteren ongetwijfeld hebben afgedaan met een kwinkslag. Wel zou hij het met mij zeer hebben betreurd dat er zo weinig vrouwen op de voorstelling van zijn Verzameld Werk waren afgekomen. Net nu een nieuwe Nederlandse uitgever enkel nog vrouwen wil uitgeven (“Mannen jagen, vrouwen schieten raak“), leek het sterke geslacht (zo mocht ook Mijnheer Richard graag al onze verzamelde vrouwen heten) net iets teveel te ontbreken. Gezellig zeg gisteren. De zaal leek wel volgelopen met een bende bevlogen knorpotten. Averechtsen. Koppige Minne-lingen. Ouwe zeurpieten met rimmel onder de nagels. Steunberen… Al ben ik omwille van Mijnheer Richard, en zijn eindelijk voorgoed en schitterend Verzameld Werk, zoveel jaren later, natuurlijk wel wat graag één van hen. Eén van hen was ik gisteren, en ik wil hem blijven.

Notitie bij de voorstelling van het Verzameld werk van Richard Minne, Pacificatiezaal van het Gentse stadhuis, woensdag 29/11/2006.

Richard Minne, Verzameld werk. Gedichten, verhalen en een roman. Uitgeverij van Oorschot- ISBN 9028240675 -384 pagina’s - € 29.50.

Extern:
Wachten in Wupperthal 3 – Richard Minne, de Gentse nijdas die solo speelt in de Kleine zaal van de Contrabas
Verzameld Werk van Richard Minne in aantocht - bij De Papieren Man

Labels:

woensdag, november 29, 2006

Hout

Wat heb ik met Neneh Cherry? Niet veel, denk ik. Nauwelijks iets meer dan 7 seconds… Ik ben in een televisie-interview met haar verzeild. Naar aanleiding van haar optreden van laatst in de Magdalenazaal. Over alleen en over in groep, gaat het. Over Yousou N’Dour, kompaan van vroegere (voetbal)oorlogen en over ook nog iets dat op het echte leven lijkt. (Enfin... Enz...). Ze is, zegt ze, - touch wood – opnieuw gelukkig... Dat wie het goed heeft maar beter hout vast kan houden... Neneh Cherry, ik ken haar nauwelijks en toch kan ik met het mens perfect een mening delen. Touchons du bois... Hout vasthouden en dat blijven doen. Touch Wood. Ik doe het al jaren. En in alle talen!

Extern: Neneh Cherry in de MagdalenazaalCirkus - 7 secondsYoussou ’N Dour - Hout vasthouden


Labels: , ,

Van de dagen: het woord... (Week 47)

* Ma 20/11/2006: Woord 599: boêrebeutr’
* Di 21/11/2006: Woord 600: bons
* Woe 22/11/2006: Woord 601: lichaam
* Do 23/11/2006: Woord 602: drimmelen
* Vr 24/11/2006: Woord 603: schuins
* Za 25/11/2006: Woord 604: eer
* Zo 26/11/2006: Woord 605: terp

boêrebeutr’bonslichaamdrimmelenschuins - eerterp

Rubriek: Van de dagen: Het woord...

Labels:

dinsdag, november 28, 2006

Sardienen

Uit het nieuws (1):

"De overleden man had in zijn jaszak een doosje sardienen en een scheermes. Er lagen ook flessen alcohol op de achterbank. Intussen was er al veel volk op de markt en stond de wagen tussen de kraampjes met groenten en fruit."

Dronken Pool sterft in auto op Zuidmarkt. Het Nieuwsblad, ma 27/11/2006

Labels:

Wild (Crypton/9)

Tijdens de jacht reed de hertog van Evere te wild en belandde in de gracht…

(Ingezonden medeling van Tom H., 21/11/2006)

Labels:

zaterdag, november 25, 2006

Kan ik er om malen

Zoals sommigen hebben opgemerkt is deze site ook dit jaar genomineerd voor de Clickx-wedstrijd “Site van het jaar”. Groot nieuws is dat niet. Netzomin als het mij kompleet koud zou laten. Van die hele jaarlijkse wedstrijd wordt – dat weten we – vooral Clickx beter (en groter en sterker dan de rest). Grappig is wel hoe er in de blogosfeer – van die hele kleine stormpjes in van die piepkleine glaasjes water - tegen die nominaties wordt aangekeken. Er zijn er die doodgelukkig zijn (genomineerd!) en dat ook nog formuleren, er zijn er die grienen om het lot dat wreed is en niet te vertrouwen (niet genomineerd!). Ach, blogs en bloggers! Hun aantal is allang niet meer bij te houden. Noch te stuiten. Ze lopen, stappen, rennen, springen, fietsen en vegeteren. In alle maten en gewichten, kom je ze tegen. In alle kleuren. Het hele kleurengamma gooit zich als een ordinaire winkelstraat voor je voeten. Er zijn er die blank zijn als het eerste laken. Er zijn de rode met het hart op de juiste plaats, dwz links. Er zijn er die het hard hebben zitten. Anderen zijn in de loop van de maanden (in het Wippel- en Waregem van al onze plaatsen en elders) zo donkerblauw geworden dat ze er welhaast bruin uit zien.… Ach blogs en Bloggers! Er zitten druppels, kruimels, parels tussen. Oogsnoep, maanzand, zoetstof… Er is eigengereidheid. Er is eigendunk, schaamteloosheid. Schoftig en schonkerig. Er is hopeloze en verloren gewaaide schoonheid. Er zijn – kan het anders - net zoveel blogs als er levende, plooibare, waaiende en kromme dode takken aan de bomen zitten. En soms lijkt het wel dat sommigen in het oververhitte bloglandschap alleen al bij die gedachte, bij de overvloed, bij de oceaan aan diversiteit waarin ze zichzelf nauwelijks staande weten te houden, aan het panikeren slaan. Alsof dat voor iets nodig zou zijn. Wat tenslotte dit eigen Arcadisch oord betreft blijf ik in deze graag net zo kort als bondig. Ooit opgestart als “Een gedicht in de tijd” – een soort kladboek zonder ringen - en nog altijd niet aflatend aarzelend tussen specifiek en speciaal, tussen alles waar geen tijd voor is en alles waarin wij ons verliezen, is dit blogachtig blauwboek – kan ik er om malen - gedoemd om voor eeuwig en een dag tussen twee stoelen te vallen. En heel af en toe, meer af dan toe, proberen wij dat hier voor onszelf, en toegegeven ook een beetje voor u, zo aardig mogelijk vast te leggen. En te houden. Wij hopen van u hetzelfde.

Voor wie het niet kan laten: Stemmen kan tot en met maandag 27 november, dus wacht niet te lang! Er schijnen naar verluidt fantastische prijzen te winnen. (lcd-monitors, printers, mp3-spelers, softwarepakketten en veel meer. En alsof dat nog niet genoeg is, is er één gelukkige stemmer die aan de haal gaat met onze hoofdprijs: een Maxdata Pro 800IW-notebook! )


Labels:

vrijdag, november 24, 2006

Blinde pauw

Een beetje laat om er hier nog mee uit te pakken maar ik wil het niemand onthouden. Alweer is er goed nieuws van het Borgesfront! Vandaag vindt van 12 tot 22 u doorlopend in Passa Porta een Borgesfestival plaats. In een heuse voorleesmarathon zullen al de literaire uitstapjes die Borges voor ons bij leven in petto had, belicht worden door iedereen die maar iets van hem voor wil lezen. Na de marathon (wedden dat Koen Fillet met die ontblote kroon van een knie van hem ook dit keer zijn start zal missen) is er het Grote Eerherstel. Dat Borges nooit de nobelprijs kreeg blijft immers een zware en onrechtvaardige, zelfs duistere machinatie van het literaire lot. Om daaraan alsnog te verhelpen wordt door Het Beschrijf, Passa Porta en de Argentijnse Ambassade in België een Premio Nobile uitgereikt aan Borges' weduwe María Kodama. Twee Belgische schrijvers (wie?) lezen daarover op de uitreiking een brief voor.
Helaas dien ik als zelfverklaard Borges-adept van het vroege uur bij dit alles zelf verstek te geven. Andere katten kruisen vandaag mijn paden. In naam van de Grote Blinde Pauw zal ik die vandaag graag voor jou geselen. Ik bedoel de katten, niet de paden, al lees je ook dat vanzelfsprekend alleen figuurlijk.

Borgesfestival – de voorleesmarathon - Passa Porta – Vrijdag 24/11/2006
De tentoonstelling “ B van Borges, Bibliotheek, Buenos Aires “ in Passa Porta blijft nog lopen tot 3/12/06.

Nog: Borges, het gedicht.

Labels:

donderdag, november 23, 2006

Valerius

Je hoort echo’s. Mensen lopen af en aan. Sommigen waden door de zalen als door een prentenkabinet. Ze lijken maar weinig voeling te hebben. Of te vinden. “Een groot anatomist was dat toch niet", zegt iemand, niet gehinderd door heel veel kennis. “Toch niet slecht geboerd voor een schilder”, zegt een ander. Ze kijken naar het kasteel in Leupegem, Tynlon, foto’s in een kastje. Ze vergeten dat hij eerst de wereld had afgezworven. Anderen tekenen met hun vinger de bekende landschappen na. Ze vergelijken de bomen en de huizen. Van het ene doek naar het andere gaan ze. Ze claimen herkenning en leggen winter over zomer. Ik noteer dat ze er zijn. Ik hoor ze, mijn medestanders, maar ik zie ze niet. Ik heb alleen oog voor wat aan de muren hangt. Over al die tinten van het wezenloze, desparate groen, het diepzeeduikersgroen in het werk van Valerius De Saedeleer moet ik het ooit nog ‘ns hebben, denk ik. Het klinkt als een onuitgesproken belofte. Binnensmonds. Aan mezelf en niet dat een ander het kan horen. Sommigen noemen zijn werk gedateerd maar Valerius De Saedeleer leeft. Nog altijd. Je ziet hem – als een bijnabaron - in Tynlon brieven schrijven. Naar Verhaeren, Crick, Streuvels of De Bom… Je ziet hem handen leggen aan het latere werk dat hem zal herhalen. Maar het doet – meer dan vijftig jaar na datum - niets af aan de vaststelling: Valerius leeft! Zijn werk hangt in Deinze en zijn weidse landschappen - bijna dood-ervaringen - maken, zo merk ik, meer dan ooit deel uit van de bekleding van mijn ziel.

Notitie bij ‘De tuin der Afwezigen’, de Valerius De Saedeleer-tentoonstelling in het Museum van Deinze en de Leiestreek.
Catalogus: Piet Boyens, De tuin der afwezigen.
Afbeelding: © Museum van Deinze en de Leiestreek


Labels: ,

woensdag, november 22, 2006

Stoet (Crypton/8)

Man verongelukt in begrafenisstoet.

Vindplaats: Het Nieuwsblad, zaterdag 28 oktober 2006

Labels:

Van de dagen: het woord... (Week 46)

* Ma 13/11/2006: Woord 592: slobkousen
* Di 14/11/2006: Woord 593: gooi
* Woe 15/11/2006: Woord 594: waan
* Do 16/11/2006: Woord 595: donderpreek
* Vr 17/11/2006: Woord 596: liefde
* Za 18/11/2006: Woord 597: inzicht
* Zo 19/11/2006: Woord 598: penseelvoering

slobkousengooiwaandonderpreekliefdeinzicht - penseelvoering

Rubriek: Van de dagen: het woord...

Labels:

zondag, november 19, 2006

Vlinder (Signalementen/15)


Veel zie je graag gebeuren. Alleen omdat het gebeurt
en lijkt op iets dat gebeurt zonder dat daarvoor een goeie reden
of een rechte regel is aan te halen. Flarf en wat zichzelf
als automatisch schrift in de marge drukt, elke kant van de weg
aan elkaar genegen. Dantesk. Moleskine om te molesteren.
Geen ontkennen aan oktober. Niet. Niet zal men negeren
dat er een voet, dat er kracht wordt gezet, dat wat
ontstaat zichzelf moet genereren.

Haak- en harkwerk brengt en bergt je. Waar je niet wil zijn
maar net zo vaak en veel als waar je terecht wil komen.
Gewend te raken, gewoon te worden aan wie je met vaandel
en valreep toch nog bent geworden: de gevondene en de vinder.
In elkaar gelijk loon voor gelijk werk verdelend. Geen opbod.
Niet meer op te moeten bieden. Rechterkant te krijgen aan wat
zichzelf cumuleert en wat in het vuur wordt opgerakeld. Het schetst
onze verbazing. Bitter als cichorei. Het zoete van de dingen.
Entstof en C02. Het Veertien Achttien van onze oude maanden.

Je pikt iets op. Je staalt het uit. Met de Engelse pen over de schijf.
De kling. En de schreef getrokken, ga je. Over de berm van elk
gebeuren. Gelijk de vlinder gebakken wordt in de vaas sta je te
blinken in wat je zelf nog uit moet vinden.


Niet verlegen zittend (om een linkje meer of minder).

Vlinder. Signalementen/15. Evenzeer een voorbode van een gedicht.
Vandaag vooral notitie bij Poeticinvention.

International Exchange for Poetic Invention is a multilanguage weblog with links
and information on poetic invention – our term for exploratory
investigative/experimental/radical/conceptual poetry. We hope the site
will serve as an international point of contact for the exchange
of information among those interested.


Charles Bernstein & Ton van ’t Hof


Met dank, voor de volle verwijzing, aan Viltblog (geen kat weet waarom nog steeds niet genomineerd voor de Clickx-blogsite van het jaar) - post-item: Iepi.



Rubriek: Signalementen

Labels:

zaterdag, november 18, 2006

Fictie

(Zo klinkt Voorman)

Hoe ver sta ik. Waar ben ik gekomen, denkt hij. In elk geval is in De Laatste Fabel het punt bereikt (is het ogenblik aangebroken/breekt het ogenblik aan) waarop Voorman op de proppen komt. Al is het zeer de vraag of Voorman wel klinkt als de naam die hij voor ogen heeft. Voorman klinkt zoals ie klinkt. Iemand die laat uitschijnen voor te gaan, die zich – rupsachtig en zwaar, wat wel vaker voorkomt bij lagere dieren - telkens weer op het voorplan weet te wurmen. Ondanks hem misschien maar toch telkens, tot in den treure toe telkens opnieuw. Zo klinkt Voorman. Hij begrijpt dat dit niet is wat hij zoekt. Bij Voorman zal men, het is waar, niet aan zijn “Voorman” denken maar aan die van een ander. Aan Rinosaurus bijvoorbeeld, Rinosaurus op de rots. Rinosaurus die een vendetta voert. Aan Bebrild Konijn. Of aan Hoekslang Met De Haak zal men denken. Maar niet aan de man waaraan hij een naam wil geven. En aan de notie die hij van hem heeft. Niet aan “Voorman”. Om dezelfde reden wees hij eerder al Frontman af. Hij wil geen oorlog in het boek. Neushoorn zint hem voorlopig nog het best. Neushoorn houdt hem gaande. Neushoorn die – best grappig - voor iemand die zelden hoeft na te denken een Think Thank opricht, hij ziet het zo voor zich. Hij ziet het zo gebeuren. Een vereniging die geen ander doel kan dienen dan dat van zichzelf, dat moet, tang op een varken, negen keren op de tien Neushoorn zijn. Geen ander. En dan gaat plots een lichtje branden. Zo groot ten slotte als een scheepslicht in de haven. Het moet, zoveel is nu wel duidelijk, iemand zijn met het verleden van iemand met de rug naar zee. Iemand die, net als Neushoorn, in staat is om achterwaarts in zee te lopen. Komend vanuit het Oostende van al zijn plaatsen

Braniekelner…Dat is het en hij weet het: Braniekelner is de naam. Fictie denkt hij, hoe schoon toch kan fictie zijn. En hoelang kan ze op zich laten wachten. Al eeuwen de geknipte man te hebben voor de rol en toch nog zolang op de naam te moeten wachten die hem omschrijven kan. Braniekelner, aangenaam. Als het niet klinkt dan moet het maar botsen. Een weekend geeft hij zichzelf om daar nog lang en uitgebreid over na te denken.

Labels: , ,

Dag van





Labels:

vrijdag, november 17, 2006

Gram (Crypton 7)

De junkie haalde zijn gram.

Tom H. citeert op vrijdag, erend, leven en werk van al wie in 'den Uitlaat'staat.

Rubriek: crypton van de dag

Labels:

Walnoten (Citaat/Citaten)

"Wij houden ons dan maar van lieverlede bij het voorstellen van de werking van de acupunctuur de prenten voor ogen waarop deze banen óp de huid zijn getekend. Wij kunnen ons niet voorstellen dat dat inprikken iets uithaalt, net zomin als we het logisch vinden dat het eten van walnoten goed is voor de hersenen ómdat ze op hersenen lijken."

Acupunktuur – Mijn woordenboek (136) bij Pascal Digital (nog steeds niet, geen kat kan er bij, genomineerd voor de Clickx-site van het jaar)

Rubriek: citaat/citaten

Labels:

woensdag, november 15, 2006

Knevelen

Enige tijd geleden liep hier in het Verre Maar Niettemin Zeer Nabije Westen het project ‘Buren bij Kunstenaars’. Niet minder dan 634 artiesten gooiden een weekendlang de deuren open. Bij zo’n aantal gelooft een mens zijn eigen oren (en helaas ook zijn eigen ogen) niet. Zeshonderdvierendertig artiesten en dat alleen al in die ene kustprovincie… 634… Nou moe als West-Vlaanderen werkelijk zoveel artiesten telt dan ga ik probleemloos voor een nazaat van Koning Boudewijn door. Al geef ik toe dat de gelijkenis niet zo treffend is wat dan weer in het voordeel van wijlen de Vorst wil pleiten. Iedereen artiest, het kan een kreet zijn waarin men geloven kan maar helaas, een credo is het niet. Dat iedereen aan het creëren slaat en iets voortbrengen wil is een mooie zaak maar dat iedereen daar ook nog per se mee naar buiten wil is wat veel gevraagd. Veel van de would-be artisticiteit die ons tijdens dat voorbije Buren-weekend werd geserveerd lieten we dan ook graag aan ons voorbij gaan. De slotsom was duidelijk. De Buren bij kunstenaars-formule is voor volgend jaar aan herdenking toe. Wie zich met mij tijdens dat oktoberweekend net zo blauw ergerde aan het gebrek van selectiviteit heeft evenwel niet lang op zijn honger moeten zitten. Komend weekend immers wrikt het uitleenproject “Kunst in Huis”op zijn beurt menig artiestendeurtje open. Onverbeterlijke voyeurs als jij en ik weten alweer waar ze moeten zijn. Zonder schroom vallen we straks weer glimlachend en ons lavend aan pure huisvredebreuk binnen in de open ateliers van een aantal kunstenaars uit de Kunst in Huis-collectie. De lijst die zich over heel Vlaanderen uitstrekt, oogt dit keer heel wat selectiever. Graag dus geef ik mijn vraag van toen een nieuwe kans: Wie, o wie zal ons knevelen. Met verbazing.

Dag van de Kunstuitleen (18 november 2006) en Open Ateliers (19 november 2006).

Open ateliers, een kleine, en toegegeven wat geografisch bepaalde eigen selectie:
Ben Snauwaert, Robbie Van Outryve, Bernard Sercu, Willy Cauwelier, Kris De Wulf, Yves Velter en Johan Clarysse.

Labels:

Van de dagen: het woord... (Week 45)

* Ma 6/11/2006: Woord 585: stakkerig
* Di 7/11/2006: Woord 586: lokroep
* Woe 8/11/2006: Woord 587: pook
* Do 9/11/2006: Woord 588: los
* Vr 10/11/2006: Woord 589: terp
* Za 11/11/2006: Woord 590: beter
* Zo 12/11/2006: Woord 591: wegwaaien

stakkeriglokroeppooklosterpbeter - wegwaaien

Labels:

Oef

Hello,

Your blog has been reviewed, verified, and cleared for regular use so that it will no longer appear as potential spam. If you sign out of Blogger and sign back in again, you should be able to post as normal. Thanks for your patience, and we apologize for any inconvenience this has caused.

Sincerely,
The Blogger Team

Labels:

zondag, november 12, 2006

Beitels

Bericht voor 12 november.

Ver hoeven wij hier nooit te zoeken om bij de dingen stil te staan. Een dagdagelijkse datum kan al een mijlpaal zijn. Een pas op de plaats is gauw gemaakt. Vandaag bijvoorbeeld schallen hier alle versies van Long may you run door de luidsprekers. Long may you run… Er zijn dingen waaraan het wennen is. Als Neil Young, held der helden, Hurricane uit al onze langvervlogen tijden, vandaag 61 wordt hoe oud moet dan de wereld rondom ons niet geworden zijn. Maar Young en Oud, dat gaat nog steeds niet samen. Nostalgie zal hier nog lang niet de maat zijn van alle dingen. Om een man te eren leggen wij alleen wat tijd opzij. Voor de rest blijft vandaag vandaag. Niets meer. Niets minder. Vandaag is een smidse – hey hey my my – waarin we blijven oefenen in het hersmeden en harden van de betere beitel.

Vandaag, hier en op alle zenders: Neil Young 61!

Labels:

Minnaar

Eerder heb ik mij al erg lyrisch uitgelaten over Vlaanderens meest vergeten dichter (en boer) Richard Minne. Een mens moet zich af en toe ‘ns flink laten gaan. Bij leven zou ik hem ongetwijfeld graag mijn vriend hebben genoemd, schreef ik in augustus 2003 als leesnotitie bij ‘De vrijheid nog veroveren’, de mooie biografie die Marco Daane over Minne schreef. Ik blijf het werk van Richard Minne en ook zijn levenslange en stille strijd die hij tegen een “veronderpasterd” Vlaanderen voerde, zeer genegen. Ook nu zijn de bruingekleurde oprispingen en reflexen van het soort Vlaanderen dat Minne veel liever uitspuwde dan hem als belangrijk dichter aan de borst te drukken, nog lang niet uitgewerkt. Meer dan ooit hebben we nood aan dwarsliggers en ‘zwartgallige humoristen’ als Richard Minne er één was. Het is dan ook met puur en ongezouten genoegen dat ik de plaats en de datum van een gebeuren van je welste mag noteren. Op 29/11/2006 wordt in Gent immers met de nodige luister het Verzameld Werk van Richard Minne (Gedichten, verhalen en een roman) voorgesteld. Een meer dan mooie reden, vinden wij dat, om hier in het-Arcadië-van-al-onze-plaatsen nog ‘ns in vol ornaat onze verzopen novemberakkers te verlaten!

Ge kunt gerust God en de liefde, de haat en de smart, de Vlaamse leeuw en de Colorado-kever, de universele solidariteit en de warme voeten bezingen. De dichter is vrij als een vis in het water. Het komt er maar op aan geen dode vis te zijn.” (Standpunten in de literatuur, 1948)

Uit:
Marco Daane, De vrijheid nog veroveren. (Richard Minne 1891-1965). Uitgeverij De Arbeiderspers, Open Domein nr. 39, 2001.


Voorstelling van het “Verzameld Werk” van Richard Minne, Gedichten, verhalen en een roman met Minne-minnaars tot in de dood als Pjeero Roobjee, Frank Beke, Wouter Van Oorschot, Christophe Vekeman, Yves T’Sjoen, en Fien Sabbe (gastvrouw).
Plaats en datum: Woensdag 29 november 2006 om 19u30 in de Pacificatiezaal van het Gentse stadhuis, Botermarkt.

Alle inlichtingen:
Boekhandel Walry, Zwijnaardsesteenweg 6, 9000 Gent, 09 222 91 67 en
Verspreidingscentrum Van Halewyck, Diestsesteenweg 71a, 3010 Kessel-Lo en uitgeverij Van Oorschot

Labels:

donderdag, november 09, 2006

Balpen

Niks bijzonders heb ik jou van de straat geraapt.
Niets etsends. Eerder iets Brabants kleeft aan jou.
Arbeider in jouw soort ga jij d’er met vuile voeten door.
Dat jij daarbij wat reclame voert voor een frituur,
het heeft mij nooit gestoord. Een enig stuk gelijk
schrijf jij. Rechttoe, rechtaan. Wat bij jou
van binnen zit is wonderlijk. Ik draai,

jij opent je. Het klikt, het spant, de veer springt op.
Blauwer slaapt het woord in de dunste slang.
Eenmaal weer dichtgeschroefd, schroef ik jou op.
Op punt. Als vanzelf: jij schrijft, ik volg. Op bierviltjes,
roos behang, op duur of dun papier, voor of tegen,
de muren op, de muren af, ik schrijf maar dat jij schrijft
en dat alles wat van toen weer tot leven komt

In mijn hand over lijken van letters gaat.


© Paul Rigolle


Uit ‘Het herschrijven van de dingen’
( ‘Overal en op alle plaatsen’, Crop & Sla, 1986)

Rubriek: Gedichten
Annotatie: Wie zichzelf herleest, leest een grafschrift. Soms duikel je een oud gedicht op en blijkt, amper twee decennia later, het onderwerp nauwelijks nog een reden van bestaan te hebben.

Labels:

Van de dagen: het woord... (Week 44)

* Ma 30/10/2006: Woord 578: kruisjessteek
* Di 31/10/2006: Woord 579: versmelting
* Woe 1/11/2006: Woord 580: doorknoperig
* Do 2/11/2006: Woord 581: wereldkampioen
* Vr 3/11/2006: Woord 582: kruipen
* Za 4/11/2006: Woord 583: binnenzak
* Zo 5/11/2006: Woord 584: gang


kruisjessteek - versmelting - doorknoperig - wereldkampioen - kruipen - binnenzak - gang

Labels:

zaterdag, november 04, 2006

Romans

'Dus u heeft geen romans?'
'Alleen literaire romans.'
'O, alleen literaire romans. Nou, dag.'


Vindplaats: Antiquariaat Hinderickx en Winderickx over het onvolprezen Winkeldagboek van Hans Engberts & René Hesselink.

Al vaker geciteerd, al vaker om geglimlacht en toch kan het citaat er ons ook dit jaar niet van weerhouden ernstig in overweging te nemen om toch nog maar 'ns een keer - die gek die met een hamer op zijn hoofd blijft slaan gelijk - op die bloody boekenbeurs af te stevenen! Wie kan zal ons begrijpen!

vrijdag, november 03, 2006

Spreken/Versus (27)

spreken met een grote stem versus spreken met een grote bek

Paul R. - Vrijdag 3 november 2006 - Cat. Versus (27)

Labels:

Onaangepaste tijden

Ook hier zie ik het graag vermeld. Dichter Bert Bevers werpt – still goin’ strong - nog altijd zijn dammen op. En geheel en al terecht! Bij Doorgeverij Zinderend verschijnt dezer dagen Onaangepaste tijden. Met tekeningen van Ron Scherpenisse. Een extractje:

Kort verlies

Mes kwijt. Niet zomaar een mes kwijt, maar het míjne.
Dat waarmee ik boter smeerde over duizenden sneden brood,
prachtige abdijkazen kliefde en radijsjes sneed.

Paniek was een groot woord. Opluchting eigenlijk ook,
toen het onderin de broodtrommel bleek te liggen.
Wat mag met een mes? Het missen?

© Bert Bevers


ISBN -10: 90-76543-09-7 / NUR 306 / ISBN -13: 987-90-76543-09-3
110 bladzijden - de bundel kost € 12 en is te bestellen bij frans punt mink bij doorgeverij zinderend punt nl


Extern:
Thuisbladzijden Bert Bevers
Doorgeverij Zinderend
Ron Scherpenisse

woensdag, november 01, 2006

Bloedsomloop (Citaat/Citaten)

”Een man die bij machte was een nieuw woord te creëren en het te laten doordringen in de bloedsomloop van de taal verschilde voor mij maar weinig van de schepper van het licht en de duisternis: als je een boek had geschreven, had je misschien het geluk dat mensen het een tijdje lazen, totdat er nieuwe en betere boeken voor in de plaats kwamen; maar wie een nieuw woord verwekte, die raakte aan de eeuwigheid. Tot op de dag van vandag doe ik soms mijn ogen dicht en zie ik die tengere, breekbare grijze man voorbijsloffen, verstrooid, met zijn witte puntbaardje, met zijn zachte snor, met zijn fijne handen, met zijn Russische bril, met zijn aarzelende porseleinen pasjes, als een piepkleine Gulliver in het land van de reuzen, dat bevolkt is met een gevarieerde menigte van enorme ijsbergen en hoge hijskranen en dikke neushoorns, terwijl alle kranen en neushoorns en ijsbergen een beleefde, dankbare buiging voor hem maken.”

Amos Oz – Een verhaal van liefde en duisternis. De Bezige Bij, Amsterdam, 2005, 647 p., Vertaling Hilde Pach – Citaat op pagina 85, 4° druk.

Extern: De jongen die alles goed maakt in Het Parool.

Rubriek: Citaat/Citaten

Labels:

En toch

En toch... En toch wou ik dat ik die slogan - glashelder en toch net geen karamel - voor de Boekenbeurs zelf had uitgevonden:

Zet je zinnen op een boek!

Hier en op alle plaatsen, elk jaar weer opnieuw: Neen, dit keer liever niet, we slaan maar 'ns een jaartje over... Niet te doen is het. Te commercieel, enzoverder, enzovoort... Tot de dagen lopen en wij plots, herfstig en al vermomd, weer in Antwerpen tussen de boeken staan... Al denk jij daar wellicht wel het jouwe van...