donderdag, september 29, 2005

Losgeslagen juweel (2005/38)


Op het kerkhof van het oud ijzer wil ik zoeken.
En vinden. Het binnenwerk en het weggetrapte.
Het roest en het ruisen. Gebladder. Geblader.
Geharrewar van een stad op stelten. De taal
van kranen en kruinen, getakel. De zee
aan de overkant van het oor. Alles
hoor- en draagbaar tot achter de ogen.

Als in een losgeslagen juweel.


© Paul Rigolle - Do 29/09/2005 - Losgeslagen juweel

dinsdag, september 27, 2005

Gevleugeld

"Belbus terug op het goede spoor".

Zo mogen we het horen. Nu nog een mooie bedding vinden!

zaterdag, september 24, 2005

Witte ladder

Alsof je plots tot de ontdekking zou komen dat Wim De Vilder al zeven jaar het nieuws voor je zit voor te lezen... Zo is het bij mij een beetje met David Gray. De gelijkenis is overigens treffend. Wim en David, het konden broertjes zijn geweest. Tot voor kort was David Gray mij nobel en onbekend maar intussen is hij goed op weg om voorgoed "onze man uit Wales" te worden. Al zeven ceedees lang timmert ie aan de weg en pas nu ontdek ik dat het vroeger - vanuit s'mans slaapkamer - ook al erg mooi kon zijn... White Ladder? Witte ladder!!! Vanwaar de liedjes komen? Ergens uit het niets, denk ik. Waar alleen mannen als David Gray af en toe mogen komen. Wedden dat via Stubru hét liedje van het moment straks ook bij jou niet meer uit het hoofd te krijgen is. Tell the repo man, and the stars above, You're the one I love... Die kleine blote liedjes toch! Ze komen binnen zonder het te vragen.

vrijdag, september 23, 2005

Wierook & Aarde (2005/37)


Dat ze na al die tijd nog altijd van deze wereld zijn, dat zul je zelden zien. In Amiens en elders. Een kluif voor hagiografen. Heilige boontjes met wierook in hun binnenste en aarde in hun kleren. Omdat hoogmissen nu éénmaal gezongen moeten worden, hebben ze hun getal. Maar wat aan te vangen met de leegte die straks met ons achterblijft wanneer ze van hun sokkels zijn gelazerd?


© Paul Rigolle - Vr 23/09/2005 - Wierook & Aarde...

Tweehonderd

Zo, dié tweehonderd hebben we nu ook gehad!

dinsdag, september 20, 2005

Verd8

Graag wil ik hier openlijk toegeven dat mijn eigen sms-gedrag hoogst prozaisch te noemen valt. Een echte fan van de vierkante centimeter zal ik wel nooit meer worden. In taal- en andere kwesties pleeg ik er immers - een borst opzettend - graag voluit voor te gaan. Nogal ouderwets in die dingen, ik. Voor mij mag het woord best wat voller. Wekelijks kom ik, zo schat ik dus, zelden verder dan een bijzonder pover gemiddelde van een 3-tal sms-jes. En alt Zr 1 enk afkort er in! Daarmee ben ik wellicht een wel heel erg kale vogel in het huidige communicatielandschap. Dat de jongeren onder ons constant met de vinger aan de toetsjes zitten mag mij evenwel niet deren. Zolang ze maar tot mij, waar nodig, kalm en ingetogen het wat uitgebreidere woord blijven richten. Het mag niettemin niet verbazen dat het sms-jargon ook al helemaal binnengeslopen is in de taal van de creatievelingen. Zo werd het voorbije weekend tijdens "OdeGand 2005 - Happening onder Stroom" de uitslag van de gelijknamige SMS-gedichtenwedstrijd bekend gemaakt. Er was een heuse huwelijksreis te winnen en elk ingezonden flardje tekst mocht niet meer dan 160 tekens tellen. Bovendien moest het ook nog 'ns over de liefde ("trouw") gaan. De oogst oogt fijntjes. Er is een bundeltje van gemaakt waaruit (z11s) te bloemlezen valt.

Van Irma Neyens valt dit pareltje te noteren:
"Aai lof joe. Gewoon woehoe. Tu eim mwa. Së kom sa. Poer Toejoer. M'n liefste amoer. Ons hart klopt issi. Toet la vie."

Frederik Lucien De Laere, die - dat weten we - als dichter allanger niet voor één gat te vangen is, liet over 'trouw' dan weer dit acteren:
"toen we *//* stonden (**)> we en werden met 8*werk en mond tot (-:(:-) verbonden".

En de winnaar van de hoofdprijs - een cruise op de Nijl - waarop het naar verluidt, als je maar wat wil letten op wat je drinkt, lekker sms-sen is, heet Ward Desloovere:

"Iets kraakt in onze slaap
houdt de dekens wakker
terwijl ons geheugen hakt en hapert
aan een stem aan gebaren
aan geheimen dichtgeritst."

Als je't zo voor ogen houdt hoop ik van die Desloovere ooit nog meer (dan die 140 tekentjes) te lezen. Zijn sms-berichtje heeft volgens mij aanleg om verd8 veel op een echt (klein)gedicht te gaan lijken.

Het volledige bericht staat overigens ook hier nog na te lezen.

zondag, september 18, 2005

Buit

Voor C.

Hoewel intussen al op drie in de toptien en iedereen er omheen zowat al gekgemaakt door alle media-aandacht, heb ik er pas gisteren voor het eerst de hand op mogen leggen! Een vriendin had het boek gekocht in het ons bekende en lieflijke T. . En even had ik er niet terug van. Perplex zeeg ik neer in de zetel (waar ik al zat). Kleine knappe uppercut. Verbluffende aanblik. Buideldier van een boek! Een boek als een Buit! Zwerm, van Peter Verhelst! Een boek dat zo duidelijk als wat al bij de eerste blik in staat lijkt om straks alles en iedereen omver te blazen waar ie bijstaat. Een boek met Ambitie (waar overigens niets verkeerds mee is). Een boek met Bedoelingen, zo groot als Het Land van Belofte... Een boek met de uitwerking van rood vlees op jongemannen. Om bij te huilen, en om bij te schrijven. Om dazend en dizzy bij te zitten kijken wat er gebeurt als plots op een dag de Taal gaat Zwermen. Voor wie van Tongkat hield is dit het vervolg! Open met die doos!


PETER VERHELST Zwerm. Geschiedenis van de wereld. Prometheus, Amsterdam, 666 blz., 24,95 euro.

Extern:
Zwerm bij "De Tijd"
Voorpublicatie bij NTG :
Inwijkeling Marc Reugebrink over (o.a.) Zwerm.
Peter Verhelst HemZelve

En via Google ook nog een andere lezer gevonden die mij aardig lijkt! :

zaterdag, september 17, 2005

Hoe schoon

Af en toe, je kent me, mag ik me graag wentelen in de sentimentele gloed van een folklore die allang niet meer bestaat maar die wel nog mooi in stand gehouden wordt. Echo van toen: Strompel, mompel, kom naar buiten: De koers is daar! Weliswaar geen Belgiese zondag gisteren maar toch een feestelijke vrijdag om U tegen te zeggen. Onder het motto: J'ai deux amours (én nog veel meer) ging het ijlings terug naar het dorp van oorsprong. Hoe schoon was mijn dorp? De vraag wordt elk jaar wat prangender want elk jaar mis ik er wel iemand meer. Niettemin is het aardig om één dag lang helemaal terug te zijn in het allereerste court-circuit van toen en ooit, Het Koolskamp van al onze plaatsen. Alwaar, schrik niet van de hoofdletters, gisteren net als elk jaar Het Kampioenschap van Vlaanderen werd verreden. Bij Bitossi kon er - voor wie d'er zin in zou hebben - zelfs een verslagje af.

Ritten (4)

Bonn - Berlijn

"In de aanloop naar de Duitse verkiezingen trekt de Standaard-redacteur Jorn De Cock door Duitsland. Hij doorkruist het land. Bonn is zijn startplaats, Berlijn de eindbestemming. Zijn ervaringen in het land met verkiezingskoorts schrijft hij neer in zijn weblog: Van Bonn naar Berlijn."

Vindplaats: De Standaard is een Duitslandblog begonnen.

(P.R. - Zat 17/09/2005 - Cat. Ritten)

Labels:

vrijdag, september 16, 2005

Weerstaat veel met glans (2005/36)

Wat je ziet is wat je ziet. En toch. Er is water aan de overkant. Een licht dat op rood geslagen is en op dat rood blijft staan. Wat het is? Misschien een bruggenhoofd. Of een brug. Een stel dat weegt. Rollensklaar. Iets dat ergens staat en de mensheid dient. Ik zoek en denk. Knip de rechtermuis. Uit de eigenschappen leer ik de tijd maar niet de plaats. Digitaal. Het ogenblik waarop het beeld genomen werd. Een knip die het heeft weggeknipt. Uit het geheel. En nu een eiland is. Het lijkt verweerd en dat is, zoals jij intussen weet, heel vaak waarvan ik hou. Iets op zijn retour. Een klein verval. Een schilfer verf. Een dofgeworden kleur. Ik zou niet weten waar dit kunstwerk staat. Ik benoem het niet maar ook naamloos weet ik wat het is. Jij hebt het gezien en ik zie het ook. Kunst heeft vaak iets wilds. Maar vaker nog komt het zonder reden. Is het ongewild. Al is het grijs wat dof, dit weerstaat de vergelijking met veel van wat mensen maken. Dit staat. En weerstaat veel. Met glans!.

© Paul Rigolle - Vr 16/09/2005 - Weerstaat veel met glans...

Ritten (3)

Groningen - Leeuwarden

"Direct na de brug voegt aan stuurboordzijde de Lange Meer in. Kijk ook daar goed uit; het is de doorgaande route van Groningen naar Leeuwarden. Vanaf de brug loopt de Langdeel in 2km naar Leeuwarden, om daar met een ruime bocht naar het westen over te gaan in het Van Harinxma Kanaal dat ten zuiden van Leeuwarden loopt. Een klein stukje rechtdoor is een aanlegsteigertje voor overnachting."

Vindplaats: van Groningen naar Leeuwarden

(P.R. - Vr 16/09/2005 - Cat. Ritten)

Mooie rit, rit 3. En dit allemaal op de dag dat verder in het Laagland de strijd tegen de dikke kinderen wordt aangebonden; de dag ook dat alweer Koolskamp Koers verreden wordt... Afspraak aan de overkant van de kerk in het Handelshuis, omstreeks tien voor twaalf! Ok? Ok!

Labels:

woensdag, september 14, 2005

Echt breken!

Het is een tijdje stil geweest rond dichter Herman Leenders. Maar zeg bij dichters nooit té stil of er komt meteen verandering in. Nadat Leenders eerder de dichtbundels Mijn Landschap, Ogentroost, Landlopen, Speelgoed en de novelle Het Mennegat publiceerde, zit de roman De echtbreukeling er nu zeer snel aan te komen. Het boek wordt op woensdag 5 oktober 2005 in het Ruiselede van al onze plaatsen aan het publiek voorgesteld. Tessa Vermeiren van Weekend Knack stelt voor. Nadien hoop ik in het Sappho-dorp, hier toch aardig in de buurt, samen met een aantal bekende en onbekende echtbreukelingen een mooi flesje aan te breken. Omdat echtbreken (soms) gevierd mag worden!


Herman Leenders, De echtbreukeling, Uitg. De Arbeiderspers.
Voorstelling: Woe 5/10/2005 om 20:00 u. in de feestzaal van het Gemeentehuis van Ruiselede, Markt 1, 8755 Ruiselede.
Alle info: Uitgeverij De Arbeiderspers en Boekhandel De Reyghere, Markt 12, 8000 Brugge.

Voor wie het nog niet zou weten: het Ruiselede van al onze plaatsen ligt halverwege tussen Brugge en Gent (Autoweg Brussel-Oostende, afrit Aalter en verder richting Tielt).

Wat gebeurde er met...

De lijven plooiden naar de hooivork
En stonken naar het zweet...


Even stilhouden bij een feit dat niet overgaat: Vijftien jaar geleden verliet Wim de Craene dit paradijselijke tranendal...

Ritten (2)

Binnengekomen voorstel voor Rit 2 in de Ronde van Mijn Hoofd:

Ruiselede - Wingene (en terug).

Weze opgemerkt: het gaat hier wel degelijk om een tijdrit (een contrelamontre voor onze Nederlandse fietsvrienden). Voorstel wordt ernstig onderzocht.

(P.R. - Woe 14/09/2005 - Cat. Ritten)

Labels:

dinsdag, september 13, 2005

Geheime Lokaasje

In de reeks: Ik versta niet alles maar ik kan het best begrijpen lees ik bij Cornelis Van der Wal iets wat mij zeer aanspreekt.:

"Moarn sil ik op in Geheime Lokaasje, mar net fier fan myn hûs, besit nimme fan in Karavan om dêr oan myn Novelle en myn Poëzij te wurkjen. Dit hat fan gefolgen dat ik de kommende 14 dagen myn logke net byhâlde sil, of der moat driuwende oanlieding ta wêze. Ik kom wol alle dagen eefkes thús om de meel te tsjekken en ... bamy te sieden. En Farsk, de Griene Fee, hâld ik fansels ek by!"

Ik ben zelf net terug van en daardoor fris en monter opnieuw in het bezit van de rare illusie dat ik hier terug zou zijn (Hier? Hoedan en waar? En waarvandaan?) of ik heb al na enkele dagen alweer heimwee naar mijn eigen Geheime Lokaasje. Pakkend is dat. En voor deze jongen bijna klinkend als een Lokaas van jewelste!

Totaal niet ter zake doende opmerking daarbij: Zijn de Friezen soms de West-Vlamingen onder de Nederlanders?

Versus (15)

Afwezig Aanwezig versus Aanwezig Afwezig

(P.R. - Di 13/09/05/2005 - Cat. Versus)

Ritten (1)

Ritten! Dit vind ik een mooie rit zie, voor als die ooit verreden wordt... In de Ronde van Mijn Hoofd:

Maubeuge - Quiévrain

in één dag. En straks zelfs in het echt...

(P.R. - Di 13/09/05/2005 - Cat. Ritten)

Labels:

zondag, september 11, 2005

Resiroos!

Leeservaring! Er zijn boeken (en bundels) waarbij je na lezing niet eens meer weet wat je er aan overhoudt. Ze doen helemaal niets met je wat niet echt de bedoeling kan zijn. Andere laten je daarentegen niet meer los en dwingen je rechtop te zitten. Maken dat je de ene notitie na de andere zit te noteren. Zo een boek is en blijft März, de carrière van een schizofrene dichter van Heinar Kipphardt uit 1976. Het boek beweegt zich net geen dertig jaar na datum nog altijd op de wonderlijke grens tussen psychiatrie en creativiteit. De resiroos ook in de herfst bloeit! Hieronder graag even een notitie ter illustratie:

"Omgekeerde wereld. De fabriek ontnam März gezichtsvermogen, gehoor, reuk, lucht, tijd en fantasie. In de eerste plaats echter ontnam zij März März, althans de resten van diens hondemaaltijd van zijn jeugd. Niet März gebruikte het gereedschap, maar het gereedschap gebruikte März. Niet März maakte een wandeling tussen de machines door, maar de machines stuurden hem de baan op om hen te bevredigen aan knoppen en handels. Wanneer März niet in het spoor liep kwamen alle eindprodukten dreigend bij zijn plaats staan en meldden hem als mislukt exemplaar. Dat was de omgekeerde wereld. Omdat de machine hem bijvoorbeeld ook 's nachts wilde gebruiken, moest hij in de nachtploeg."

Uit: Heinar Kipphardt: März. De carrière van een schizofrene dichter. Uitgeverij Sun, uit het Duits vert. door J.F. Vogelaar, 1978.
Zie ook: Heinar Kipphardt en März bij jawel, "Stophetlijden"
Valt alleen te vrezen dat het boek dezer dagen alleen nog in antiquariaten te vinden is...

woensdag, september 07, 2005

Steen waarop staat (2005/35)

Waar ik gebleven was. Waarvan ik bekwam
is wat om verzoening met de dagen smeekt.
Het geschuur en het geslijp, het wetten
van de messen. Wat men terug wil vinden
is wat men nog het meest herkent. Een doek
dat wacht, het fijne werk, de zekerheid dat van
het één straks ook weer het ander komt.
Terugkeren valt niet zwaar. Terugkeren
gaat vanzelf. Waar een wil is is een weg:
In de vlakte van september her aan te knopen!
Als vanouds overstag te gaan. Over taal
en staal. Over steen waarop staat dat niets
van ons in onze reis verloren gaat.

© Paul Rigolle - Woe 7/09/2005 - Steen waarop staat (uittreksel)