dinsdag, oktober 31, 2006

Sous les pavés (2)


















"Vusakkerstraat 10"

Rubriek: Sous les pavés il y a la plage...

Labels:

Van de dagen: het woord... (Week 43)

* Ma 23/10/2006: Woord 571: wurmen
* Di 24/10/2006: Woord 572: onhoop
* Woe 25/10/2006: Woord 573: ellende
* Do 26/10/2006: Woord 574: kombuis
* Vr 27/10/2006: Woord 575: verijsd
* Za 28/10/2006: Woord 576: sprong
* Zo 29/10/2006: Woord 577: zier

en dat van vandaag...

zaterdag, oktober 28, 2006

Podium

Geginnegap zegt u? Neen hoor, voor één keer laat ik hier elk gemonkel achterwege. Zelf heeft u het misschien nog niet zo gemerkt maar hier, in het West-Vlaanderen van al onze plaatsen blijft het bulken van het talent. Van stotteren tegen de zeewind in word je sterker. We kijken uit naar Engeland en al de rest ligt achter ons… West-Vlamingen hebben veel waarvan anderen alleen maar kunnen dromen. Kijk maar ‘ns naar dat mooie podium van de provinciale prijs voor dramatische kunst! Niks provinciaals schort daar aan! Wel integendeel. Frank Adam (“Urt!”) als winnaar en Xavier Tricot (“Hamlet van Raversyde, gevolgd door Oedipus vs. Antigone & Orestes vs. Electra”) en Joris Denoo (“Dode adder”) die hem flankeren! Een half leven zijn ze stuk voor stuk al met hun taal onderweg en nog worden ze als klassiekerkoningen veel zwaarder onderschat dan nodig is. Misschien moeten we die hele provincie van ons maar ‘ns bij de hoeken opnemen en ze ergens meer naar het Noorden weer neer gaan leggen. Bijvoorbeeld in Nederland!

De proclamatie van de literaire prijs van West-Vlaanderen in 2006 voorbehouden aan ‘dramatische kunst’ heeft plaats op zaterdag 18 november e.k., om 16 uur in het Provinciaal Hof, Markt 3 in Brugge. Laureaat Frank Adam brengt een performance uit zijn bekroonde werk “Urt!”. Meer info: ria.verweirder-bij-west-vlaanderen.be - T 050 40 34 23

Ps. Van gemonkel gesproken. Misschien - is dit een grap of om te huilen - hoort ook dit hard tot de mogelijkheden.

donderdag, oktober 26, 2006

Vrienden!

Vrienden, het mag gezegd. Woestijnvis blijft het been stijf houden. Was “Alles uit de kast” nog een programma dat naar ons gevoel kapot ging aan jolijt dan is “Vrienden van de poëzie”, uitgegroeid
tot het mooiste lelijke eendje dat in de Man bijt hond-vijver dankzij jolijt (én bravoure) in alle omstandigheden boven water blijft. Van Wim Helsen niks dan goed. Sinds wij de schitterende live-versies van Heden Soup en Bij mij zijt ge veilig meemaakten hoeven wij hier nooit nog te zoeken naar onze lidkaart van de Helsen-fanclub. Die houdt zich altijd vlak in de buurt op van onze voorraad minute-kippensoep. En dat wil wat zeggen! De mix van lichtheid en ernst waarmee Helsen in de rol van Grote Vriend ondertussen elke weekdag in “Vrienden…” een gedicht leest, blijkt wel degelijk zeer te werken. Zelfs aanstekelijk. Laatst kwam Buurman, die nooit van zijn leven een gedicht leest, hier een Helsen-imitatie ten beste geven. De intonatie klopte tot mijn steile verbazing als zijn eigen brievenbus en van het gedicht dat hij zelf – waarvandaan - eigenhandig had meegebracht ging niet één woord verloren.

Extern:
Het grote Vrienden van de poëzie-archief.
Wim Helsen-thuissite

dinsdag, oktober 24, 2006

Containerpark (Crypton 6)

Gisteren ging ik met mijn vrouw naar het containerpark.

Rubriek: crypton van de dag

Labels:

Van de dagen: het woord... (Week 42)

* Ma 16/10/2006: Woord 564: kleur
* Di 17/10/2006: Woord 565: klantkunde
* Woe 18/10/2006: Woord 566: beschaafdheid
* Do 19/10/2006: Woord 567: draai
* Vr 20/10/2006: Woord 568: klap
* Za 21/10/2006: Woord 569: bons
* Zo 22/10/2006: Woord 570: lantaarnopsteker

zondag, oktober 22, 2006

Met verbazing

Kunst en kunstenaars… Dit weekend staan hier in het Verre Westen opnieuw de deuren open. Er zijn er die al bij het opendoen erg schuchter ogen en er zijn er die geen schaamte kennen. Anderen zeggen het niet, maar ze denken dat alles kan. Dat ze de wereld her uit kunnen vinden vanuit het eigen hart… Artiesten, ik mag ze wel. Sommigen hebben niets te vertellen omdat hun taal gekunsteld is en hun ego zoveel groter dan hun kunnen. Toch zijn er die paar enkelingen die in hun dooie eentje het verschil weten te maken. Ze hebben body ook al lijken ze freel en om te breken. Ze hebben een thema. Geen duizend, maar één thema om op te variëren. Ze weten vanwaar ze komen. Het ongeluk van het ongebreidelde, de dagelijkse plaag van de gulzigheid hebben ze al zoveel langer dan vandaag achter zich gelaten. Het is goed om bij hen te gaan noteren. Te gaan zitten. Geen kunst valt zonder norm. Zonder maatstaf valt niet te werken. Hij of zij die zichzelf – o oogkleppen van het miskend genie – tot norm herleidt, heeft zichzelf al van bij het begin ten dode opgeschreven. Bagage, vakmanschap, het storm- en dranggedoe, de geur van wilde limoenen reiken tot niets voor wie niet over de gave van het oordeel kan beschikken. Met velen zijn ze niet, zij die ons dat kunnen leren. Visie maakt het verschil. En Vista

Wie, o wie, vertelt ons over wat beheerst moet worden. Wie leert ons de adem in te houden. Wie zal ons knevelen. Met verbazing.

Met verbazing. Evengoed een notitie bij “Buren bij kunstenaars”, een project dat gisteren en vandaag in West-Vlaanderen al te veel kunstenaarsateliers openzet.

Eigen selectie: Yves Velter (Oostende), Els Van Thournout (Wingene), Magda Castelein (Aarsele), Eric De Jonckheere (Roeselare), Isidoor Goddeeris (Roeselare), Hugo Verstraeten (Oostkerke) en Kris De Wulf (Meulebeke)

vrijdag, oktober 20, 2006

Winkie

Ik lees en leer dat de teddybeer pas in 1913 is uitgevonden. Zou men voordien dan echt alleen maar hebben gespeeld met dingen waar men niet aan mocht komen…

Notitie (in vraagvorm) bij Winkie van Clifford Chase.

Zie ook: 'Hadden we nog maar onze teddybeer' - Marnix Verplancke in De Morgen, 18/10/2006.

donderdag, oktober 19, 2006

Smokkelaar

"Vanaf 1972 begon Paul Snoek opnieuw koortsachtig te schilderen. ,,Ik leef om te schilderen. Maar ik verkoop om te kunnen leven.'' Na zijn ontslag in 1975 installeerde hij zich als kunstschilder in Oostende. Maar toen de verkoop van zijn doeken slabakte, verloor hij zijn draai. Hij was achtereenvolgens pr-man van het Zeepreventorium in De Haan, antiquair, copywriter en meubelverkoper in Saoedi-Arabië. ,,Rimbaud is ook geëindigd als wapensmokkelaar'', lachte hij."

Vindplaats: Sterven vind ik erg...

Vandaag is het 25 jaar geleden dat Paul Snoek, zich hier, overigens vlak in de buurt, in zijn fonkelnieuwe zwarte Alfa – de lichtblauwe liet te lang op zich wachten - te pletter reed op een graafmachine. Sterven vind ik erg, maar doodgaan onbelangrijk, het klonk als een credo dat niet lang kon duren. Benieuwd wie vandaag langs die ouwe keiweg van de Brugse Baan bloemen neerlegt in de regen.

De Alaska-uitzending van 15/10/2006 over leven en werk van Paul Snoek van Wim Vangrootloon valt hier nog opnieuw te beluisteren.

woensdag, oktober 18, 2006

Bargoens

Een zin:

In mijn slaap spreek ik het bargoens dat mij regeert.

dinsdag, oktober 17, 2006

Te na of te nauw

Te na of te nauw ligt hij mij aan het hart om het hier onvermeld te laten. Passa Porta brengt tussen 18/10 (morgen dus) en 3/12/2006 een Borges-festival waaraan nauwelijks voorbij kan worden gegaan. Voor wie niet raakt uitgekeken, voor wie niet raakt uitgeraasd zal er de dageraad zijn die zichzelf en niets dan zichzelf in het woord besterft. Zeg ik dat echt? Ik zeg dat echt. Voor wie heeft en dat niet wil zien. Voor wie zwaar wil inzetten… Buitenspel of Pas op de Plaats… Blessureleed, taalkliniek. Borges voor niets minder dan het leven zelf!

Extern
Passa Porta – Borges-festival
Borges-bericht bij Vilt-blog
Borges, een gedicht

Van de dagen: het woord... (Week 41)

* Ma 9/10/2006: Woord 557: repetitielokaal
* Di 10/10/2006: Woord 558: adresbalk
* Woe 11/10/2006: Woord 559: duur
* Do 12/10/2006: Woord 560: prijkt
* Vr 13/10/2006: Woord 561: truffelzoeker
* Za 14/10/2006: Woord 562: brug
* Zo 15/10/2006: Woord 563: bekaaid

zaterdag, oktober 14, 2006

Ik hoop van u

Lang zag het er naar uit dat Stefan Brijs het lot zou beschoren zijn van dat van de modale Vlaamse schrijver. Erg aardig debuteren, een uitgever die er in gelooft, daarna de lijn mooi doortrekken (Arend, Twee levens) om dan toch maar weer, en wellicht vanwege een totaal gebrek aan ‘Alles uit de kast-gehalte’, voorgoed te gaan wegdeemsteren in de Uithoeken van de Vergetelheid. Er mag dan vanuit het Noorden met enige piëteit wat ‘opleving’ zijn gesignaleerd – Rob Schouten had het laatst in mei nog in Trouw over ‘Klaar met de verdrietjes van België” -, schrijven in Vlaanderen, het is en blijft geen pretje. Eerder zal men hier prei gaan telen dan de knuisten te bezeren aan een taal die hardleerser dan de volle bodem is. Stefan Brijs zal het niet meer deren. Met de Engelenmaker, zijn laatste en ronduit mooiste boek, bewijst Brijs dat een schrijver met één boek voorgoed het verschil kan maken. Soms is wat onmogelijk lijkt alleen maar moeilijk. Het credo van de wacko-achtige dokter Victor Hoppe lijkt ook op het schrijversschap van Brijs van toepassing te zijn. Het boek zelf grijpt je eerder langzaam beet maar het sleurt je enkele tellen later wel heel ver aan de haren met zich mee. Er zijn boeken die tot minder in staat zijn. Het fantastische en zeg maar ongelooflijke, bijna ongeloofwaardige einde maakt het boek alleen… geloofwaardiger. Stefan Brijs heeft met de Engelenmaker een wonderlijke bestseller uit de brand gesleept. Lang geleden dat een Vlaamse roman nog ‘ns zoveel diepe deernis in mij liet wedijveren met zoveel medeleven. Ik hoop van u het zelfde.

Extern:
Stefan Brijs-thuissite
Klaar met de verdrietjes van België - Trouw, 13 mei 2006 - Rob Schouten
Pascal Digital, wel heel recent over de Vergeethoek
De Engelenmaker bij Cutting Edge
De Engelenmaker is intussen ook genomineerd voor de Ako-literatuurprijs.
Rubriek 'Literair Logboek'

Update 22/10/2006: Ook de vijfjaarlijkse prijs voor proza Kantl is voor de Engelenmaker

vrijdag, oktober 13, 2006

De truffel kiest

(Toscaanse notities/2)

Uit de oktoberbrieven van I Fiamminghi:

"Er is dus minstens een zekere kundigheid voor nodig om ze te vinden, niet alleen van de truffelzoeker zelf, maar ook van zijn trouwe - en vaak peperdure - truffelhond. Zij kennen de plaatsen waar de truffel zich laat vinden, vaak dichtbij bepaalde type eikenbomen. Niet zelden gaat de bezigheid over van vader op zoon...
Kortom, de truffel kiest zo haar eigen voorkomen en niet haar oogster. En één van de meest bekende regio's, zowel voor Toscane, Italië, als daarbuiten is deze rond San Miniato, geboekstaafd als het voorheen meest invloedrijke, bisschoppelijke en zelfs keizerlijke burchtstadje op de as Pisa-Firenze..."


Soms... Soms denk ik op dagen als die van vandaag dat een mens nauwelijks iets meer kan zijn dan de donkere vrucht van zijn eigen lichte vorm van heimwee...

Vindplaats: I FiamminghiNieuwsbrief Oktober 2006

woensdag, oktober 11, 2006

Jaarlijks (Lijstje/18)

Jaarlijks, om het af te leren, én, ik geef het toe, met een zwaar “Alles uit de kast-gehalte”, het kraslot-lijstje:

Orhan Pamuk
Philip Roth
Haruki Murakami
Ryszard Kapuscinski
Hugo Claus
Milan Kundera
Cees Nooteboom
Thomas Pynchon
Amos Oz
Harry Mulish
Claudio Magris
Antonio Tabucchi
William H Gass
Mario Vargas Llosa
John Updike

Meer info over de nobelprijs literatuur: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. enz.

Update 12/10/06: Pamuk, een kraslot? Welneen!

© Paul Rigolle - Woe 11/10/2006 - Jaarlijks (Lijstje/17) - Afdeling: Ingelijst en wel

Labels:

dinsdag, oktober 10, 2006

Handleiding

Handleiding voor het printen van een boekje.

Je hebt 6 bladen A4 nodig. Stel je printer in voor A4. Stel je printer zo in zodat de bladzijden in landscape worden gedrukt. Print blad per blad. De bladen moeten aan de voorzijde en aan de achterzijde worden bedrukt. De handleiding geldt niet voor dubbelzijdige printers. Steek 3 bladen in je printer. Print blad 1, 2 en 3. Je hebt dan het kaftje en 2 binnenbladzijden van het boekje. Steek 3 nieuwe bladen in je printer. Print blad 4, 5 en 6. Van het boekje heb je dan bladzijde 12 en 1 geprint(blad 1). Bladzijde 10 en 3(blad 2). Bladzijde 8 en 5(blad 3).
Op de achterkant van blad 4, print je blad 7. Steek blad 4 opnieuw in je printer. Zodat de achterkant bedrukt kan worden. Let er op dat de letters aan de voorkant en de achterkant leesbaar zijn in dezelfde richting. (Op blad 4 staat op de voorkant bladzijde 12 en 1 van het boekje. Op de achterkant bladzijde 2 en 11 van het boekje.)
Doe hetzelfde met blad 5. Print nu op de achterzijde blad 8. (Op blad 5 staat op de voorkant bladzijde 10 en 3 van het boekje. Op de achterkant bladzijde 4 en 9.)
Doe hetzelfde met blad 6. Print nu op de achterzijde blad 9. (Op blad 6 staat op de voorkant bladzijde 8 en 5. Op de achterkant bladzijde 6 en 7.)
Neem tot slot blad 3 uit het eerste hoopje. Druk op de achterzijde van blad 3 blad 10. ( Blad 3 aan de keerzijde is links blanco.
Rechts staat bladzijde 13 van het boekje.)


Vouw de A4-tjes overlangs.

Wat je bekomt als je mooi binnen de bovenstaande richtlijntjes kleurt is een aardig boekje van Willy Vynck. Mons Patisserie uitgegeven door Os Bovis, 2006. Dertien bladzijden. Een verhaal voor kinderen. Zodat ze zien hoe het gaat. Als het niet gaat.

Voor meer info over het boekje en over de W.V.-nieuwsbrief: O s b o v i s-U i t g e v e r i j & Willy Vynck (w puntvynck at skynet punt be)

Van de dagen: het woord... (Week 40)

* Ma 2/10/2006: Woord 550: nu
* Di 3/10/2006: Woord 551: heuveltop
* Woe 4/10/2006: Woord 552: schoorvoetend
* Do 5/10/2006: Woord 553: natuurlijk
* Vr 6/10/2006: Woord 554: letterenhuis
* Za 7/10/2006: Woord 555: detergent
* Zo 8/10/2006: Woord 556: vaandeldrager

zondag, oktober 08, 2006

Van hier naar ginder

Vandaag verkiezingszondag... Misschien valt er vanmorgen voor één keer meer te hopen dan er valt uit te spreken. Duurzaamheid voor de gemeente, de vinger aan de bevende pols van wat ons lokaal nog kan bewegen...
Met een hart dat voor altijd op de juiste plaats wil zitten (d.w.z. ter linkerzijde) blijven wij hier de hoop van hier naar ginder dragen... Dat niemand mag achterblijven... Dat iedereen nu ook ‘ns het belang van zijn eigen stem niet ging verwarren met wat hem wordt ingegeven door een stem die allang aan elke rede is voorbijgegaan. Dat er klokken zijn waarvan iedereen van ons tijdig in wou zien dat zelfs de platste uurwerkmaker vol strapatsen die pretendeert de tijd terug te kunnen dringen niet meer dan een bange bluffer is. Veel vragen wij niet. Niemand hoeft te bidden. Niemand hoeft te preken. Alleen het bluffen met de holle, harde klank van een avondklok zou men moeten laten...

Een vrome wens is het die ik vandaag met jou wil delen!

Vandaag op alle zenders. In uw en mijn gemeente: Vlaanderen kiest...

woensdag, oktober 04, 2006

In de bloem

Bloemlezen is geen pretje. Het is moeilijk om goed te doen met het blikkerend mes van de rechtvaardigheid tussen de tanden. Wie over het hoofd wordt gezien kijkt je nooit meer aan. Wie uitverkoren wordt heeft nooit genoeg. Alleen wie als dichter in
de bloem gelezen wordt
zal bestaan, een ander niet. En eigenlijk is dat niet eens een kwaaie zaak. Bloemlezers zijn er om te bestrijden. Om in de clinch mee te gaan. Subjectief als de pest maar wel nodig als brood om af en toe de orde te herstellen of die net weer overboord te gooien… Die ene orde die alleen de hunne is. Een zoveelste amechtige poging om de poseurs en de tafelspringers zonder pardon van het koren te scheiden. Bloemlezers… Of we de vrucht van hun arbeid nu de dikke Komrij, de pastorale Vanwilderode, de mooiste brevieren van Stassijns en Van Strijtem, de Antwerpse Hoorne, of ooit wel ‘ns een keer... de magere Rigolle heten, onze diepste steun hebben ze! Telkens weer zijn we - als voyeurs zo benieuwd - wie wel en wie niet. Wie mag, en wie moet. Straks, omstreeks de boekenbeurs, is er met “Hotel New Flanders – De Vlaamse poëzie na 1945” het verzamelwerk van de onverbiddellijke Drie: Dirk van Bastelaere, Erwin Jans en Patrick Peeters. En nu is er – stem in het kapittel - de langverwachte dikke Breukers. En met enige zekerheid weet ik nu al dat ik blij ben om er in te staan.

Voorstelling van de bloemlezing van Chrétien Breukers 25 jaar Nederlandstalige poëzie, 1980 - 2005, in 666 en een stuk of wat gedichten :

Op 16 oktober interviewt Ingmar Heytze in Utrecht de samensteller, Chrétien Breukers. Ilja Leonard Pfeijffer spreekt. Net als Philip Hoorne. Dichters die opgenomen zijn in de bloemlezing dragen voor. Een en ander speelt zich af in: Café Van Wegen, Lange Koestraat 15, Utrecht. Organisatie: SLAU. - Aanvang: 20.00 uur.

Op 19 oktober gaat het hele circus naar Amsterdam. In de Cotton Club aan de Nieuwmarkt 5 spreken Jos Joosten, Hans Vandevoorde, Bart FM Droog en Erik Jan Harmens. Zaal open: 20.00 uur. Dichters uit Amsterdam: laat u deze kans niet ontgaan. Want na afloop, zo laat Chrétien Breukers weten, mag iedereen tegen hem aanzeuren. Vijf minuten. Daarna wordt het glas geheven.
Cotton Club, Nieuwmarkt 5, Amsterdam - Zaal open: 20.00 uur

Uitgave: BnM Uitgevers – Ton den Boon – tdb bij bnm-uitgevers.nl

Van de dagen: het woord... (Week 39)

* Ma 25/09/2006: Woord 543: zoeft
* Di 26/09/2006: Woord 544: voorbeeld
* Woe 27/08/2006: Woord 545: gietvloer
* Do 28/08/2006: Woord 546: middenvingers
* Vr 29/09/2006: Woord 547: alibi
* Za 30/09/2006: Woord 548: inmetselen
* Zo 01/10/2006: Woord 549: machtsbeleving

zondag, oktober 01, 2006

0110