Met verbazing
Kunst en kunstenaars… Dit weekend staan hier in het Verre Westen opnieuw de deuren open. Er zijn er die al bij het opendoen erg schuchter ogen en er zijn er die geen schaamte kennen. Anderen zeggen het niet, maar ze denken dat alles kan. Dat ze de wereld her uit kunnen vinden vanuit het eigen hart… Artiesten, ik mag ze wel. Sommigen hebben niets te vertellen omdat hun taal gekunsteld is en hun ego zoveel groter dan hun kunnen. Toch zijn er die paar enkelingen die in hun dooie eentje het verschil weten te maken. Ze hebben body ook al lijken ze freel en om te breken. Ze hebben een thema. Geen duizend, maar één thema om op te variëren. Ze weten vanwaar ze komen. Het ongeluk van het ongebreidelde, de dagelijkse plaag van de gulzigheid hebben ze al zoveel langer dan vandaag achter zich gelaten. Het is goed om bij hen te gaan noteren. Te gaan zitten. Geen kunst valt zonder norm. Zonder maatstaf valt niet te werken. Hij of zij die zichzelf – o oogkleppen van het miskend genie – tot norm herleidt, heeft zichzelf al van bij het begin ten dode opgeschreven. Bagage, vakmanschap, het storm- en dranggedoe, de geur van wilde limoenen reiken tot niets voor wie niet over de gave van het oordeel kan beschikken. Met velen zijn ze niet, zij die ons dat kunnen leren. Visie maakt het verschil. En Vista…Wie, o wie, vertelt ons over wat beheerst moet worden. Wie leert ons de adem in te houden. Wie zal ons knevelen. Met verbazing.
Met verbazing. Evengoed een notitie bij “Buren bij kunstenaars”, een project dat gisteren en vandaag in West-Vlaanderen al te veel kunstenaarsateliers openzet.
Eigen selectie: Yves Velter (Oostende), Els Van Thournout (Wingene), Magda Castelein (Aarsele), Eric De Jonckheere (Roeselare), Isidoor Goddeeris (Roeselare), Hugo Verstraeten (Oostkerke) en Kris De Wulf (Meulebeke)
gepost door Paul Rigolle@ 09:30
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home