dinsdag, juli 31, 2007

Gedupeerd

Uit het nieuws (5):

GEDUPEERD BVBA - ROESELAARSEWEG 48A 8820 TORHOUT 452.914.675 OO051088 RUBRIEK FAILLISSEMENT 2007-07-23 / 33704. 2, BVBA GEDUPEERD, ROESELAARSEWEG.48A 8820 TORHOUT 452.914.675 ...

Vindplaats: http://www.ejustice.just.fgov.be

Labels:

zondag, juli 29, 2007

Een lek in het zwijgen





















Terug van naar Watou geweest. Bijna is het een zelfstandig werkwoord op zich geworden. Ik-ga-naar-Watou, jij-gaat, met-zijn-allen-gaan-wij-naar-Watou… De editie 2007 is, schrik niet, alweer de 27° in de reeks. Volgens sommigen die mij, zoals Luk Lambrecht bij Knackblogt, dit jaar naar Watou zijn voorgegaan is het de puntigste editie van de voorbije jaren. We willen het graag geloven maar Watou lijkt ons na een kwarteeuw alleen nog maar wat harder op weg om op veiligheid te spelen. Daar is niks mis mee. Een succesformule hoeft niet teveel beproefd te worden, zal men ten huyze Mandelinck met de jaren al wat vaker hebben gedacht. Zeker als na afloop ook het Grote Subsidiemonster van een verslag, en van eten, voorzien moet worden. De gedichten in Watou, dit keer mooi gepresenteerd als een bladzijde van een opengeslagen en scharnierend boek, een schrijn, zijn best sterk en ook het plastisch werk weet ons bij momenten zelfs helemaal in te pakken. En toch valt er op ons vertrouwde landelijke pad tussen Grensland en Douviehoeve nu ook weer niet zo heel veel grensverleggends aan te treffen. Op vijf a-museale locaties, zoals dat ook in de dorpen van Vlaanderen zo mooi is gaan heten, lijkt het alsof we de dingen moeiteloos terug kunnen vinden waar we ze bij vorige edities hadden verlaten. Wat in Watou ook dit keer het hart breekt is wat het altijd al heeft gebroken. In de kubus is dat “Bres III”; Nolens op zijn best (“Het is een prachtig boek. Het faxt ons woedende weeshuis/Naar mensen met vaders gezegend.”). Hans Groenewegen (“adembenemende, beneem mij de adem vandaag nog niet”), Anton Korteweg (“Er rent maar een lichaam van benen”), Camillo Sbarbaro (“Zwijg, ziel, moe van het genieten en het lijden”)… Verhelst, Kopland, Claus, Kusters, Buelens, Gruwez, Jooris, Van Leeuwen, Kusters, Hirs, Hoorne, De Jong… ze zijn present. De afgemeten stem van Dirk Roofthooft, die een aantal gedichten leest, is niet onaangenaam om te horen maar geef ons, als we mogen kiezen, toch maar, zoals in eerdere edities, het onprofessionele hortende gestamel van de dichters zelf. Van het plastisch uitgezette werk maken een aantal dingen een ongewone indruk. Melik Ohanian in de brouwerij, Diego Perrone met La Stanze dei centro re che ridono (honderd portretten van lachende koningen), de lange lach in de zwarte doos van Lara Favaretto (het geluid van de hamer!), Yoko Ono (“We are all water”), de spiegelballen van John Armleder… Maar dé verrassing is wat ons betreft het Hopperachtige benzinestation van Job Koelewijn dat in de Douviehoeve volledig uit met vijzen doorboorde boeken is opgetrokken. De kunstenaar offerde voor zijn werk,(“Sanctuary”), in een zen-achtige poging tot onthechting, de inhoud van zijn eigen boekenkasten. In al zijn verstilling lijkt het hier te willen schreeuwen: Weg met die onvrijheid van al die boeken… Weg met datgene waarin we zo sterk geworden zijn, het gratuite, hersenloze opzuigen en –zingen van het cultuurproduct als was het benzine…

Wat voor ons een hoogtepunt is hoeft dat evenwel niet te zijn voor een ander. Ook dat is de vrijheid van Watou. Het plastische luik – dit keer geselecteerd door Giacinto Di Pietrantonio, directeur van het Museum van Bergamo in samenwerking met Lieven Declerck - zorgt in Watou wel vaker – en, kan het toeval zijn, veel meer dan de gedichten - voor animo. De manier waarop wij het beeld hanteren… De reflectie op het eigen kijken… Voortdurend op het verkeerde been gezet te worden, daar is, ook na al die jaren, niet iedereen evengoed op voorzien. Wat dat opgeblazen werk nu eigenlijk was, een hamer, een anker of zoals door de artiest zelf bedacht een paddestoel vol gifgas… Dat was, wat aan het eind van ons bezoek de leden van een koffiekransje losgeslagen culturele dames zich ge(re)animeerd stonden af te vragen. Het ging om “Halben Fliegenpilz”, een werk uit polypropyleen van Carsten Höller… Normaal zou het volgens de kunstenaar gevuld moeten zijn met gifgas, vertrouwde de jonge suppoost van dienst ons toe. Nu, tja, is het alleen maar lucht, dacht hij. Gifgas hebben we inderdaad ook dit jaar in Watou niet geroken. Geen sprakeloosheid, geen verstomming werd ons deel. In de allerbeste momenten noteerden we af een toe een lek in het zwijgen (naar het vers van Hans Faverey). Slotsom: In Watou krijg je ook dit jaar een stortvloed aan beelden aangereikt maar het mooiste is en blijft – uitgaande van de kracht van het eigen beeldend vermogen – daar zelf mee aan de slag te gaan. Ook dit jaar hebben we de Poëziezomer niet zo heel anders dan anders ervaren. De formule heeft haar deugdelijkheid bewezen. Het lijkt erop dat men aan dit principe liefst niet teveel meer wil tornen. In Watou heeft men het keurig voor elkaar. Het gedicht de volière van Luuk Gruwez hangt er ter uitleiding ook in het echt naast … de volière. Want dichters, ja die beschikken in hun kooi nu éénmaal over duizend stemmen… Enzoverder, enzovoort. In Watou is de kerk haar wijzers kwijt maar alles gaat rustig door. De riek grijpt in het stro. Lola, de merrie uit stal Léon, voeder je beter niet met eigen handen en de hommels, ja die blijven hoppig en hemels voor eeuwig en een dag. Watou blijft dat zomers opstapje voor wat naar het meer in ons doet verlangen. Al zullen veel inwoners zich dat, na het noodweer dat laatst in de Westhoek lelijk huis hield, liefst niet al te letterlijk meer willen nemen.

Extern:
Nog t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise
Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.

Hommagedag Eddy van Vliet (1942 - 2002) met presentatie van zijn “Verzamelde gedichten” op zondag 2 september om 16 uur in de Sint-Bavokerk. Met deelname van Benno Barnard, Anneke Brassinga, Remco Campert, Paul Demets, Miram Van hee, Stefan Hertmans, Anton Korteweg, Koen Stassijns. Lula Pena (Portugal) zingt fado’s en Piet Piryns presenteert.

Eerder zorgde In Letterland al voor deze foto-impressie. Ook op het fotoblog van Michaël Depestele stonden enkele foto’s. En ook op deze eigenste rigolliaanse bladzijden blijven wij niet achter.

Zie ook nog:
EXPO: 't is zomer, 't is Watou! – Luk Lambrecht in KnackBlog en de impressies van Pascal Cornet op zijn onvolprezen Pascal Digital-blog onder de rubriek Een permanente hapering - Bijdragen 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7. De hele reportage van Pascal Cornet werd inmiddels ook gepubliceerd in Poëziekrant, nr. 5 - juli-augustus 2007.


Dit Watou-relaas is intussen - meer sprekend dan zingend - ook na te lezen op de Parlando-bladzijden!

Labels: , ,

woensdag, juli 25, 2007

Wegwijzers

Op weg naar Eindhoven (Van Abbe!) kom ik de wegwijzers tegen. De eerste wil mij afleiden naar Herentals. De tweede wijst naar Arendonk. We zijn in de kempen, zeg ik, tegen zij die me lief is en ik slaag er in om het lied dat op mijn lippen ligt, net niet aan te heffen. Arendonk en Herentals. Dat zijn, er is geen andere weg, Rik I en Rik II. De onderkoningen van de Kempen. Uren later na de koffie van Eindhoven in de regen en dé Vanabbevraag die weet na te branden (“Wo stehst Du mit deiner Kunst, Kollege?”) rijden we terug. Er is ineens dat bericht op de radio. Mij toch nog verbijsterend. Dat ook Vino, de krijger met de kreupele knieën, eigenlijk ook maar een doodgewone sjoemelaar gebleken is… Spontaan wellen woorden op. Kazakkendraaier! Kamperfoeliescheut! Klotenklooier. Mijn voorruit - zo merk ik plots - hangt vol smurrie. Ik denk aan Andrei Kivilev en aan wegwijzers die in Kazachstan naar Petropavl leiden.

De man met de leesbril. Dagboekfrasen (9)
Rubriek: Het hart van Bitossi


Labels: ,

Une histoire

Zadelpijn (6)/Uit het nieuws (4):

" John Gadret, de Franse veldrijder in de Tourploeg van AG2R die in hetzelfde hotel gelegerd was, zag om half vijf in de namiddag plots Vinokourov het hotel verlaten. Langs de tuin en door de struiken aan de achterzijde, nota bene. Hij zag Vinokourov in een gewone auto stappen en wegrijden. Gadret stelde er zich weinig vragen over. 'Une histoire d'amour', dacht hij. Want van het gezicht van de Kazach was, zoals gewoonlijk, weinig af te lezen. Pas later in de namiddag werd ook hem duidelijk waarom Vinokourov spoorslags en in het geniep vertrokken was."

Uit het bericht “En toen stond de Tour stil.”. De MorgenWoensdag 25 juli 2007

Rubriek: Het hart van Bitossi


Labels: ,

zaterdag, juli 21, 2007

De witte wijn

Het is (5)

Het is de structuur van het hoefblad. De lengte van het jaagpad. Het is het groen dat mij vergezelt. Het werkwoord fietsen dat mij als een zadel draagt. Nationaal, een feestdag en een schot. De witte wijn van mijn wereld. De rode bonbon die de tongen kleurt. Het is een zomer die voorbijgaat zonder dat hij is opgedaagd. Het Urbino en het Albi waar de mussen gapend van de hitte uit hun boom gevallen zijn. Het zijn de registers. Je telt ze en je stalt ze uit. Het is de taal die in die registers staat en haast niet (meer) van deze wereld is maar van een geheel dat alleen bestaat uit papier. Uit de wereld van het alsof. Uit de taal van het Bijna fictief en toch reëel. Want niets vind je uit dat niet bestaat. Het is. Op papier is het. En het is.


Labels:

maandag, juli 16, 2007

Van de dagen: het woord (Week 28)

* Ma 9/07/2007: Woord 829: pornograaf
* Di 10/07/2007: Woord 830: richten
* Woe 11/07/2007: Woord 831: babyborrel
* Do 12/07/2007: Woord 832: doedelzakbouwster
* Vr 13/07/2007: Woord 833: verdraaid
* Za 14/07/2007: Woord 834: voeling
* Zo 15/07/2007: Woord 835: regenverplaatser

pornograaf richten babyborrel doedelzakbouwster verdraaid voeling regenverplaatser


Labels:

Roeien op eigen doft

Sinds gisteren staat mijn leesverslag over “Met de plezierboot mee”, de nieuwste dichtbundel van Mark van Tongele op de Poëzierapport-site. Over De dagwaak slaan, over glimpieperen en over Roeien op eigen doft. Over evenzovele Vantongelismen en tongeltonen gaat het. En over het plezier dat de taal in haar mooiste momenten en, het dient gezegd, in erg vaardige handen voor de amechtige lezers die we zijn achter de hand kan houden.

De volledige recensie “Dansen tot na sluitingstijd” is hier na te lezen.


Met de plezierboot mee - Mark van Tongele
Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007
ISBN 9789045000268 - € 16,50


Labels: ,

Plezierboot

Het grote grandioze feest van de covers (9)

















Mark van Tongele
Met de plezierboot mee.
Bindwijze: Paperback
Pagina's: 48
Taal: Nederlands
Uitgever : Atlas
Prijs: € 16,50
ISBN: 9789045000268
Verschenen: Mei 2007


Rubriek: Het grote grandioze feest van de covers
Een hint: Lees ook het Poëzierapport dat ik over deze bundel mocht schrijven.

Labels:

donderdag, juli 12, 2007

Grens

Uit het nieuws (3):

"Dus speelt de MIVB-dj vanaf volgend schooljaar Bach of Beethoven na 21 uur. "Zo proberen we de jongeren zachtaardig uit de metrostations te krijgen. De meesten van hen houden niet van klassieke muziek." In het weekend ligt de grens hoger. "Vrijdag en zaterdag schakelen we pas om 23 uur over op klassieke muziek, want dan zijn ook niet-rondhangende jongeren later op pad."

Uit het bericht “Klassieke muziek moet hangjongeren uit metro weren”. De MorgenWoensdag 11 juli 2007 – Pagina 10

Labels:

woensdag, juli 11, 2007

Dichter kan het niet












Dichter kan het niet


Dat het zot zou zijn om er niets over te zeggen.
Hier. En misschien ook elders.
("'tsoe zot zien")

Dat het pakt, of plakt.
Dat het is wat het is.
(“datiswadatis”)

Bouwverlof. Kortrijk Congé. BudaWeb.
Dichter kan het niet.
Of wel niet soms.

Wat in elk geval waar is, is dat er komend weekend in Kortrijk tijdens de zinderende nacht van het kunstenfestival Kortrijk Congé dichters zullen zijn. In alle maten! In een heel speciale tent die door het kunstenaarscollectief Het Paktglorierijk triumviraat van Lieven Neirinck, Jan Bossier en Jef Byttebier - ontworpen werd (en uitgepakt) treden in de nacht van zaterdag 14 op zondag 15 juli 2007 vijftien dichters op. Hun voordracht kun je van 23 u tot 02 u. meemaken in de tuin van Hotel Messeyne, Groeninghestraat 17, Kortrijk. Een 1-op-1-voordracht wordt hun deel. De dichters: Lut De Block, Frank De Crits, Alain Delmotte, Joris Denoo, Arne Deprez, Philip Hoorne, Ruth Lasters, Tine Moniek, Paul Rigolle, Olaf Risee, Xavier Roelens, Willy Spillebeen, Jan van Meenen, Toon Vanlaere en Herlinda Vekemans. Van Herman Leenders, Sylvie Marie, David Troch en Frédéric Leroy zullen audio-opnames te horen zijn.

En zeg maar dat iedereen welkom is!
(Zegmo da iedréén magkomn)

Labels: , ,

dinsdag, juli 10, 2007

Van de dagen: het woord (Week 27)

* Ma 2/07/2007: Woord 822: volledig
* Di 3/07/2007: Woord 823: boos
* Woe 4/07/2007: Woord 824: ketting
* Do 5/07/2007: Woord 825: liegen
* Vr 6/07/2007: Woord 826: buitenlandredactie
* Za 7/07/2007: Woord 827: poppemieke
* Zo 8/07/2007: Woord 828: opperrechters

volledig boos ketting liegen buitenlandredactie poppemieke opperrechters



Labels:

maandag, juli 09, 2007

Helmbossen

Zadelpijn (5)

Terwijl ik alsmaar dromen blijf van een boekje vol ernstige flauwiteiten. En paraproza. Of parapentenproza. En van nog veel meer ernst die ongezegd moet blijven. Terwijl ik mezelf voorhou te werken aan wat groter is, blijven de zomerdagen mij opzoeken alsof ze niks anders hebben te doen. Is het de roes. Of de vermomming die ons doet leven. Maandag vandaag en alles zal wijken voor het Grote Circus Zurenbos. Vervaarlijk uit de hand gelopen jongensdroom trekt een streep doorheen de streek die ik willens nillens de mijne noem. Ik zie het gebeuren, maak het mee. Loopt op wieltjes, valt uiteen in kleuren. Tour de France. Het geel van Fabian Cancellara. De spichtige knieën van Robbie de Australische Vlaming. Koning Tom, Prins Gilbert. Straks neem ik een trein naar een laan in Gent. Uit wat als helmbossen wuift, bestaat de wereld. En uit niets dan nadar en laatste rechte lijnen.


De man met de leesbril. Dagboekfrasen (8)
Rubriek: Het hart van Bitossi


Labels: , ,

zondag, juli 08, 2007

Gewicht

Van mond tot oor: J’ai deux amours. Dee Dee Bridgewater. Josephine Baker. Vandaag in de versie van Madeleine Peyroux. Je rijdt terug. Over de dorpen heen. Van Diksmuide over Kortemark tot in Lichtervelde. En verder nog, Gentwaarts. De echo’s van een mooie late namiddag in het oor. Literatuur op een terras vol dichters. Wie Willy Sneeuw is zullen wij nooit weten. Traangasmaatschappij. Wie is bang voor mantelpakmeisjes. Verse vrouwen. De weg die je gaat is de omgekeerde weg van oude ijzerbedevaarders. Trimards, loonknechten, Fransmans… Les Godverdommes. Op de Ijzerbrug in Diksmuide hangen mensen ballonnen op in de avondzon. De doortocht van de Tour op maandag. Vlaanderen hangt zijn attracties uit. Zeven lettergrepen. Imponderabilia… Wat geen gewicht heeft en toch weegt. Tourtijd. Kijken naar de bergen. En zij die ze beklommen. Net als toen kan het perfect, neuriën terwijl men praat: J’ai deux amours. Helemaal waar is het niet. Ik heb er honderd.

De man met de leesbril. Dagboekfrasen (7)

Labels: ,

woensdag, juli 04, 2007

Drietal (7)

Kader
Ferventeling
Nanoest

Labels:

dinsdag, juli 03, 2007

Van de dagen: het woord (Week 26)

* Ma 25/06/2007: Woord 815: zingen
* Di 26/06/2007: Woord 816: speels
* Woe 27/06/2007: Woord 817: weken
* Do 28/06/2007: Woord 818: registers
* Vr 29/06/2007: Woord 819: weg
* Za 30/06/2007: Woord 820: vergiffenis
* Zo 1/07/2007: Woord 821: pijn

zingen speels weken registers weg vergiffenis pijn



Labels:

maandag, juli 02, 2007

O kijk

(Citaat/Citaten)

Gehoord aan de schoolpoort:

"O kijk, die meneer is ook nog mijn papa geweest... En 't was een hele leuke..."

Met dank aan Dirk V.G. voor de mededeling.

Labels: ,