zondag, september 30, 2007

Slikken

Zadelpijn (7)

Vandaag wordt in Stuttgart het WK wielrennen op de weg verreden. Dat zou voor elke wielerliefhebber een feest moeten zijn. In het amechtig witter dan wit willen wassende Stuttgart kan dat vandaag helaas allang niet meer het geval zijn. Tenzij je blind en doof bent natuurlijk, en recent toch nog op die andere planeet zou zijn terechtgekomen. Wielrennen blijft de mooiste sport van de wereld maar het amechtige geklungel van de verantwoordelijken op alle wieleréchelons van de voorbije maanden grenst aan het ongelooflijke. Geen enkel ander sportproduct, dat in zich maar evenveel sportheroïek verzamelt, wordt amateuristischer aan de man gebracht dan het internationale wielrennen. Wat de Duitse organisatoren van het Wk er de voorbije weken onder aanvoering van wouldbe ijzeren rijnaak Susanne Eisenmann van bakten, sloeg werkelijk alles.Qua schertsgehalte moet de vertoning van Stuttgart nauwelijks onderdoen voor wat de Vlaamse en Waalse politici er tot dusver bij het formatieberaad van hebben gemaakt. En ook nu weer zijn wij het die gegêneerd het hoofd afwenden om alles lijdzaam en bolstaand van de plaatsvervangende schaamte te ondergaan. Vandaag krijgt een wielrenner een regenboogtrui aangetrokken. Als een pop zal de winnaar van Stuttgart door de hoge omes van de bonden worden aangekleed. Hoelang duurt het vooraleer de centrale figuren van het wielrennen, de coureurs zelf, eindelijk ‘ns opstaan om dit alles niet meer – excuseer ons het woord – te slikken. Het Wereldkampioenschap op de weg. Er wordt in dit hardleerse wielerhuis nog altijd reikhalzend uitgekeken naar een mogelijke spetterende finale. Naar een pleit dat wordt beslecht. Alleen kan ik mij niet herinneren dat dit Hart van Bitossi er bij het kwalijk sudderende potje dat de wielerbonzen er intussen van hebben gemaakt ooit zo heeft zitten bloeden.

Extern: Vandaag overal en op alle zenders behalve op ZDF het WK wielrennen op de weg.

En o ja, maar dit geheel en al terzijde, volgens mij wordt ondanks alles vandaag in Stuttgart niemand minder dan Filippo Pozzato tot grootste wielerpipo van het jaar gekroond. Al mag het – Herr Dewever - voor één keer ook een Waal zijn met karakter.

Rubriek: Het hart van Bitossi

Labels: ,

vrijdag, september 28, 2007

Je moet niet

Het grote grandioze feest van de covers (10)
















Jacques Kruithof
Je moet niet doen alsof alles hetzelfde is
Een pamflet
Paperback, 96 blz, 9,9 euro
Isbn: 9789045012872
Uitgeverij Atlas

Extern: Bibman-Blog

Agenda
N.a.v. 40 jaar Malpertuis gaat op zondag 30/9/2007 (“de dag dat het wereldkampioenschap verreden wordt) om 11:00 u. in theater Malpertuis in Tielt ook een debat door met dit boek als uitgangspunt.

Woedt er een cultuuroorlog of komt die eraan?
Is de toekomst aan de culturele omnivoor?
Hoe zit het met de hoge en lage cultuur? Komen ze bijeen in een smeltkroes of blijven ze gescheiden?
Wat stelt cultuur eigenlijk nog voor in het onderwijs, op de kunstpagina’s van de kranten, op de televisie, in de politiek?
Wordt de elite bedreigd? En om welke elite gaat het dan?


Deze vragen stelde de Nederlandse publicist Jacques Kruithof in zijn in 2006 verschenen pamflet Je moet niet doen alsof alles hetzelfde is.
TheaterMalpertuis wilde hier dieper op ingaan en nodigde Benno Barnard, Lieven De Cauter, Gust De Meyer, Jacques Kruithof (o.v.), Rudi Laermans en Liv Laveyne uit om over de kwestie te debatteren.
Joël De Ceulaer modereert. Zondag 30/9/2007 - 11:00 u.

Meer info: malpertuis.be
Zie ook het weblog: Het hol van de vos over o.a. één van de laatste Malpertuis-producties: Citytrip

Rubriek: Het grote grandioze feest van de covers

Labels:

donderdag, september 27, 2007

Reddewiekan!










Reddewiekan! Red de solidariteit!

Labels: ,

woensdag, september 26, 2007

Uit de slaap

Omberland (2)





































































Of het wel allemaal echt is, luidt de vraag… Hier en elders. Maar vooral hier. Zou vandaag hier echt wel bestaan? Of het - in dit glooiende Omberland dat zelf als tijd verstrijkt - niet altijd een soort schaduw is, een soort gisteren is dat zich telkens weer vermomt; zich weet voor te doen als vandaag. Het klimt, zoals het hier wel vaker klimt. Ademtrappend, naar de top van de heuvel, gaat het, hogerop waar het centrum zich heeft neergelegd, zich heeft uitgestrekt in een plein. Piazza del popolo. Het plein van het volk. De spiegel van de barbier, het vlees, het brood, de rooie stoelen op het plein. Garribaldi. En anderen. Schijngestalten van de macht. Van het woord. Jacopone da Todi. Het Stabat Mater. Een affiche voor een optreden van de New Trolls. In Todi maakt de tijd een schijnbeweging omheen zichzelf. Een vaart zal het hier nooit lopen, het leven. Geen spook- maar een droomstadje. Uit de tussengebieden van de slaap gelicht. In Todi hou ik halt, in Todi blijf ik staan. Alles wijst er op dat ik hier ooit was. Maar toch twijfel ik zeer of Todi wel echt bestaat.

(Aantekening bij een bezoek aan Todi, do 6/9/2007).

Labels:

maandag, september 24, 2007

Mét nietjes

Even extra-literair bijbenen en melden dat (tijdens mijn afwezigheid van de voorbije weken) ondermeer de nieuwste nummers van Poëziekrant, Stroom en Digther zijn verschenen.

Poëziekrant nr. 6 (jrg 31-sept 2007) brengt o.a. een interview met Jan-Willem Anker, gedichten van en een terugblik met H.C. Ten Berge, een vertaling van het essay van Charles Simic door Katelijne de Vuyst over Elizabeth Bishop, jazzgedichten van en een interview met Willem M. Roggeman en de gebruikelijke columns en rubrieken. Meer info via deze link.

Stroom nr 26 (jrg 7) publiceert in de rubriek “De Brug” alweer een groot aantal nieuwe gedichten. Daartussenin “Gezelle”, één van mijn Galerij-gedichten. Nog meer poëzie is er van ondermeer Romain John van de Maele (“In memoriam matris”), Frans Boenders en Elvis Peeters. Annmarie Sauer brengt verderop nog een Neva-impressie (‘De witte nachten van St-Petersburg’). Het nieuwste Stroom-nummer is naar goede gewoonte online na te lezen en wel via deze verwijzing (pdf-formaat).
The Maker”, een werk van Hans Vandekerckhove prijkt op het voorplat. Hans Vandekerckhove (een man die al jaren op veel van onze ingehouden gratie mag rekenen) stelt overigens momenteel nog tot en met 21 oktober 2007 ten toon in de Deweer Art Gallery. Da's wat ons betreft een heel concrete hint!

Ook in het nieuwste Digther-nummer (nr. 8/2007-jaargang 2) staan een pak nieuwe gedichten. In Rencontres wijdt Alain Delmotte een mooi stukje aan André Breton. Er is proza van Mark Meekers (Rewind) en er zijn recensies van Frédéric Leroy (over Oblomow in Handzame van Joris Denoo) en Hugo Verstraeten (over Geschreven familie van Michel Bartosik). In de nieuwe rubriek “Wie blogt die blijft” ruimt Digther plaats voor de onvolprezen blogger Martin Pulaski van de HoochieKoochie-skynetblog.
Zeer op zijn plaats ook is de aandacht voor het werk van de Digther-redactieleden Alain Delmotte en Frédéric Leroy die beiden recent door de Provincie West-Vlaanderen voor hun poëzie werden gelauwerd.
Ook nog even zeggen dat Digther mét Nietjes er niet minder compact uitziet. Voor wie Digther nog niet zou kennen: aanvragen dat proefnummer!


Labels: , , ,

vrijdag, september 21, 2007

Zingen

(Citaat/Citaten)

Zingen blijkt een huiveringwekkend naakte bezigheid.”

Vindplaats: Operasterren huilen om hun eigen aria's
Zie ook woord 815.

Labels:

woensdag, september 19, 2007

Weet ik een plaats





















Omberland (1)

Terug van weggeweest! Het boek van Het omber en het oker weer dichtgeklapt. De matten opgeplooid…

Wie naar Umbrië reist keert terug zonder ooit weer helemaal terug te zijn. Misschien is dit dé betere reden waarom een mens zich gaat verplaatsen: Beseffen wat men heeft meegenomen... Maar niet beseffen wat men heeft meegebracht…

Voor wie net als ik in de voorbije weken een schitterende uitvalbasis zoekt om het Omberland van Umbrië (Perugia, Assisi, Spoleto, Gubbio, Spello, Montefalco, Foligno…) en omgeving (Arezzo…) te verkennen dan ken ik een adres! Dan weet ik een plaats! In Fratticiola Selvatica (een oord met de getoomlijste kracht van een ingehouden klankgedicht) zit je bij Tim en Lori van La Vallata meer dan gebeiteld. Als je er - grapje - tenminste in slaagt om de helling op te raken… Het zou me verbazen als hier in de komende weken (wennend alweer aan een overvloed aan inlandse druilerigheid en 298 en zoveel vernietigde mailtjes later) op deze bladzijden niet af en toe een Vallata-echo zou gaan opklinken.

Labels:

donderdag, september 06, 2007

Sous les pavés (13)




















"Sous les pavés, il y a la plage..."
Watou – Een lek in het zwijgen - donderdag 26/7/2007



Rubriek: Sous les pavés il y a la plage...





Labels: