Arcadim in Arcadië

Uit de slaap

Omberland (2)





































































Of het wel allemaal echt is, luidt de vraag… Hier en elders. Maar vooral hier. Zou vandaag hier echt wel bestaan? Of het - in dit glooiende Omberland dat zelf als tijd verstrijkt - niet altijd een soort schaduw is, een soort gisteren is dat zich telkens weer vermomt; zich weet voor te doen als vandaag. Het klimt, zoals het hier wel vaker klimt. Ademtrappend, naar de top van de heuvel, gaat het, hogerop waar het centrum zich heeft neergelegd, zich heeft uitgestrekt in een plein. Piazza del popolo. Het plein van het volk. De spiegel van de barbier, het vlees, het brood, de rooie stoelen op het plein. Garribaldi. En anderen. Schijngestalten van de macht. Van het woord. Jacopone da Todi. Het Stabat Mater. Een affiche voor een optreden van de New Trolls. In Todi maakt de tijd een schijnbeweging omheen zichzelf. Een vaart zal het hier nooit lopen, het leven. Geen spook- maar een droomstadje. Uit de tussengebieden van de slaap gelicht. In Todi hou ik halt, in Todi blijf ik staan. Alles wijst er op dat ik hier ooit was. Maar toch twijfel ik zeer of Todi wel echt bestaat.

(Aantekening bij een bezoek aan Todi, do 6/9/2007).

Labels: Omberland

gepost door Paul Rigolle@ 06:43