vrijdag, februari 29, 2008

Konijntje

"Ik hou niet van verhalen over een verdwaald konijntje dat op het einde zijn mama terugvindt."


Paul Verrept, jeugdauteur – Magazine Letters –29/2/2008 – Interview Lennie Stinissen
Paul Verrept, Geen spijt. Leven en liedjes van kleine Edith. Uitgeverij De Eenhoorn, +6, 15,95 Euro

In de reeks "Jouw statement zal het mijne zijn..."

(Citaat/Citaten)


Labels:

zaterdag, februari 23, 2008

Dat van de marter (Versus/35)


Marterhaar versus Varkenshaar


In de reeks "Een omweg is een leven!", en eigenlijk vanwege genadeloosheid niet te missen:

Lucian Freud, van 16 februari 2008 t/m 8 juni 2008 in het Gemeentemuseum van Den Haag

Spreekt het eigenlijk niet vanzelf dat Lucian Freud dat hele lange amechtige schildersleven van hem de voorkeur gaf aan dat ruwe varkenshaar, ver boven dat van de marter...


Labels: ,

zaterdag, februari 16, 2008

Het Buitenblad

Voor wie zijn handen gebruikt, heeft het alles vandoen met specie. En met spouwmuren. Wie het daarentegen vooral met de benen doet, weet wat er staat te gebeuren als jij (of een ander) hem het buitenblad opgooit. Handen- of benenwerk, en op zo’n opgetuigd glitterend koersvehikel of niet, voor harde watjes of niet, feit is dat Het Buitenblad – ooit nog als label in mijn eigen wielerkolommen gebruikt - vanaf maandag e.k. als heus literair wielerblad in de winkels ligt. Of het blad er net als zijn Nederlandse lichtend voorbeeld de Muur, meteen een lap op zal geven, valt nog wat af te wachten. Het eerste nummer is in elk geval een themanummer dat opgehangen wordt aan – daar heb je hem weer - de figuur van Tom Boonen, al valt dat opgehangen worden bij nader inzien nog best mee. Het Buitenblad 2008/1 bevat, en da's het minste wat je er nu al over kunt zeggen, zeer uiteenlopende bijdragen van Frederik Backelandt, Agnes Boonen-Melis, Loes Geuens, Philip Hoorne, Robert Janssens, Herman Laitem, Luc Lamon, Jean-Marie Leblanc, Dirk Nachtergaele, Ronny Neirinck , Paul Rigolle, Jacques Sys, Annemie Struyf, Karl Vannieuwkerke, Eric Van Rompuy, Rik Vanwalleghem, Willie Verhegghe en Bert Wagendorp.

Een peloton gelijk!

Mijn eigen bijdrage aan het eerste nummer bestaat uit vijf wielergedichten die je wat mij betreft best met gerust gemoed mag rangschikken onder het motto “De dichter als coureur”. Meer info over het Buitenblad, een uitgave van Roulartabooks in samenwerking met het Roeselaarse Wielermuseum, en over de voorstelling op maandag 18/2/2008 heb ik voor de aardigheid ook nog ‘ns hier bij elkaar gezet.

Labels: ,

vrijdag, februari 15, 2008

Sjas Patat

Gisteren, zelfs op Valentijn, mezelf als eeuwige Bitossifreak vermomd! Wielerjaar 2007 van Karl Vannieuwkerke en Les Supappes gezien in de Verrekijker. Na “Surplas” nu "Sjas Patat", het tweede programma op rij al dat bij de Diksmuidse wielerjournalist ongetwijfeld voor veel boter bij de vis moet zorgen. Ik had de indruk dat Les Supappes de vorige keer net iets voller klonken al blijft Kathleen Vandenhoudt op zo'n avond moeiteloos alle Laura Lynn’s van Vlaanderen in haar binnenzak stoppen. Het is en blijft natuurlijk wél de gezamenlijke liefde voor de koers die Vannieuwkerke én zijn publiek (een bende wat oenig ogende wielerliefhebbers zoals ik er zelf ook één moet zijn) staande houdt. En de filmpjes dankzij het recente Vrt-archief. Ik weet nog altijd niet goed wat ik moet denken van het gegeven dat wie met zijn gezicht op televisie komt, blijkbaar alleen al per definitie daardoor volle zalen lokt. Wat niet betekent dat ik niet op bepaalde momenten erg genietend op mijn wankel Verrekijker-stoeltje bij deze voorstelling heb zitten grinniken. Een paar mopjes van Karl hadden weliswaar een baard van meerdere dagen, maar ze werkten wel. (Alluderend bijvoorbeeld op het eindejaarsvakantielief van Tom Boonen van zestien jaar: "Ha ja, da’s heel logisch met Tom, zo’n jong lief. Het is een sprinter hé. En sprinters hebben maar een heel klein gaatje nodig…"). Je kunt met behoorlijk wat gemengde gevoelens van Sjas Patat - Wielerjaar 2007 vandaan komen maar het mag gezegd: Karl Vannieuwkerke weet ook nu weer de ambitieuze ondertitel van zijn voorstelling toch maar mooi waar te maken. Sjas Patat is "Een absolute aanrader voor wie van wielrennen houdt en voor wie er een hekel aan heeft".

Karl Vannieuwkerke & Les supappes – Wielerjaar 2007 (intussen volledig uitverkocht)
Surplas en Sjas Patat, de boeken bij Lannoo


Labels: ,

vrijdag, februari 08, 2008

Meeuwentemmer (M/V)

En ondertussen in Oostende...

Van al de badplaatsen en de plaatsjes aan die schreeuwlelijke kustlijn van ons is en blijft Oostende de enige echte appel in mijn ogen. Nee, niet Blankenberge, Koksijde of Knokke, bewaar me. Geen Nieuwpoort zal mij verblijden. Als er ooit sprake moet zijn van een maitresse die zichzelf de houding van een stad aan kan meten laat mij dan glorieus mezelf bedriegen met Oostende. Haar hotel Du Parc, haar Stedelijk dat sinds er een winkelpand in de plaats is gekomen letterlijk op straat moet zitten en haar PMMK, haar vistrap, haar renbaan en haar inwijkelingen (Claus! Snoek! Mutsaers! ). Haar Remi's en haar Mar(t)inen, haar dikste Mathilde. Ensor, Spilliaert en Gaye, haar Velter en haar Zeezotje... Alles is goed genoeg om mij voor zo’n zondags tripje richting Oostende vooruit te branden. Wie in al dat lelijke moois, wie in het verscheurde en het voorgoed verkwanselde van deze kleine stad van mijn voeten zichzelf kan blijven herkennen moet welhaast een dichter zijn. Hoeft het te verbazen dat de poëzie sinds jaar en dag hoogtij blijft vieren in Oostende? In de zomer is er Taz (Theater aan zee), een vertrouwd begrip ondertussen. En net hebben ze opnieuw, wat ze er zelf noemen de meest prestigieuze poëzieprijs van Vlaanderen uitgereikt. Tweejaarlijks 4375 Euro veil te hebben voor niet meer dan negen gedichten, het is inderdaad niet niks. Een mens mag er niet aan denken hoeveel dichtbundels daarmee zouden uitgegeven kunnen worden. Al zeg ik er meteen graag bij dat de prijzen net als zoveel jaar geleden ook dit keer heel goed terecht zijn gekomen. En nog is dit niet alles in Oostende. Graag ruim ik in deze kolommen plaats voor wat er dit weekend staat te gebeuren. Liefde tussen de lijnen. Het lijkt wel voetbal, maar het is het niet. Wie zoals Geert Tavernier en zijn medewerkers in één en hetzelfde weekend ondermeer Hafid Bouazza, Liesbeth Lagemaat, Peter Theunynck, Tsjad Bruinja, Rob Schouten, Dimitri Casteleyn, Erwin Mortier, Bart Moeyaert en andere Kees Van Koten’s naar zijn stad kan halen, verdient niets dan waardering. En o ja, voor ik het vergeet, ook dit nog. Ook Oostende is sinds kort een stadsdichter rijk. Ze hadden er al Hedwig Speliers, Frank Decerf, Ludo Abicht, Xavier Tricot (van wie we pas in Wintergloed in de Venetiaanse gaanderijen ook al erg aardig plastisch werk zagen…) en Paul Soete… Dus zou je denken, zo moeilijk moet dat niet zijn, een stadsdichter vinden voor Oostende. Maar nee, ook hier weer, en wat schimmig, een wedstrijdje… Een stadsdichter die geacht wordt om gratis en voor niks vier gedichten te schrijven en die ook nog ‘ns is gekozen door de jonge politici die al meteen in hun reglement laten zetten dat ze niets met het stadsbestuur te maken willen hebben, er zijn minder giftige geschenken. We wensen Eddy Debuf, zo heet de laureaat, als Oostends stadsdichter niettemin niet veel verborgen leed toe maar hij zal natuurlijk wel harder uit zijn pijp moeten komen dan wat hij in zijn eerste ged(r)icht heeft weten neer te zetten. Gezocht: Meeuwentemmer (M/V), las ik in Oostende laatst op de flank van een tram. Wedden dat ze straks ook die nog gaan vinden!

Liefde tussen de lijnen – dit hele lange weekend 8-10/2/2008
Wintergloed – nog tot 24/2/2008


Labels: , ,