vrijdag, oktober 24, 2008

Wegen

Metafoor(3)

Als wie iets af moet wegen en enkel kan rekenen op zijn eigen handen”.


Labels:

zaterdag, oktober 18, 2008

Bernie

It’s hard to be a saint in the city. Het is waar. Vraag dat maar sinds deze week aan De hamster van Wolkersdorf, wielrenner Bernard Kohl. Als een levenloos knaagdiertje schoof ie de voorbije dagen voor de camera’s en bekende. Zonder veel weerstand ging ie voor de bijl, die kleine hamster van ons. Geveld. Wollig en wel. Uitgeteld zagen we hoe zijn hoofd minutenlang op zijn armen bleef liggen. Bijna hadden we met hem te doen, hij die voor zijn vrienden zo graag die goeie ouwe Bernie was gebleven. Kohl gaf dan wel toe maar haastte zich om iedereen uit zijn entourage netjes buiten schot te houden. Nee, zijn ploeg Gerolsteiner had niets met de zaak vandoen. Het was puur zijn eigen domme initiatief geweest om naar die vervloekte Cera te grijpen. En het was ook de eerste, echt waar de allereerste keer dat hij had toegegeven aan de verleiding van het spul. Omdat de druk zo groot was geworden, mijnheer, en omdat hij in de Dauphiné zoveel tegenslag had gekend. De persoonlijke biecht van Kohl maakt uiteindelijk niet zoveel uit. In Duitsland en Oostenrijk hebben ze het immers al een tijdje met de koers gehad. Daar slaat de wielerbalans nu wel helemaal door. Geen live-uitzendingen meer van de Tour, geen Ronde van Duitsland meer, geen Zesdaagse van Stuttgart… De Duitsers lijken in een puriteinse vlaag van heiligheid wel alles weg te willen gooien. Als ze zo doorgaan sluiten ze straks nog hun eigen apotheken. Dat Gerolsteiner eind dit jaar uit de pelotons verdween was allanger bekend. Wegens, wat dacht je, het niet vinden van een nieuwe hoofdsponsor. Daar hebben de affaires Schumacher en Kohl niet meteen rechtstreeks iets mee vandoen... Minstens één man uit de Gerolsteiner-rangen heeft dit alles niet verdiend. Davide Rebellin is, zo lezen we, door de gebeurtenissen woedend gestemd. En terecht! Door de affaires wordt hem vandaag in Lombardije immers de start ontzegd tot zijn lievelingsklassieker. Dat is jammer want als er één man tussen alle dopingstormen door recht blijft staan dan is het toch wel Rebellin. Zevendertig intussen en op kousenvoeten is Rebellin op de wielerranglijst aller tijden al doorgeschoven naar de 17° plaats. Het gaat verbazend snel vooruit. En het lijkt er op dat hij nog jaren door kan gaan. Als een dief in de nacht zien we het hem niet, zoals Polleke Bettini laatst, plotseling voor bekeken houden. Volgend jaar vinden we hem alvast bij een nieuwe ploeg terug. ISD-Danielli is de naam. Rebellin mag dan wat saai ogen, maar de enige echte pater uit Bonifacio, is, voor zover we weten, wel helemaal onbesproken. Bijna een uitzondering is en blijft Davide Rebellin tot nader order een broos en breekbaar voorbeeld voor op onze wielerkast!

Vandaag en op steeds minder zenders: de Ronde van Lombardije. Wat ons betreft misschien de mooiste wielerklassieker van allemaal. Maar vandaag helaas zonder Davide Rebellin.

Rubriek: Het hart van Bitossi


Labels: , ,

woensdag, oktober 15, 2008

Donsdekendik

Wim Opbrouck is als acteur en duizendpoot vaak een man naar ons hart. Begenadigd met een stem om op elk moment cokes te kunnen kloppen. Uitgerust ook met alles wat nodig is om meteen mee naar de oorlog te trekken. Tot wat ie zich dezer dagen leent in die sluimerende slome radiospotjes op Radio 1 voor Magnitude (Luxury Bedding) mag hier in dit huis evenwel op uitbundig geginnegap rekenen. Met gezwollen stem vol aangezette pathetiek probeert Der Wim ons – trachtend op wel zeer poëtische wijze – helemaal in functie van Magnitude in de juiste slaapmodus te brengen… "Leg je hoofd op een kussen van weelde..." Dit ligt er zo dik op! Zelden gezien hoe donsdekendik het er hier op ligt. Ook de thuissite van Magnitude gaat al net zo opgedirkt en donzig de warme weelde niet uit de weg. Dit is ongetwijfeld wat kunst moet zijn in de perceptie van designers. Een blanke lelie onder de rozen. Wollig tot in de overtreffende trap. Geen cliché zal men schuwen. “Een wolk van katoen”, “de geuren van het woud”... Zelfs “Het zilt van de branding” kan niet ontbreken… En over de radiospotjes zelf klinkt het: “De rustige en dichterlijke stijl werd behouden: vijf verschillende poëtische slaapgedichtjes, begeleid door een geraffineerd stukje contrabas en ingesproken door Wim Opbrouck.” Nou moe, geraffineerd. Misschien val jij voor de weelde van dit soort radiogeluiden en dito slaapgedichtjes. Wij zijn wat moeilijker. Om er bij te gaan liggen, zo irritant. Reclame die zich in poëzie probeert te vermommen, voor eens en voor altijd: weg ermee!

In de reeks “Laten we opzoeken wat ons ergert”

Labels: ,

woensdag, oktober 08, 2008

Touw dat klimt

Over het gedicht (4)

Er zijn dagen dat je het niet meer zien kunt, of horen, het gedicht. Omdat het ruikt zoals het ruikt. Naar aarde en onverbloemd heelal. Teelten. Omdat het gedragen wordt door een adem die je herkent, en die geen andere is, noch kan zijn, dan enkel die van jezelf. Omdat het er niet anders uitziet dan hoe het oogt. Omdat het spartelend en springend – kleine motor, godentoorn - binnen de lijnen die het beperken moet, elke eland- en eilandproef doorstaat. Omdat het met kracht geen andere kant meer op kan dan de weg die het is gegaan… Gedicht: Leiband, touw dat klimt. Gehangen hoofd.

Labels:

Het beste

Het beste uit de tijdschriften? Stemmen kan! Als deel van het publiek: nog tot 10 oktober die komt!

Labels:

woensdag, oktober 01, 2008

Pedalen

Een vraag:

Hoe leg je de kunst van het snelfietsen uit aan iemand die geen weet heeft van het bestaan van pedalen?

Labels: