Touw dat klimt
Over het gedicht (4)Er zijn dagen dat je het niet meer zien kunt, of horen, het gedicht. Omdat het ruikt zoals het ruikt. Naar aarde en onverbloemd heelal. Teelten. Omdat het gedragen wordt door een adem die je herkent, en die geen andere is, noch kan zijn, dan enkel die van jezelf. Omdat het er niet anders uitziet dan hoe het oogt. Omdat het spartelend en springend – kleine motor, godentoorn - binnen de lijnen die het beperken moet, elke eland- en eilandproef doorstaat. Omdat het met kracht geen andere kant meer op kan dan de weg die het is gegaan… Gedicht: Leiband, touw dat klimt. Gehangen hoofd.
Labels: Over het gedicht
gepost door Paul Rigolle@ 06:44
1 Comments:
Gehangen hoofd? Gehangen hoofd!
Een reactie posten
<< Home