Honing
Steden houden op waar het open veld begint.
Uitzicht hebben en plaats te vinden, huis
te houden is wat hem beweegt als wind.
Wat van ooit en toen dateert hangt zich aan muren op.
Foto’s, prenten, portretten in de galerij,
Stilte na de storm, vastgepinde tijd, alle nagels
trekken krom. Meer een man van stenen
dan van sterren vindt hij de stem, het woord terug
dat in hem verloren leek. De imker die de hamers
doorheen zijn ramen joeg, schuift gulzig aan.
Eet in hem de honing uit zijn droom.
© Paul Rigolle
Uit de cyclus “Van het hart een steen”.
Rubriek: de gedichten
(“Meer een man van stenen dan van sterren”)
gepost door Paul Rigolle@ 07:38
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home