Wegwijzers
Op weg naar Eindhoven (
Van Abbe!) kom ik de wegwijzers tegen. De eerste wil mij afleiden naar Herentals. De tweede wijst naar Arendonk. We zijn in de kempen, zeg

ik, tegen zij die me lief is en ik slaag er in om het lied dat op mijn lippen ligt, net niet aan te heffen. Arendonk en Herentals. Dat zijn, er is geen andere weg,
Rik I en
Rik II. De onderkoningen van de Kempen. Uren later na de koffie van Eindhoven in de regen en dé Vanabbevraag die weet na te branden (“
Wo stehst Du mit deiner Kunst, Kollege?”) rijden we terug. Er is ineens dat bericht op de radio. Mij toch nog verbijsterend. Dat ook
Vino, de krijger met de kreupele knieën, eigenlijk ook maar een doodgewone sjoemelaar gebleken is… Spontaan wellen woorden op. Kazakkendraaier! Kamperfoeliescheut! Klotenklooier. Mijn voorruit - zo merk ik plots - hangt vol smurrie. Ik denk aan
Andrei Kivilev en aan wegwijzers die in Kazachstan naar
Petropavl leiden.
De man met de leesbril. Dagboekfrasen (9)
Rubriek: Het hart van BitossiLabels: Dagboekfrasen, Leesbril
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home