Smokkelaar
"Vanaf 1972 begon Paul Snoek opnieuw koortsachtig te schilderen. ,,Ik leef om te schilderen. Maar ik verkoop om te kunnen leven.'' Na zijn ontslag in 1975 installeerde hij zich als kunstschilder in Oostende. Maar toen de verkoop van zijn doeken slabakte, verloor hij zijn draai. Hij was achtereenvolgens pr-man van het Zeepreventorium in De Haan, antiquair, copywriter en meubelverkoper in Saoedi-Arabië. ,,Rimbaud is ook geëindigd als wapensmokkelaar'', lachte hij."Vindplaats: Sterven vind ik erg...
Vandaag is het 25 jaar geleden dat Paul Snoek, zich hier, overigens vlak in de buurt, in zijn fonkelnieuwe zwarte Alfa – de lichtblauwe liet te lang op zich wachten - te pletter reed op een graafmachine. Sterven vind ik erg, maar doodgaan onbelangrijk, het klonk als een credo dat niet lang kon duren. Benieuwd wie vandaag langs die ouwe keiweg van de Brugse Baan bloemen neerlegt in de regen.
De Alaska-uitzending van 15/10/2006 over leven en werk van Paul Snoek van Wim Vangrootloon valt hier nog opnieuw te beluisteren.
gepost door Paul Rigolle@ 07:33
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home