Vrienden!
Vrienden, het mag gezegd. Woestijnvis blijft het been stijf houden. Was “Alles uit de kast” nog een programma dat naar ons gevoel kapot ging aan jolijt dan is “Vrienden van de poëzie”, uitgegroeid
tot het mooiste lelijke eendje dat in de Man bijt hond-vijver dankzij jolijt (én bravoure) in alle omstandigheden boven water blijft. Van Wim Helsen niks dan goed. Sinds wij de schitterende live-versies van Heden Soup en Bij mij zijt ge veilig meemaakten hoeven wij hier nooit nog te zoeken naar onze lidkaart van de Helsen-fanclub. Die houdt zich altijd vlak in de buurt op van onze voorraad minute-kippensoep. En dat wil wat zeggen! De mix van lichtheid en ernst waarmee Helsen in de rol van Grote Vriend ondertussen elke weekdag in “Vrienden…” een gedicht leest, blijkt wel degelijk zeer te werken. Zelfs aanstekelijk. Laatst kwam Buurman, die nooit van zijn leven een gedicht leest, hier een Helsen-imitatie ten beste geven. De intonatie klopte tot mijn steile verbazing als zijn eigen brievenbus en van het gedicht dat hij zelf – waarvandaan - eigenhandig had meegebracht ging niet één woord verloren. Extern:
Het grote Vrienden van de poëzie-archief.
Wim Helsen-thuissite
gepost door Paul Rigolle@ 08:02
2 Comments:
We hebben het al eens eerder over die olijke Wim Helsen gehad, niet waar? Op de Gentse feesten, een tijdje mee gesproken en toen vond ik hem best aangenaam. Edoch, wat ik al eerder zei, op televisie vond ik hem tot hiertoe een heel stuk minder. (Misschien dan toch eens live gaan zien?) Groot was dan ook mijner verwondering toen ik 'Vrienden van de poëzie' dan ook erg te pruimen vond ! De subtiele vrolijkheid (of hoe verwoord je zóiets?) Van poëzie's oppervriend is waarlijk klasse !
Toch maar eens in het echt gaan kijken, Ward!
Een reactie posten
<< Home