Witte ladder
Alsof je plots tot de ontdekking zou komen dat Wim De Vilder al zeven jaar het nieuws voor je zit voor te lezen...

Zo is het bij mij een beetje met David Gray. De gelijkenis is overigens treffend. Wim en David, het konden broertjes zijn geweest. Tot voor kort was David Gray mij nobel en onbekend maar intussen is hij goed op weg om voorgoed "onze man uit Wales" te worden. Al zeven ceedees lang timmert ie aan de weg en pas nu ontdek ik dat het vroeger - vanuit s'mans slaapkamer - ook al erg mooi kon zijn...
White Ladder? Witte ladder!!! Vanwaar de liedjes komen? Ergens uit het niets, denk ik. Waar alleen mannen als
David Gray af en toe mogen komen. Wedden dat via
Stubru hét
liedje van het moment straks ook bij jou niet meer uit het hoofd te krijgen is.
Tell the repo man, and the stars above, You're the one I love... Die
kleine blote liedjes toch! Ze komen binnen zonder het te vragen.
2 Comments:
Mij verging het ook ongeveer zo toen ik hem vorig jaar ontdekte.
mmm, ik ontdekte 'em live in dublin in 96, een kerstconcert. 'k was er toen ook helemaal kapot van. Ok, zo morantisch dat het bijna melig wordt, maar toch zo oprecht...
Een reactie posten
<< Home