dinsdag, december 28, 2004

Tante (2004/53)

Je prakkiseert je suf over de onvoorspelbare verschillen in weergave tussen Mozilla en I.E. en dan valt plots voor drie dagen je internetverbinding uit! Ook de telefoon laat het afweten; stom als een vis. "In de buurt van de Melkerij heeft men een kabel getoucheerd..." luidt bij navraag de even duidelijke als simpele uitleg. Vervelend? Natuurlijk! Knap vervelend zelfs! Zeker nu je voor de vrije dagen tussen Kerst en Nieuw enkele heuse logboekplannen had gesmeed. Maar dan verzinkt in één klap alle irritatie in het niets. Ineens zijn er die beelden uit de Golf van Bengalen die een mens een kwaaie klap op de kop verkopen. Het zal je maar overkomen, met een lastminute bijvoorbeeld op de totaal verkeerde plaats op het totaal verkeerde moment te zijn. Het virtuele schaamrood staat je meteen tot aan de lippen. Zitten prakkiseren over een ordinaire internetverbinding terwijl buiten in de echte wereld de zondvloed toeslaat en Moeder Natuur nog 'ns als vanouds uithaalt als de kwaaie harde tante die ze altijd al is geweest... Zeebeving! Tsoenami! Alles zie je te pletter staan. Het einde van de wereld, de hel van Phuket. Tachtigduizend doden. Onwezenlijk is het. Niet te vatten dat aantal want zonder gezicht. Meer, veel meer dan in volle zomer bijvoorbeeld de wei in Werchter. Uit pure armoede wend je het hoofd wat af. Je trekt je voor uren terug in de boeken. Met de woorden van anderen. Af en toe savoureer je een brief van de Coninck terwijl je met één oog blijft kijken hoe de hulpacties op gang komen. Een cargo van Artsen zonder grenzen staat vertrekkensklaar. Generatoren, waterreservoirs en tanks, plastic sheeting, klamboes, chloor kits, een hospitaal tent, medisch materiaal... Mooie dingen om te helpen. Alles richting Sumatra... Dan gaat de telefoon over. Een Belgacom-bediende! Om mee te delen dat het euvel eindelijk is verholpen. Even later, opnieuw online zie je jezelf iets doen wat je nooit eerder deed en waar je een beetje perplex van staat. Je schrikt van jouw eigen softe, doorweekte zelf. Je snort dat rekeningnummer op en even later zie je jezelf een bedrag overschrijven. Niet groot, bovendien aftrekbaar en vooral hoop je dat het een heel klein beetje helpt.



Steun Artsen zonder grenzen! Zie ook Tomzzz en vele, vele anderen.

gepost door Paul Rigolle@ 06:40