Alles kun je hebben.
(Patrick Conrad back on stage)Alles kun je hebben van een kunstenaar waarvan je houdt. Liefde heet de hond die achter me aan drentelt als ik die zaterdag in het Elzenveld doorheen de zalen loop. Terug van weggeweest! Al die zielen in één en dezelfde borst. Dichter, filmer-regisseur, schilder-tekenaar, genomineerde voor Poirot... Estheet, dandy, eenzame roker, man met Verve... Aap van god! Patrick Conrad is het allemaal.
Indrukken veel. En verscheiden. Onder de indruk raken we.
Drie verdiepingen lang. Veertig jaar van een scheppend leven. Beneden het recente werk, op het eerste o.a. olie en krijt en boven wat mij nog het meeste roert, het aandoenlijke van de tijd. Soms zijn de kaders veel te zwaar voor het recente werk dat bevreemdend, vluchtig, 'pyramidaal' niet veel kader meer verdraagt... De vleselijke periode, het voluptueuze zegt mij niet veel. Maar voor de rest heel veel dingen om te hebben. Tekeningen, schilderijen, collages... Schitterende manuscripten! In de ware zin van het woord: scripten van de hand die het tekenen maar niet kan laten. Verluchte dingen! De monnik in Conrad. De dichtbundel Annalen. Affiches. ("Gelukkig als in het bijzijn van een vrouw"). Foto's. Conrad met Charlotte Rampling en Melanie Griffith. Conrad met Derroll Adams op de set van 'Innocent when you dream'... Met Olympe Jespers op de set van 'Ieder mens die sterft is een museum dat brandt'... De tijd van Mascara. De brief die Klaus Kinski schreef. 10/09/1977... Waar was ik die dag?Ik zie "de meester" zelf. Nee, zegt hij, helemaal letterlijk ben ik niet terug. Want straks, ben ik weer weg van teruggeweest. Het zuiden... Ik krijg van hem een cataloog. Meer een lijst is het. Alleen die titels al! "Portrait of Eva Besnyo looking at herself". "Si jeune et déja le coeur à marée basse". "Young woman profoundly disturbed by a smoking poët"... Ik maak er straks een lijstje van (denk ik ferm).
De dichter zal niet slapen! Nooit. Thuisgekomen hang ik met zorg dat hele kleine werkje in mijn eigen kamers op. Sommigen zullen dit maar niets vinden. Groepsportret. Gesigneerd en gedateerd: 1975. Veertien x twintig centimeter. Zwart op wit. Vijf maal een ovaal van inkt, vijf maal een lijn en wat spatten op een Steinbachblad en dat is dat. Maar moeiteloos herken ik in de witte lussen van het niets de gezichten die er staan. Als je maar kijken wil. Van links naar rechts: Nic Van Bruggen, Werner Spillemaeckers, Hugues C. Pernath, Eddy Van Vliet en Patrick Conrad zelf. Zo heb ik ze nooit gezien. De tijd is nooit voorbij gegaan. Nog in geen dertig jaar.
Aantekening bij de tentoonstelling: Patrick Conrad - Terug van weggeweest - Leven en werk van een eenzame roker 1965-2005" - 't Elzenveld - Antwerpen Sint-Jorispand - Sint-Jorispoort 29. 15 oktober tot en met 13 november 2005. M.a.w.: vandaag de laatste dag!
© Paul Rigolle - Zo 13/11/2005 - Alles kun je hebben- Afdeling: De troost van kunst en tuinen.
gepost door Paul Rigolle@ 07:35
3 Comments:
Jean-Luc SALOMEZ
Internetadres
Aan de Heer J. CHIRAC
President van de Franse Republiek
FRANKRIJK
OPEN BRIEF
Maandag, 7 november 2005
Zeer Weledelgestrenge Heer President,
Het is met pijn in het hart dat ik de gebeurtenissen in Uw wondermooie en cultuurrijke land volg. Als belg en als dichter en internet-publicist voel ik me nauw betrokken bij de gebeurtenissen van de laatste dagen.
Het is mijn overtuiging dat de christelijke verdraagzaamheid aan de oorsprong ligt van de huidige rellen. Onze zucht naar democratie en gelijkheid voor ieder wordt ons nu ten negatieve aangerekend. Het de andere wang aanbieden wordt misbruikt en degene die we binnengelaten hebben in een vlaag van minzaamheid en mededogen verkopen ons nu billenklets. De voorspellingen die ik vroeger gedaan heb op internet en die me zwaar aangerekend werden worden nu waarheid.
Daarom is mijn vraag zeer kort samen te vatten. Mijnheer de President, a.u.b. zet het leger in om in sneltempo de rust te doen weerkeren. Doet U dat niet dan bewijst U Europa een zeer slechte dienst. De vijfde kolomme zal ons van binnenuit vernietigen. Wij burgers voelen ons niet meer veilig in ons eigen huis. Afgelopen nacht zijn voor de rellen in Brussel het startsein gegeven. Degene die er van zullen profiteren zijn de extreem rechtse partijen en dat is voor de democratie geen goede zaak.
Ieder weldenkende burger met oog voor het gebeuren beseft dat de democratie hier op de proef gesteld wordt. Als het leger nu niet ingezet wordt is het straks te laat en dan zullen nog enkel de grote middelen mogelijk zijn zoals definitief samenscholingsverbod voor ALLE burgers, verbod tot religieuze bijeenkomsten en beperking van de individuele vrijheden. En precies dat laatste is de doelstelling van dezen die achter de rellen zitten.
De jongeren die vandaag als relschoppers worden gezien zijn meestal kinderen van goede en voorbeeldige moslimouders. De schuld geven aan het gebrek aan scholing en dergelijke is onzin, voor zover ik weet heeft in een democratisch bestel iedereen dezelfde kansen. Het is een nuchtere vaststelling dat deze kinderen misleid worden door slimme religieuze leiders. Dit zal de samenleving zuur opbreken en precies daarom moet er nu met grote daadkracht opgetreden worden. Gebeurd dit niet dan is het straks te laat.
Als welmenende burger vraag ik de inzetting van het leger, de afsluiting van de grens met Belgie en in één adem meld ik U de oprichting van een tegenactie namelijk de oprichting van een nieuwe politieke beweging die het moslimgeweld een halt moet toeroepen door middel van onderhandelingen en inzetting van alle mogelijke preventieve middelen.
Dit schrijven wordt U toegezonden over het net, door middel van publicatie en per fax en e-mail aan alle betrokken partijen zoals daar zijn de politieke partijen en de pers. En uiteraard een exemplaar aan U persoonlijk.
In afwachting en hopende op een snelle reactie op dit schrijven, teken ik en bied ik U de verzekering van mijn oprechte achting en diep respect.
Jean-Luc SALOMEZ
http://jeanlucsalomez.web-log.nl
jeanlucsalomez@yahoo.com
Weledele heer Salomez,
Even heb ik met mezelf overlegd of ik jouw reactie hier al dan niet zou laten staan. Dat doe ik dus. Ze laten staan. Maar het is nu al duidelijk dat dit maar voor één keer kan zijn. Net zoals het duidelijk is dat alles wat in jouw reactie staat ook geheel en al voor jouw rekening is.
Gegroet.
Paul R.
Ik kan je hier enkel dankbaar voor zijn.
Een reactie posten
<< Home