Inkt. Bochel. Vat.
Verdwijnende inkt! Er valt helaas een nieuw geval van verdwijnende inkt te signaleren. De gevallen lijken zich nu wel pijlsnel op te volgen. Vandaag dienen we met gepaste droefheid te noteren dat ze bij het Davidsfonds de jaarlijkse en intussen toch wel lichtjes prestigieus geworden reeks "Gedichten..." hebben stopgezet.
Wie er in de periode 1965-2004 niet heeft ingestaan mag het voorgoed vergeten. "Omdat het concept niet meer werkt en dichters niet langer uitsluitend voor het literaire tijdschrift als medium om hun gedichten wereldkundig te maken, kiezen... Websites en e-zines tieren immers welig... ", zo heet het bij het Davidsfonds. Over de sinds eeuwen nog altijd wat oubollig ogende signatuur van het Davidsfonds - Welkom in Cultuur - kun je veel zeggen maar de jaarlijkse reeks "Gedichten" was een staalkaartje dat meer dan gezien mocht worden. Vooral ook door mensen die maar één keer per jaar en hoogst occasioneel een ding als een gedicht onder ogen kregen. Meteen komt er een einde aan een traditie van 4 decennia waarin aanvankelijk Jos de Haes en Hubert Van Herreweghen, later Willy Spillebeen en Hubert Van Herreweghen en recent Hugo Brems en Willy Spillebeen, jaarlijks de "50 beste gedichten" uit literaire tijdschriften kozen. Moeten we dat betreuren? Natuurlijk moeten we dat betreuren al was het maar dat we met de reeks meteen ook weer een mooie tandem van selectieheren verliezen die jaarlijks de schaar kon zetten in de wildgroei aan gedichten die ons elk jaar weer overvalt als een peloton ordinaire struikrovers. De inkt verdwijnt, zoveel is zeker. Het tij zullen we niet keren. Straks zien we er warempel allemaal eender uit. Onafzichtelijk en zo goed als aan het scherm gekleefd en gekluisterd. Bochel en leesbril met bokalenglazen. Allemaal afgedankte weckpotten gelijk. Doorwasemd van karrevrachten plat water en bruin van de sloten nicotinevrije koffie; klinkend als holle vaten waar (gelukkig nog) af en toe muziek (én sporadisch ook nog een gedicht) in zit.
gepost door Paul Rigolle@ 08:00
2 Comments:
Heerlijk geformuleerd. Het is inderdaad jammer dat een dergelijke schitterende jaarlijkse uitgave verdwijnt. Nu ja, alles veranderd en daar kan ook de poëzie niet onderuit. Nieuwe communicatievormen en dito nieuwe mensen zullen het wel om één of andere manier voortzetten. Er moet nu eenmaal evolutie zijn. En wat goed is zal toch op de één of andere wijze bovendrijven, zij het daarom niet direct of zeer opvallend. Jouw blog is de moeite waard gelezen te worden
Ik deel uw bezorgdheid. Naast het verdwijnen van inkt wat betreft gedichten, mis ik ook de met inkt geschreven brieven. Wie schrijft er nog een brief? Met pen of potlood?
Een reactie posten
<< Home