zondag, oktober 30, 2005

Draai

Sommige boeken ontsnappen geheel en al en volkomen onterecht om de één of andere weerbarstige reden aan de zwaarbelaagde aandacht van de lezer. Onze taak is het om daar af en toe een draai aan te geven en een poging te doen om ze te redden... Waarvan? Van de vergetelheid? Ja, toch wel... En van de grijsheid van het soort opbergrekken, uitgestald op plaatsen waar na enkele maanden al geen mens meer pleegt te komen. Zo'n boek dat veel meer had verdiend dan wat het in literaire en andere kringen heeft gekregen - heb ik er 1 bespreking van gelezen? - is het boek waaruit ik, nog maar pas begonnen, al het navolgende maar voor het oprapen had:

"
Woensdag, 5 juni 2003, Dagschotel 'La Perle', 6,20 €.
Potage (Groen), Escalope de porc, Stoemp aux Poireaux.

De soep was slecht noch lekker en grauwgroen. Ik wacht nu op de schotel en de eerste woorden. Ik wil duidelijk spreken, duidelijk zeggen
waar ik voor en tegen ben. De punt van mijn stylo hangt iets meer dan één centimeter boven de bladzijde van dit schriftje. De stylo rust in de hand die op het cafétafeltje rust. De kussentjes van duim, wijsvinger en middenvinger omsluiten, licht zwetend, de punt van de stylo. Geen cynisme, geen relativering, een beeld van de vijand wil ik ophangen. Maar dan herken ik in dat beeld mijn eigen trekken. Ondergronds rijdt de metro voorbij, alles trilt een beetje, ook de stylo in mijn hand.
"


Het citaat komt uit een verhalenbundel uit 2003 van Jan Vromman, dichter-schrijver-regisseur.

Jan Vromman. Voor een kleine prijs is veel te koop en al de rest is gratis. Verhalen. Argos editions en Epo Uitgeverij, 2003. Het boek bevat tevens een heel mooie dvd "De stoel waarop ik zit" met beeld- en videowerk van de auteur.