Ootmoed
Moeilijk om het er vandaag – the morning after - niet over te hebben. Het valt niet mee om je de wereld straks voor te moeten stellen zonder een man als Hugo Claus. De in-memoriam-stoet neemt intussen steeds mooiere vormen aan. Radio, Televisie, kranten, het internet... Iedereen draaft maar aan. Iedereen ralt wel iets. Politici, schrijvers, buitenlui... De eerste oude domme woorden vallen... Hoofdletterdingen als Ontvoogding en Oorsprong. Het ophalen van herinneringen alom. Hommages in alle maten. Van zweefstukken tot chagrijn. Van tam tot teder... Van angry young man tot seigneur. En dan beseffen: zelf eigenlijk geen haar beter te zijn! Net zo perplex te staan. Net zo te staan frunniken. Uit hetzelfde brongebied, La Flandre profonde, te stammen... Mee te stappen in de lange klakkeloze stoet van de herdenking... En daarbij veel ootmoed aan de dag te leggen. Ootmoed om net als iedereen van ons toe te geven hoe schatplichtig we altijd al zijn geweest aan die ouwe dooie reus van Nukerke. En hoe we dat ook wel altijd zullen blijven.Labels: Actueel, hetliterair
3 Comments:
Ik las een mooi in memoriam voor Hugo Claus door Sophia Van Parys op het digitale cultuurmagazine Urbanmag*.
Zelf raakte ik de dood van Claus naar aanleiding van Pasen even aan.
Hoe dan ook een zalig paasfeest gewenst.
Mmm... ik kan beter eerst de links aanklikken die je in je berichten zet. Ik zie nu dat je ook het in memoriam voor Claus van Sophia Van Parys hebt gelezen.
Tja Patrick, ben nu pas aan een reactie toe... Dat heeft vooral te maken met druk en drukker de voorbije weken... Het paasfeest is mij bijvoorbeeld een beetje ontsnapt. Wel wil ik hier grif toegeven dat het intussen niet mee valt om te wennen aan de doodsheid van de reus die H.C. als dichter was!
Een reactie posten
<< Home