woensdag, juni 29, 2005

Als ik jou was (2005/25)


Of dat lang kan duren zo'n stilte? Zeker kan het dat. Het kan hier weken zwijgen. Dagenlang valt er geen spier te vertrekken. Op onze honger zitten weten wij hier moeiteloos maanden vol te houden. Als het moet zelfs tot in september. Dit alles om maar te zeggen mijn dierbaren dat ik mij, als ik jou was, maar niet teveel zorgen zou maken. Voor niks nodig. Berichten, geschreven of niet, in de mouw gehouden of vroegtijdig ergens elders prijsgegeven, zijn er om naar uit te kijken. Of om niet naar uit te kijken. Als ik jou was bedacht ik intussen wel iets anders. Dingen als: Wie weet, misschien werkt hij wel aan dat iets groter is. Of ook niet. Misschien gaat hij gewoon op dat elannetje door met datgene waarmee ie al jaren bezig is. Gereutel en gerommel. Met een talent voor treuzelen en lanterfanten maakt hij de tijd zoek die hem gegeven is. Bakt hij Groene Bonen (Bruin). Of bedenk gewoon dat hij misschien wel op doorreis is. Zuidwaarts. In pakweg Langres door het stadje slentert en met haar die hem lief is smakkend perziken loopt te eten terwijl jij, wees gerust, wel het verste bent waaraan hij ginder denken zal. Ach, als ik jou was liet ik mij maar even gaan, bedacht ik gauw maar iets als: Hij oefent zich voor Droogvis en Algipan en scheert zijn benen voor de Tour de France. Nee, maak je vooralsnog maar geen zorgen want Prachtig Gebeuzel wordt ooit zijn deel. En Groot de Kunst die hem op een dag zal vinden. Als ik jou was nam ik dit alles graag, maar al te graag, voor waar.


© Paul Rigolle - Woe 29/06/2005 - Als ik jou was