zaterdag, juni 18, 2005

Elke dag

Kleine notitie voor de nimmer weg te vlakken Lastige Bruggeling in mij: Zo gaat het. En zo blijft het gaan. Elke dag herbergt in zich behalve een dosis vreugde ook die fikse punt verdriet. Moeilijk te dragen droefenis: elke dag verdwijnt een stukje geheugen van de stad. Een onverbiddellijk mesje snijdt pijnlijk precies en bijna ongemerkt telkens weer wat weefsel uit het Corpus weg. Geen lievemoederen aan. Zo is het, en zo blijft het gaan. Mag ik van hieruit de familie en vrienden van Freddy Cosaert ("Freddy van den Delhaize van op de markt waar ik in rokerstijden de Bastos haalde waar ie zat") veel sterkte toewensen. Dat mag ik!