Arcadim in Arcadië

Welkom in mijn wintertijd

Wat ik vanmorgen zou kunnen zeggen? Dat de maan wassend is vandaag. En 40 % zichtbaar! Dat men hier en op de velden van Emile Claus straks weer bieten rooit. En ja, dat het smuikt, zoals het alleen in het Westen van het wingewest dat ik het mijne noem, kan smuiken. Waarmee ik alleen bedoel dat de motregen zijn of haar intrede alweer niet heeft gemist. Welkom dus in mijn wintertijd! Rum in aantocht, museumweer. Zie, hoe het novembert in oktober. Gisteren deed het dat ook al; gisteren toen ik had kunnen schrijven dat wat volgt voor één dag mijn status was:

”P.R. stapte 5,5 kilometer en stond in Ploegsteert 5 kwartier in de motregen naar een scherm te kijken om daarna – o sereniteit - gedurende 2 intense seconden zijn hand op het gelakte hout van een kist te leggen.”

Dat en andere dingen zou ik kunnen zeggen hier vanmorgen maar veel liever kom ik nog even terug op die mooie avond van vrijdag laatst. Er was Volk in de Werf. En het was mooi. Het volk én de avond! Willy Tibergien verwelkomde graag ons en iedereen. Frank Pollet deed in vol ornaat en en sourdine wat ik van hem gewoon ben, een hell of a job, wat zeg ik, een perfecte job. En Jef Vandecasteele zette met het werk van de geboren crooner enkele hartverscheurende muzikale punten achter onze frasen die er nog lang mogen blijven staan. Met andere woorden: “Van het hart een steen” is er! Met die schroom voor het definitieve komt het dus ooit nog wel goed. Ik dank en bedank hierbij nog ‘ns uitgebreid. Dit is een onvervalst jui-bericht: De wereld is een dichtbundel rijker! Niks meer. Maar ook niks minder!

Alle info: Van het hart een steen

Labels: jui-bericht, Van het hart een steen

gepost door Paul Rigolle@ 07:53