woensdag, oktober 21, 2009

Het eerste exemplaar

En dan is ie er. Met de post gekomen. Vanuit Gent, hierheen. Al enkele dagen ligt hij naast je, vergezelt je, hult zich in het zwijgen van zijn cover... Bezig al met wat zijn roeping is, zijn opdracht: je niet koud te laten. En evenmin een ander. En dan – daar is het ogenblik al - lees je met andere ogen. Het typoscript enkel nog een herinnering van printpapier die nog wat blijft duren. Je spelt ze uit, de gedichten, je pelt ze af alsof ze van een ander zijn. Soms glimlach je om de herkenning. Soms grimlach je omdat je net iets teveel jezelf herkent. Die ene stem is het waarmee je het moet doen. En er bieden zich al nieuwe mogelijkheden aan. Dingen die misschien toch nog net iets anders hadden gekund. “Stukken van mensen zoeken zichzelf terug” had ook kunnen zijn “Stukken van mensen zoeken hun mens terug”. Maar het is mooi geweest. Je weifelt nog even. En dan is het zover, Van het hart een steen: er staat wat er staat, is wat het is… Zal zijn wat het zal zijn. Je snuffelt en je taxeert; en je besluit om het meteen in de armen te sluiten: het eerste exemplaar!


Labels: ,