Zo schadeloos aanwezig
Er zit veel cryptiek in de dingen die je schrijft. Opmerkelijk. Een kind die het kan zien. Soms is het moeilijk om het allemaal nog te volgen. Het gaat vooruit met snelle stappen, je zegt het zelf. Soms sla je naar mijn gevoel zelfs stappen over. Wat mag daar achter zitten... Wat houdt je gaande? Is het dat je denkt dat niemand boodschap heeft aan de uitgesproken mening, aan de onomwonden bekentenis, aan platvloerse trivialiteiten, aan het bedgeheim waarmee geen kat iets kan te maken hebben... Morsdoekje. Breekbal. Branie. Is het om die glimlach die blijft spelen? De Mona Lisa die een man met een snor en een baard van drie dagen ver geworden is.En toch is het niet dat je zwicht voor de jaren. Eerder simpel is het: je vraagt alleen wat tijd om je te kwijten van de taak die met de jaren steeds voller, rijper, verder, zwaarder... op de schouders rust:
volop aanwezig te zijn, zo schadeloos aanwezig te zijn in wat je doet verdwijnen!
gepost door Paul Rigolle@ 14:02
2 Comments:
"Zo schadeloos aanwezig" moet hier cursief blijven staan. Want: ter ere van een vergeten dichter, Wilfried Vancraeynest... Zo schadeloos aanwezig, een bundel uit het jaar 72...
mona heeft het warm aan d'r kont!
Een reactie posten
<< Home