zondag, maart 12, 2006

Dogville

Eindelijk Dogville gezien. Ik mag die Lars von Trier als was ie een ouwere broer die nog nooit enig krediet verloren heeft. Dogville mocht van mij dus alles zijn. Ook en zelfs dat waarvoor de film niet kan zijn bedoeld. Een bevreemdend ding dat tussen nogal wat virtuele stoelen hinkt. Een stukje theater met een camera op. Een film waarvan ook de laatste versie nog de making of mag zijn. Een game voor op je pc. Of gewoon toch maar een stripverhaal waarin de kleur wat afgewassen is. Gekunsteld of niet Dogville is van alles wat. Een oude gangsterfilm. La Kidman on the road. De trein der traagheid zonder trein. Er steekt wat Bijbel in. Oud en nieuw testament. Moses heeft tot driemaal toe geblaft. Dogville – een rustig stadje dat niet ver van hier ook dat van jou kon zijn - is gemaakt door iemand die graag zijn kunstjes toont. In dit missiehuis waar het op een stoel van krijt moeilijk zitten is wordt nog over het laatste oordeel nagedacht. Het geloof is nog lang niet op maar veel scheelt het soms niet meer.

Extern:
Dogville, de volle thuis- en andere bladzijden
Bespreking bij Digg.be
Lars von Trier in wikipedia-versie en elders

1 Comments:

At 13/3/06 7:57 p.m., Blogger pascal digital said...

Ik heb de film in de cinema gezien en herinner me nu een groot speelbord, een spel dat lang duurde, en een spanning die me triestig maakte.

 

Een reactie posten

<< Home