Het volk had wat last...
Foto © Jasper Rigole – Het volk had wat last… - 2006
Het 'volk' had wat last van de vrieskou maar de massa was toch aanwezig,
al was het maar om eigenhandig de regenboog van Tom te strelen...
foto genomen bij de start van de Omloop het volk 2006
Notitie voor 25/01/2006:
Philippe Gilbert wint de Omloop Het Volk en Justine Henin-Hardenne klopt
Zure Tante Maria Sjarapova in het van geld en dollars rinkelende Dubai. In al zijn
cryptonnerie zijn er sportieve hoogdagen waarop een mens alleen maar kan bekennen:
Ik ben een Waal in het diepst van mijn meest Belgische gedachten.© Paul Rigolle – Zo 26/02/2006 – Het volk had wat last…
Rubrieken: Cryptonnerie en andere gedachten en Zoals het licht een late foto
Voor meer extra-sportief nieuws verwijzen we overigens graag ook nog 'ns naar onze verzamelde Wielerbladzijden...
Heibel is terug!
Jaja,
Heibel is terug! Wij ontvingen in dit verband het navolgende bericht:
"Uit onvrede met de flagrant in het oog springende wantoestanden 
in de Vlaamse Letteren en de artistieke wereld tout court, hebben wij besloten het satirisch-kritische tijdschrift ‘Heibel’ weer tot leven te roepen.
Omdat wij van mening zijn dat de echte pluralistische ‘Heibel’ slechts tien jaargangen bestond, nemen wij de draad weer op met Heibel 1, jg. XI.
‘Heibel’ zal worden uitgegeven op het oude kwartoformaat en met de orginele kaft van destijds.
Het eerste nummer (72 blz.) is zopas verschenen. Het bevat o.m. een uitgebeende analyse (deel 1) van het Vlaams Fonds voor de Letteren naast heel wat ‘Heibel in Lilliput’.
Mocht u geïnteresseerd zijn…
Een abonnement van drie nummers kost € 23,00, te storten op bankrekening 979-3986331-24 van Frans De Peuter, De Heikens 29, 2250 Olen.
Net zoals van Heibel jg. I, nr. 1 is de oplage van dit eerste nummer beperkt tot 100 exemplaren, die ditmaal genummerd en gesigneerd zijn.
Met Heibelse groeten,
Frans Depeuter
Robin Hannelore
In de volgende nummers zullen o.m. de volgende onderwerpen uitgebeend worden:
Het VFL (deel 2: tijdschriften, toneel…),
Toneel in Vlaanderen, Poëzie in Vlaanderen
De Ho van Humo, Moet alles kunnen?…
Alle informatie/medewerking omtrent deze thema’s is welkom." We zijn voorwaar benieuwd hoeveel
Heibel we hier nog kunnen hebben!
Er zit een Briek in elk van ons
Foto © Paul Rigolle – Er zit een Briek in elk van ons - 2006De drinkbus van de flandrien rust
in de houder als in een vuist. Hij zegt
niet veel. Zijn woorden weten beter.
De bluts en de buil is wat hij hebben wil
en heel veel drek en slijk en regen.
Geef hem ballast mee om weg te keilen
op het einde. Geef hem zieletogen.
Kanarieberg of Paddenstraat. Foreest
of Kwaremont. Er zit een Briek in elk
van ons. Elke helling wil hij op. Hij kent
geen mededogen. Hij kreunt en steunt,
houdt niet van acteren. Hij speelt
alleen Zichzelf en telkens weer,
telkens weer is het er over.
© Paul Rigolle – Za 25/02/2006 – Er zit een Briek in elk van ons
Rubriek: Zoals het licht een late foto.
Briek, een gedicht n.a.v. de Belgische start van het nieuwe wielerseizoen.
Zie voor Megabike- en andere nonsens ook Het hart van Bitossi.Labels: Bitossi
Crypton
Als ik hier naar aanleiding van die paar fijne reacties bij het postje “
Slogan” van hieronder, nu ‘ns het begrip “
crypton” lanceerde...
Wat voor een beest dat mag zijn een “
crypton”? Ik wil er af zijn maar volgens mij is een “
crypton” een soort gevleugelde uitspraak die –
tongue in cheek - nauwelijks wordt uitgesproken… Een soort kryptokronkel, ja… Een cryptogram dat net iets meer of minder mag zijn. In elk geval iets dat balanceert tussen “er net niet” of “er net wél over”… Een zeispreuk voor op een nooit gedrukte
Druivelaar.
'Wie te paard radijzen plukt, is algauw verongelukt'... Raf Coppens kan hier nooit ver uit de buurt gereden zijn?
Kop in de krant van een journalist met appelflauwtes. Kleine kinkel van een slogan, bericht voor de vogels of gewoon een aantal woorden die zich bij elkaar lijken thuis te voelen als een beenzwengel op een Eurovisiesongfestival. Wie meer flauws weet mag het komen zeggen.
En vandaag, tja vandaag beperken we ons (voor onze eerste keer) tot:
De verblinde brandweerman hield het blussen voor bekeken.
In de onuitgegeven en nog op te starten reeks Cryptonnerie...Labels: cryptonnerie
Slogan
Voor al uw houten meubelen: Geert Stael
(In de reeks: En nu tijd voor wat sluikreclame. Gelezen ergens
aan de overkant van het kanaal dat Brugge aan Beernem bindt. )
Nadert het!
Niet vergeten want om niet te missen!
Bovendien komt het nader nu! Nadert het met
volle, gulle handen... Het kaf dat - kijk uit, kijk uit -
voor je't weet én waar je bij staat
zichzelf
zal zaaien!
Waar dan te zijn. En op welke akker!!!
Het Uitzaaiend kaf - poëziefestival - za 4/3/06 - Gent - 18u tot 22u
Van de dagen: het woord... (Week 07)
* Ma 13/02/2006: Woord 344:
kast* Di 14/02/2006: Woord 345:
spagaat* Woe 15/02/2006: Woord 346:
dubben* Do 16/02/2006: Woord 347:
sjaal* Vr 17/02/2006: Woord 348:
transistor* Za 18/02/2006: Woord 349:
stikvis* Zo 19/02/2006: Woord 350:
babbel
Mosterd/Honing
De creatieve duizendpoten van het deeltijds kunstonderwijs hielden gisteren opendeur. En hoe! In
het Tielt van al onze plaatsen zetten ze gisteren een unieke uitleendienst op punt. Voor de ronde som van exact één Euro mocht je in de stedelijke academie een werk van de leerlingen ophalen dat je twee maanden lang aan de eigen muur, op de eigen schouw of op de eigen tafels mag laten staan. Bij zo’n
blakerend idee staan wij hier al vlug in vuur en vlam (sic!). We konden dus in geen geval achter blijven. Te springen om er aan mee te kunnen doen! Zo staan hier sinds gisteren in de boekenkast twee maanden lang twee mooie
cocons (of zeg ik coconnen) van Rita Verbeke die wekelijks helemaal vanuit Wallonië naar Tielt komt gereden om bij Meester –
Voor de leeuweriken anders gaan ze dood - Geert Roygens de
mosterd (én de honing) uit de gebakken kommetjes te komen halen. Blij dat ze d’er staan, die
coconnetjes! En voor één keer zonder aarzelen een verbintenis getekend:
“
Ik verbind mij ertoe om de ontleende kunstwerken te bewonderen, een geschikte plaats te geven en met respect te behandelen. Ik ga er tevens mee akkoord om de ontleende werken na het verstrijken van de ontleningstermijn terug te geven aan de kunstacademie op zaterdag 29 april 2006...”
Twee maanden lang leven wij hier na wat ons niet de minste moeite kost.
Extern:
Stedelijke Kunstacademie TieltDag van het Deeltijds KunstOnderwijsVoor de leeuweriken...
Troost heb je in de vingers
Foto © Paul Rigolle – Troost heb je in de vingers - 2006Alweer een week geleden... De Sint Vedastuskerk is volgelopen. Geprangd tegen de biechtstoel sta je. En met jou staan velen rechtop. Afgeladen vol, de kerk. Je speurt, zoekt, noteert wat ingehouden is en op tal van gezichten lijkt te blijven liggen. Afscheid nemen, rouwen… Herkennen en herkend worden, het hoort niet bij de doden maar bij de levenden. Heel veel moois dat met de letter M begint. Moed, moeder, muze... Je spelt haar naam.
Aan jou zullen we denken als aan de huizen van de genade. Psalm 23. Homilie. De pakkende bezinningstekst: ‘
Na de verplettering...’ Je drukt de hand die nu alleen verder moet. Troost heb je in de vingers...
De Rijselstraat klimt een beetje, merk je later, als je de kerk bent uitgelopen. Kippenkramen op de zaterdagmarkt. Een kleine stad gelegen aan de grens. De geur van gebraden vlees. Vis, kaas, nylonkousen, messen, kaarsen... In je eentje bij een koffie in
Au Damier waar al frans wordt gesproken. Lezend wat op bidprentjes staat weet je het... Alles is waar. Alles gaat voorbij. Een zaterdagochtend bij de grens waar het leven niet of nooit lijkt om te kijken. Hoe schokkend kan het zijn om simpelweg, om dood-gewoon te noteren dat het leven blijft verdergaan. Altijd en overal gaat het leven verder. Later en nadien. Ook in Menen.
Na de verplettering... © Paul Rigolle – Za 18/02/2006 – Troost heb je in de vingers - Cat. Zoals het licht een late foto
Van de dagen: het woord... (Week 06)
* Ma 06/01/2006: Woord 337:
laars* Di 07/01/2006: Woord 338:
joligheid* Woe 08/02/2006: Woord 339:
panache* Do 09/02/2006: Woord 340:
blauwte* Vr 10/02/2006: Woord 341:
metaverhaal* Za 11/02/2006: Woord 342:
soeverein* Zo 12/02/2006: Woord 343:
somberte
Gedachte (nr. 98)
"Ik steel niet om te hebben. Ik steel alleen om iets te kunnen maken dat er niet eerder was.”
© Paul Rigolle – Woe 15/02/2006 - Gedachte (nr.98) - Cat. Gedachten voor onderweg
Van de maker
Het is goed om met de ‘
vreugde van de maker’ nog even terug te komen op het particuliere Borges-feestje waarop bibliotheekbeest-par-excellence Jan Van Herreweghe ons vrijdag laatst in Harelbeke mocht trakteren. Veel te kunnen hebben van wie men houdt!
Borges in Harelbeke! Als het niet had bestaan had iemand het moeten uitvinden. Een avond vol fraaie momenten was het. Ik loop nog even het rijtje langs. Frank Schelstraete wist mij te verbazen.
X. Roelens deed daarvoor niet onder en
Barber van de Pol, de gloedvolle
vertaalster van de nieuwe
Borges-biografie signeerde mijn boek dat het een lievelust was zonder dat ze daarin zelfs een naam hoefde te schrijven. Wel jammer was het dat Dirk Van Esbroeck – die we langs deze weg heel veel sterkte wensen – er niet bij kon zijn, vrijdag. Carloz Diaz nam ons in zijn plaats dan maar mee naar waar we even wilden zijn. Tot slot van de avond vernam ik dat er eindelijk ook bij ons een Borges-club – een idee alweer van Jan Van Herreweghe - in oprichting is. Wie net als ik kandidaat is om daar zonder dralen
of Draulans deel van uit te maken laat dat maar even aan de
mannen van Harelbeke weten. Om één en ander een bijkomend tikje te geven haal ik bovendien en voor de gelegenheid hieronder nog ‘ns één van mijn eigen ultieme Borges-gedichten uit mijn kastje zonder laden.
Borges – een leven. Oorspronkelijke titel: Borges. A Life – Vertaling Barber van de Pol - 668 pagina’s – februari 2006 – 239x163x48 mm – De Bezige Bij – 49,90 Euro
Borges
Geen vangnet van het woord hield
de dagen vast. Ik wou en kon, ik zou.
Zo hoort het, dacht ik, zo moet het zijn,
ik hou hem kort, in de lange hete zomer
van zijn namen schrijf ik hem
onwrikbaar en voor altijd dicht.
Argentijn. Blinde pauw. Leeuw
die op zijn ring van ijzer bijt. Maar niets stond vast, dat zie je
vaker wel. Het woord werd vlees
en plant en bloed. Restant.
De arend verliest de aarde in zijn vlucht.
Al het goede is van niemand en dat is
waarom het ons in boeken toebehoort
die niemand schrijft. Het geheugen blijft die kleine bultenaar
die in mijn tuin met mij op adem komt.
In het marmer waar de nacht aan knaagt
staat een man weerkaatst die uit niets
bestaat, uit niets dan brand
en boeken opgetrokken is
en waarvan ik weet dat hij het is
die elke morgen weer met zorg
mijn eigen kleren kiest.
© Paul Rigolle - 2006 - Borges
gedicht uit de ongepubliceerde cyclus 'De galerij'.
Klein
Naar aanleiding van de Borges-avond van vrijdag laatst ook een reeks mooie biblotheek-foto’s ontdekt. Over
Harelbeke en
elders. Van de hand en het
oog van Marie Jeanne Smets. Kan de wereld
klein zijn!
In een lus beneden waar het blauw niet eindigt
Foto © Jasper Rigole – In een lus beneden waar het blauw niet eindigt - 2004-2006Als het er niet was dan vonden we het uit in al zijn tinten: het bleke en het broze… De felle koppijn van het blauw. Zo staat het in het script dat jou hiervoor heeft voorbestemd. Dat je samenvallen moet in de ‘blauwte’. Samen met de schaduwen en de contouren. Dat je één moet worden met de val die beschreven staat in hoe je daar moet liggen. Daar in de buurt van de
Rode Berg , getuigeheuvel, die nu alleen nog beklommen wordt door fietsers.
Camping Kosmos revisited. Net als toen. Geroep, uitbundigheid van kinderstemmen, gejoel in het opspattend water van veel verplichte zomers. Nu verlaten, nu herinnering. En jij die beneden ligt in het voorjaar.
Zo te liggen als voorbestemd. Alsof de val (en alles wat daar aan vooraf gaat) jou op het tedere lijf geschreven is en het een leugen, een grove leugen is dat de val jou heeft gebroken. Het beeld moet sterk zijn. Kalm. Wat moet beklijven verdraagt geen woorden. In jezelf te liggen.
Aan Zee. Verfomfaaid. Verdwenen. Weggecijferd. Sommige meisjes zijn gedoemd om niet oud te worden. Briljant als
Polly Jean enkele zomers en dan nooit meer. Jou op te diepen uit de cirkel van een verhaal dat zich moet sluiten. Rondom jou. Waar jij ligt. In een lus beneden waar het blauw niet eindigt. Tot slot, tot slot van alle beelden.
© Paul Rigolle – Do 09/02/2006 – In een lus beneden waar het blauw niet eindigt - Cat. Zoals het licht een late foto
Van de dagen: het woord... (Week 05)
* Ma 30/01/2006: Woord 330:
schaats* Di 31/01/2006: Woord 331:
voorbeeld* Woe 01/02/2006: Woord 332:
slapte* Do 02/02/2006: Woord 333:
klop* Vr 03/02/2006: Woord 334:
niches* Za 04/02/2006: Woord 335:
nieuwzuchtig* Zo 05/02/2006: Woord 336:
tribune
Link
Ik luister, dus ik ben... niet doof… Sonido? Sonido! Volgens mij - en als je't mij heel goed zou vragen,
leg af die kLuister's, laat los die Vlaamse Reuzen - ken ik die
Sonido ergens van…
Veel heb ik veil
Wat is er aan de hand? Het lijkt tegenwoordig of iedereen tentoon wil staan... Alsof iedereen uit zijn vel wil springen. Mensen, doodgewone mensen als jij en ik bespringen ongegeneerd de tafels en de podia van de vluchtigheid… Alom en overal. Stuitend en storend vaak. Soms stichtend. En zelfs de stilsten onder ons lijken niet achter te willen blijven. Zelfs dichters niet. Dichters komen tegenwoordig uit hun kot en hangen waar het maar kan hun gedichten uit. Is het een nieuwe tendens? Is er net als eerder met al die
slams en slome slepers een toon gevonden die plots gezet wil worden? Neen, veel zal toeval zijn maar toch is het opvallend hoeveel literaire tentoonstellingen er tegenwoordig worden opgezet. Met gedichtendag hingen in de
Tieltse bibliotheek al de gedichten uit die ons in een bont gezelschap zouden verzamelen. Ook donderdag laatst mocht ik in het Roeselaarse Wielermuseum al rechtopstaand en zwart op wit naar tentoongestelde gedichten kijken. Uitvergroot uit
Het Perfecte Verzet van Patrick Cornillie. Het was er overigens aardig toeven, donderdag in het Roeselaarse wielermuseum.
Anciens en nieuwkomers, oude knekers en jong gestorven helden, dichters en eeuwige einzelgängers, ze waren er allemaal. Om het nog niet eens over het prettig gezelschap te hebben waarmee het achteraf aardig én aanvankelijk onder vier ogen nakeuvelen was op al die mooie plaatsen als de
Patine en elders. En ook vanavond blijven ze niet achter. Ook vanavond hangen ze alweer tentoon, die dichters van ons. In het
Menen van al onze plaatsen wil ik
Zielsgraag niet missen.
Mensen, verstilde dichters die mij lief zijn, lezen in CC de Steiger gedichten terwijl de tentoonstelling van hun mooiste woorden samen met plastisch werk van Magda Castelein wordt geopend.
Vanavond in Menen maar ook in Harelbeke vallen straks nog veel meer van die mooie woorden te versieren. Want vooral wil ik deze maand ook Borges niet vergeten...
Borges in Harelbeke. Het is niet wat het lijkt. Het is geen tang die op een varken past. Het is een pleister op al mijn houten benen. Ik beken bij deze: Veel heb ik veil voor verstilde dichters én voor Borges in… dit tranendal vol slecht geschreven dingen… Maar niet Borges, neen... Want niet... Want nooit en altijd de ogen van Borges:
"
Ik weet eigenlijk niet zeker of ik wel besta. Ik ben alle schrijvers die ik ooit heb ontmoet, alle vrouwen die ik ooit heb liefgehad, alle steden die ik ooit heb bezocht, al mijn voorouders."
Als je’t mij vraagt moet het al februari zijn. Een korte klamme maand, uiterst geschikt om bij het opklarende haardvuur in je hoofd naar gedichten te staan staren.
Zielsgraag. Van 4/02 tot 26/02/06 in Menen tentoonstelling met poëzie en beeldend werk van Magda Castelein en poëzie van Willy Spillebeen en Jan Van Meenen - dagelijks tussen 10u & 12u en 14u & 18u, in het weekend tussen 14u & 18u - CC De Steiger, Lokaal 3, Waalvest 1. – Op zaterdag 4/2/2006 lezen om 19.00 uur deze dichters ook voor tijdens de opening van de tentoonstelling.
Borges in Harelbeke: In samenwerking met Boekhandel Walry en Uitgeverij De Bezige Bij organiseert de Stedelijke Openbare Bibliotheek van Harelbeke op vrijdag 10 februari een uitgebreide Borgesavond. Barber van de Pol stelt de nieuwe Borgesbiografie voor van Edwin Williamson, Borges. Een leven. X Roelens brengt enkele gedichten. Muzikaal optreden van Dirk Van Esbroeck, Juan Masondo en Carlos Diaz met het gitaarprogramma Tres Violas.
Het perfecte verzet van Patrick Cornillie: Nog tot 5/3/2006 in het Nationale Wielermuseum van Roeselare.
Publieksprijs
Tiens, hadden we het hieronder al niet 'ns eerder over die Publieksprijs gehad , zegt hij tot zichzelf terwijl de koffie verkeerd hem ook die ochtend door steeds weer hetzelfde keelgat schiet... Dachtikwel! Dachtikwarempelwel. Jazeker, had hij dat... Het lijdt geen twijfel. Lezen doet hij niet verkeerd... Als een engel neuriet hij bij de koffie de ochtend in.
There'll be no strings to bind you hands. Not if my love can bind your heart... I see no reason to take me home. I'm old enough to face the dawn... Zelfs tot driemaal toe de link gelegd, sust hij. Met daarbovenop nog een handgebaar dat niet eens gemeend op
wegwerp lijkt. Maar niet, aha, nee nog niet onder
een titel met dezelfde naam (
publieksprijs!). Zo is het nog niet gedaan. Ben ik 'ns benieuwd, zegt hij, wat
Heer en Meester Monster Google, hiermee -
kemaal, kemaal, driemaal kemaal - uit zal vreten. Gevoerd met
bloggervoer tot wat naamgericht en onvermoed kan zijn, een kleine uppercut... Wedden dat binnen de kortste keren... Waarmee zal bewezen zijn zal wat niet eens bewezen hoeft... En jij, en ik, en wij! Daar zullen staan. Blinkend aldaar.
Zonder enig touw dat onze handen bindt. Alleen, en helemaal, en geen berouw:
op nummer één!
Iemand als ik
Over de
publieksprijs (die in 2006 zo logisch als wat aan zijn tweede editie toe is) kun je misschien veel zeggen... En over de
uiteindelijke resultaten nog veel meer maar of je dat nu wil of niet, aan het leggen van een link kan iemand als ik in geen geval weerstaan!!!
Om het ook dit jaar geen driemaal te moeten zeggen:
Publieksprijs –
Publieksprijs –
Publieksprijs !!!
En nu nog even zitten wachten tot ook het nieuwe logo zich zal melden!
Zie overigens - toen het nog november was - ook versie 1 van dit betere linkwerk...
Gading
“
Het lokale is de vinger aan de polsslag van het wereldwijde...”
Zeg dat wij het zo gezegd willen hebben. In elk geval wordt
hier morgen in de buurt, meer bepaald in
het Roeselare van al onze plaatsen, de nieuwste dichtbundel van
Patrick Cornillie voorgesteld.
Het Perfecte verzet bevat samen met een aantal fijne schetsen van Marec ook veertig nieuwe wielergedichten van Cornillie. Als je het ons vraagt, een perfecte opwarmer voor het intussen alweer flink opgestarte nieuwe wielerseizoen waarvan de toon overigens nu al lijkt gezet: “
Boonen wint, Gilbert strandt en Vdb, tja, die laat los...”. Als we alsnog aan
kaarten waren geraakt voor onze goeie vriend
David Gray had Patrick Cornillie het voor één keer moeten afleggen maar in Roeselare vinden wij met hem, daar ben ik zeker van, het perfecte verzet. En een passie naar onze gading!
Voorstelling: donderdag 2 februari om 19 uur in het Nationaal Wielermuseum, Polenplein 15 in Roeselare. Toelichting door Geert Vandenbon, uitgever, en Luc Martens, burgemeester van Roeselare. Er loopt een tentoonstelling van deze gedichten in het museum, van 3 februari tot 5 maart - elke dag toegankelijk, uitgezonderd op zondag en maandag.
Het Perfecte Verzet, 40 wielergedichten, Patrick Cornillie. 56 pagina's - Formaat 19 x 16 cm - Zwartwit met kleurenkaft - een uitgave van Pinguin Productions - ISBN 90-733-2215-4.
Versus (22)
David Gray versus
Wim De Vilder
David Gray staat morgen geheel en al op passend bescheiden wijze in onze eigen Ancienne Belgique... Helaas toch nog te laat en sold out...
Paul R. - Woensdag 2 februari 2006 - Cat. Versus (22)
Labels: versus
