Arcadim in Arcadië

Omega Minor

Iets ongerijmds heeft het wel! Duimen voor een boek dat je nog niet eens gelezen hebt. Vanavond - tijdens de rechtstreekse uitzending van de Gouden Uil 2005, zegmaar een soort Eurovisiesongfestival voor boeken - zal ik niet duimen voor Pfeijffer, Grunberg, De Martelaere of voor Westerman... Nee ik heb het vanavond absoluut voor het boek met de allerlelijkste kaft: Omega Minor van Paul Verhaeghen. Hoewel ik hier openlijk wil toegeven nog geen enkel van de genomineerde boeken te hebben gelezen weet ik wel waarom Omega Minor de Gouden Uil moet winnen. Ik kocht het boek weken geleden bij DeReyghere en trok er mij even intens mee terug bij een koffie in Craenenburg. Zoals altijd met nieuwe boeken aarzelde ik niet lang en bracht het boek in één vloeiende beweging net even tot bij de neus. Ik snoof en rook de inkt, de bladen, de harde, lelijke kaft. Een Italiaanse vrouw waarvan ik al meteen gevonden had dat ze een beetje op de moeder uit La meglio Gioventu leek, betrapte mij bij het stellen van mijn daad. Meteen glimlachte ze naar en wellicht nog meer om de wildvreemde man die aan haar overkant in Craenenburg naar een voor haar onleesbaar boek te staren zat. Heel even, zo heel even maar, leek het alsof er iets intiems ontstond. Sindsdien stel ik het lezen uit. Over het boek, toch wel een hele dikke turf, ben ik nu al heel tevreden. Af en toe blader ik er tussen de bedrijven door even in en laat met mondjesmaat een paar zinnen tot mij toe. Iets als wat ik bijvoorbeeld op bladzijde 345 van de tweede druk zie staan:

"Stella heeft mijn blik gevolgd. 'Mannen schieten te kort', zegt ze. 'Maak daar maar een motto van.'

Vanavond (lang na Milaan-San Remo) op al Uw schermen: de uitreiking van de Gouden Uil

gepost door Paul Rigolle@ 11:12