Arcadim in Arcadië

Het licht van slakken

Middag in Craenenburg. Woensdag, marktdag. Over de middag spel je de dagen uit. Wenskaarten, groenten, kranten... Woorden en hun bioritmiek! De buit is niet gering. Boeken, bundels... Dode kamer. De nieuwste van Spinoy. Iemand krijgt een pop die Hollands praat. Die van Nolens: Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen. Ook, en vanwege in mij wellicht een fikse dosis aangeboren "Elverdinge blues": De verzonken jongen. Het debuut van Jan Vantoortelboom. Benieuwd. Zekerheden? Straks zul je lezen!

Over de blijvende koppigheid van de dichter zul je lezen! Over het licht van slakken… Wanneer de slak in contact komt met een potentieel gevaar (zoals een onderzoeker die met een hamertje op haar schelp trommelt), gaat ze op welbepaalde plaatsen van haar lichaam een speciaal blauwgroen licht produceren. Over mannen met een fascinatie voor later. Over heimwee waarmee men lang geen natie maakt. Over de Vlucht van pluizen...

De miezelregen voor het raam legt een waas over de wekelijke marktdag. Bloemenkraam. Kippen, vlees. Grotesken van elke dag. Handschoenen. Mutsen. Wim & Nadia. In alle toonaarden klinken ze, de Stemmen uit de Wereld. Chinese jongen fotografeert Chinees meisje. Een flits en een ingeperkt vergezicht. De sherry in Craenenburg is droog. Zoals het hoort. Je raakt helemaal afgejakkerd… De stem van een dame. Komt er van als je met pensioen bent, zegt ze tegen Michel, de kelner. Gravin op retour? Boven – glowballs op de overloop - daagt het je op de affiches.

Brabelio. Kiefer verlengd... Verdi & Co. Berlinaire. The exhibition When the circus leaves town. Cinema Novo. Jools Holland. Op de vooravond van de Ronde van Vlaanderen: Garland Jeffreys. Gratis! Altijd weer en opnieuw: Take me to the matador. Ook: Saskia De Jong gefotografeerd door Pablo Vicente voor Duval Guillaume.

Het wordt al zacht, denk ik als ik een middagpauze later weer naar buiten stap en mijn paraplu vergeet. Volop Maart. Het miezelt nog steeds. Het smuikt. Straks houdt de regen op. Dat weet ik. Straks komen de tulpen.

Labels: In Craenenburg

gepost door Paul Rigolle@ 07:32