Dat beetje rood
(Dagboekfrasen/4)Toch een mooie vaststelling die ons voor de duur van een fijn moment mag veroordelen tot de orde van de glimlach... Tot spijt van de
marketeers, de
flippernichten en de
regelneven (en de banen waarin zij ons, erg ordinair en net als in de jaren stilletjes,

ook nu nog als
kiespijnvee menen te kunnen leiden), zijn aan het eind van de lijn, nog
geen duizend doedestem-testen in staat om ons af te leiden van wat wij van voorafaan al met zekerheid wisten. Dat, ook al blijven we dagdagelijks gevat in de gezonde kortsluiting tussen wat kan doorgaan voor een
ploegbeest en wat beantwoordt aan de omschrijving van de rabiate
soloslimmer,
dat beetje rood tenslotte toch nog altijd wonderen doet. Net... Net als op die gekneusde knie van toen.
Uit: “De man met de leesbril”. Dagboekfrasen (4).
Notitie bij een stemhokwandeling.
Labels: Alles is politiek, Dagboekfrasen, Leesbril
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home