Ons Lucie
De universiteiten gaan vanaf volgend academiejaar alle eindverhandelingen screenen op plagiaat. Pas volgend jaar? Het kan, wat ons betreft, niet vlug genoeg gaan. De strijd tegen de plaag van het “betere knip- en plakwerk” kan immers rekenen op onze grootste sympathie. Ik stel voor dat – éénmaal onze uniefjes, toch wetenschappelijke instellingen par excellence, eindelijk in het bezit zijn geraakt van de nodige plagiaatsoftware – ze die meteen ook maar doorspelen aan alle jury’s van onze landelijke poëziewedstrijden. Want jawel, je gelooft het of je gelooft het niet, maar daar is “Ons Lucie” weer. Ze doet het weer! Die Lucie!
Eerder hadden we het hier al over de smakeloze grapjes van ene Lucie Putzeijs, die haar naam ook wel ‘ns als Lucie Potzedjs, Lucie Putseys, Lucie Putzeys, Lucie Putxeijs of Lucie Putseijs wil schrijven. In de bloemlezing die werd samengesteld n.a.v. de 13de Poëzieprijs van de Culturele Centrale Boontje Sint-Niklaas – overigens graag door ondergetekende met enige glans in de spurt gewonnen - tref ik een gedicht “Sporen van licht” aan dat ondertekend is met de naam “Lucie Putxeijs” uit Maldegem… Voldoende goeie reden – want vroegere exploten van deze mooie mevrouw kennende - om haar ingezonden gedicht ‘ns van naderbij te bekijken. En, je gelooft het of je gelooft het niet, maar vanaf het eerste vers “het jongste veulen van de zon” treft onze onvolprezen Google-machine al meteen raak. Het vers blijkt afkomstig te zijn van Paul van Loon en werd door “ons Lucie” (moet toch een sujet van een meisje zijn, zo volharden in de overschrijverij) wellicht zomaar opgepikt van de seniorensite van Freddy Callebaut over kunstschilder Gustaaf van Loon waar het als “Prille lente” staat afgedrukt. Het gedicht – doe het ons Lucie maar na - werd werkelijk integraal overgenomen en ingestuurd voor de Boontjes-prijs… Alleen werd de tikfout uit het gedicht (“glageblazen droompje”) alsnog verbeterd. Die Lucie! Dit brengt het aantal opgehelderde, en dus bekende, gevallen van plagiaat gepleegd door “ons Lucie” al op 3. Even resumeren:
* “Samen” gejat van Wouter Steyaert (gesignaleerd door Sylvie Marie)
* “Mozart moet je in september spelen” ingepikt van Theo Van Baaren (gesignaleerd door X. Roelens in zijn reactie bij het Sylvie Marie-bericht) en nu
* “Sporen van licht” – van Paul Van Loon (een gedicht dat ze letterlijk in glad dezelfde versie overgenomen heeft en ongegeneerd onder de naam “Lucie Putxeijs” heeft ingestuurd voor de 13de Poëzieprijs van de Culturele Centrale Boontje”).
Tot onze lichte consternatie blijkt Lucie Putzeijs ondertussen volgens een bericht bij de Standaard en ook op het Bruggeblog (van den Brugschen Stroatendwil) ineens ook het ultieme Belfortgedicht te hebben ‘geschreven’. Benieuwd waar ‘Ons Lucie’ – tiens, sedert wanneer ligt Malein Maldegem? - dit keer ‘eigenhandig’ de mosterd voor op haar Nonkels Boerenbroodje heeft gehaald…
Extern:
Universiteiten screenen thesissen op plagiaat
De strijd tegen knippen en plakken; plagiaatsoftware
Plagiaat voor beginners (ephorus)
Plagiaat via internet - Vries Strookman
Hoe kun je fraude en plagiaat van studenten snel en eenvoudig opsporen? (bij Digitale Didactiek)
Ill.-foto: © Michel Vanneuville
Noot:
Vanaf vandaag geven we met de uitdrukking “We doen een Lucie Putzeijs-ke” elk moment aan wanneer iemand zelf geen zin heeft om iets te schrijven en liever iets jat van een ander waarmee hij zelf kan gaan lopen…
Labels: hetliterair, OnsLucie
gepost door Paul Rigolle@ 07:10
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home