Stalen ros
“Met fietsen heb ik een haat-liefde verhouding: ik zit er niet graag op, maar soms zijn ze reuze handig. En al bij al bekeken zie ik mijn fiets graag, al is hij paars en heeft hij een te professioneel ogend stuur voor iemand met mijn fysieke mogelijkheden. Ik kwam aan in het fietsenrek, en constateerde onthutst dat het zadel verdwenen was, evenals het fietsslot. Het is al de tweede keer op drie jaar tijd dat mijn fietsslot gestolen wordt, en niet mijn fiets. De grapjas, of grapjassen, die zich te buiten gegaan waren aan deze uitspatting, hadden in de ruimte waar…"
Lees de rest in: “Zadelpijn” door Vainqueur – Elegie voor een stalen ros
Vindplaats: Ergens binnenin, op de bladzijden van Lectrrland
Vandaag - de hoogdagen volgen elkaar razendsnel op nu - kunt u ons overigens met onze harten van Bitossi aantreffen ergens op de brokkelige wegen tussen Valenciennes en Roubaix... Wij zullen - herkenbaar als wat - één van de enigen zijn die zich niet willen laten leiden door al dat onnozel geel-zwart gewapper...
(Vandaag overal en op alle zenders, in de Hel van het Noorden en elders: Parijs-Roubaix 2007, editie nr. 105. En kijk ook maar uit naar het mooie gedichtenboekje van Curieus...)
Illustratie: De vlucht van de kampioenen, 1935 – Gaston Rebry.
Rubriek: Het hart van Bitossi
Labels: Zadelpijn
2 Comments:
Spijt komt natuurlijk altijd te laat, maar ik had u graag vergezeld vandaag tussen het stof!
Volgend jaar komt ook langs, Ward!
Een reactie posten
<< Home