woensdag, september 27, 2006

Jeroen M.

Wie Jeroen Mettes was, is voor wie hem kende van zijn woorden, alleen een Vermoeden. Niets meer. Minder niets, een Vermoeden. Herdenken is wat we kunnen. Ook hier is het niet anders. Wij die rafelen en raffelen, met velen zijn, overal en op alle plaatsen… Snelkoppelingen over het waarom en het waarheen van ooit en toen. En tenslotte niet meer opnieuw. Of nog.

I.m. Jeroen Mettes (1978 – 2006)
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. ...

2 Comments:

At 1/10/06 10:16 a.m., Anonymous Anoniem said...

Hier is het niet anders. Edoch... Geef je het woord, de idee, de suggestie, de mentale constructie niet meer macht in deze cyberwereld dan elders? En is het niet de confrontatie met het feit dat ook zoiets sterfelijk is, dat ons hier in het bijzonder zo raakt?

 
At 1/10/06 11:01 a.m., Anonymous Anoniem said...

Meer, Eva, dan om de mens Jeroen M. (die ik overigens zoals de meesten onders ons totaal niet kende)treuren we hier (samen met jou) om het verloren gaan van de duidelijke belofte op een groot en mooi kritisch schrijversschap... In de cyberwereld maar netzogoed ook op papier...

 

Een reactie posten

<< Home