woensdag, juli 13, 2005

Lood (2005/27)

"Waarom die man alweer tegen haar stond uit te vliegen en met die vinger wees, ze begreep het niet. Dat hij haar uitmaakte voor pretentieus. Ok, dat was dan maar zo. Die drang om ooit te vliegen als een duif, wat kon daar tegen zijn? Daar kon toch geen haan naar kraaien? Doodvermoeiend was het om het telkens weer uit te moeten leggen. Bekaf raakte ze ervan, van dat stom gezeur. Haar besluit was wat het was. Het stond nu eenmaal vast. Ze wist wat er zou gebeuren. Ze had een beeld om voor te gaan. Iemand had het voor haar uitgetekend. Voorbeschreven. Met een vinger in de lucht. Zo zou het zijn. Alles helder in de hemel en geen geluid. Voorbij de nestkastdrang, het lood onder de vleugels weggeknipt en de schriele poten schrap... Klaar voor de sprong naar waar ze niet kon gaan. En de wind, daar kon ze van op aan, die zou haar dragen als een dood gewicht."

© Paul Rigolle - Woe 13/07/2005 - Lood

1 Comments:

At 23/7/05 9:52 p.m., Anonymous Anoniem said...

Leuk!

 

Een reactie posten

<< Home