Koolschophand
Sta ik in het lieflijke O. in de Standaard-boekhandel mijn beurt af te wachten. Aha, een vervallen cadeaubon, merkt ze even later droogjes op. En sinds wanneer? Sinds 4/2/2005 al. Olala... Ze kijkt mij in de ogen en vraagt zich af hoe iemand als ik er in jeezesnaam in slaagt om zo'n mooie boekenbon te vergeten. Zo schaap- en jongensachtig als maar mogelijk kijk ik terug. Dat durf ik. Ik zie een zee van bruine ogen... Dwingend... Lichtjes arrogant. En geen klein beetje. Wil ik straf vandaag? En alleen van haar? Ok zegt ze, ik neem hem wel... Zo contrarie zijn we hier nu ook weer niet. Terwijl ik in de afdeling bijzondere boeken wat sta te dralen hoor ik hoe ze met haar moeder overlegt. Wat ze straks met de kinderen gaan eten. Ze besluiten dat het, welwel, alweer spaghetti wordt. Wat later heb ook ik gekozen. Voor het minimale en voor de witheid van wit. In tweevoud.
Een tandje bijgestoken voor "Flandrien", dat wondermooie fotoboekje van Stephan Vanfleteren dat past in die ene koolschophand. En ook nog - het is een Oostkamps wonder dat ze die hier hebben - Niets (21 liefdesgedichten), in een uitgave van het Poëziecentrum, de nieuwste dichtbundel van Marc Insingel... Je hebt twee van de mooiste boekjes mee die wij vandaag in voorraad hadden, zegt ze terwijl ze de kleinoodjes voor mij, in ruil voor mijn bon, met zorg in een spuuglelijk papiertje steekt. Ik blij. Wacht, roept ze, terwijl ik al een paar passen richting buitendeur heb gezet. Je moet nog wat geld terug... Sommige vrouwen zijn een wonder!Overigens loopt nog tot en met 29/5/2005 een "Flandrien-tentoonstelling" in de Romaanse kerk van Ettelgem.
© foto: Stephan Vanfleteren
gepost door Paul Rigolle@ 09:46
2 Comments:
wondervrouwen!
edoch ze hebben donders duistere kantjes..
Wondervrouwen die niet zo contrarie zijn... wie zijn ze, wat doen ze en wat willen ze... :-)
Een reactie posten
<< Home