zaterdag, mei 07, 2005

Van hier tot in de walen (bijna een lofzang)

Al die blogs en bloggers! Dagelijks groeit het leger aan. Het bos - opschuivend tot niemand nog adem heeft - kreunt onder al de bomen.. Honderdduizend kleine en nog kleinere verhalen, doodgewaande religies, tamgetergde tekels, wufte windjes... Steeds meer. Steeds vaker. Tot in den treure, van Hier Tot In De Walen, waaien de story-tjes en de verhaaltjes je tegemoet als een (dorre) oostenwind uit het (verre) westen. Als mankgeslagen, doodgemaakte metaforen! Tot vervelens toe al die lieve kleine bloedende hartjes op straat zien liggen, ik kan er tegen, maar af en toe zijn er ook voor mij grenzen aan de groei. Af en toe houdt het ook voor mij wel even op. Voor mijn eigen ziele(n)heil, mag ik graag - Kloefkapper, Erwtenman - staan roepen in de duisternis: beperken die bezoeken! Stoppen al dat zappen! Weg met al dat gemeel en gemekker! Laat ik me eindelijk weer afleiden, inpakken door de dingen waar het echt om gaat. Want mijn dierbaren, vergis u toch maar niet. Maak geen Kapitale Fouten, veroordeel, onderschat ondanks alles en al die duizenden particuliere beuzelarijen, de kracht en de fitheid, de buigzaamheid van dit medium niet. Want heel regelmatig verblinden ze je, die parels in dat badwater. Die Oesterogen tussen de zwijnen! Heel regelmatig leiden ze je, zoals dat ook prachtig uit het onderstaande lijstje, het veertiende al, mag blijken ergens heen waar je eigenlijk niet wilde zijn maar waar je niettemin wel graag wil komen.