vrijdag, mei 13, 2005

En met Mij!

Annotaties (6)

Af en toe moet het wat stiller zijn. Met evenveel woorden zeg je het niet maar je hoort het wel. Ergens verderweg zindert het nog na. Als een echo die aan komt rollen. Onze richting uit. Even kiezen voor de woordloosheid, het moet kunnen. Het kan. In het spoor van jouw verhaal over Messen en Stenen enkele dagen opteren voor de tunnel zonder eind. De wind in de draden. Het fluitsignaal net voor het vertrek. En alles breed en open als een boulevard op zijn beloop. Gelaten! Berichten uit Beekhoek. Brieven uit Taailand. Het allemaal even op te kunnen schorten... "Een zebrapad is een weelde"... Even aan die verdomde bloody beduimelde plicht onderuit. De onmisbare mappen in de onmisbare kast teruggezet... Zoals men ooit het zappen heeft afgeleerd, leert men vroeg of laat ook wel het surfen af. "In der Beschränking zeigt sich der Meister"... Bladzijde 157. En weer zeg je het: af en toe moet het ophouden. Af en toe moet er stilte zijn. Ruimte om iets te gaan doen. Of beter nog: ruimte, plaats en tijd om iets niet te gaan doen! Heel hard aan te raden dat periodieke stapje opzij, even tijd maken om te zitten kijken naar wat Mei doet met de jaren. En met Mij! Want Mei is een spoorwegberm om even in te gaan zitten. Met een boek. Of zonder. En heel ver dat bordje "Privaat" voorbij.

P.R. - Vr 13/05/2005 - En met Mij! - Cat. Nootboek

Labels: