Arcadim in Arcadië: Hoewel

donderdag, januari 27, 2005

Hoewel

Hoewel het voor de waard van Arcadië wel meer dan 1 dag per jaar gedichtendag geblazen is, moet ook dit vandaag weer kunnen: Voor gedichtendag één gedicht! Vanuit één van mijn huizen vertrouwen vooruitblikkend zelfs naar één of andere voorbije zomer: Craenenburg!

Craenenburg

Middag op het terras dat voor mij ligt.
En volop zomer! Als aan een oever heb ik uitzicht:
De wereld stroomt, het raam is opgeschoven.
Alleen die hand van mij lijkt daarvan niet zeker nog
en voelt toch maar of het glas niet blijven zitten is.

Een man ziet hoe die hand in de leegte grijpt.
Maar betrapt ben ik niet! Wat zou ik...
Die man op het terras, vijftig en fijnbesnord...
Ik ken hem niet en wat ik van hem ken
is slechts aan wat hij mij denken doet.

Dat hij onder het juk van zijn bril, wat op Pessoa lijkt.
Die man, ik ken hem niet maar net daarom
drink ik met hem op de hoge zonnen van het niets.
Want zo wil ik het leven. Een terras af en toe.
En het besef nabij dat alles even is zoals het hoort.

Dat als iemand jou ziet hij telkens weer een ander ziet.

© Paul Rigolle - 2005