Arcadim in Arcadië

Drijf haar

Dat ik dit op een dag zal missen… Het groen van het meisje. Dat zweet als een das in de zomer. Verderop de inham, de zee van Australië. En zij die downunder alle zeilen weten bij te zetten! Gele konijnen. Rode oker. Blauw veld. Een combinatie links rechts. Tennis als een boksmatch met gemanicuurde handen? Kalmeer de huid. Pulseer. Maak soepel. Forehand. Backhand. Langs de lijn. Achter het net gelegd. Doodgemaakt. Deuce. Elke grandslam-finale een klassieker waarvan de grootte; waarvan het exploot niet valt in te schatten. Tenzij achteraf en later. Zoveel later. Een vlieg kruipt langs. Je zult niet doden maar gooi ze weg. Fifteen love. Thirty love. Emo-Ratio… Emo-Ratio… Hou vooral van de korte hoek. Zoek hem op. Neem het, neem het van haar over. Op dierenpootjes, hertenhoeven… Drijf haar tot wanhoop. Drijf haar diep tot in het net. Spreek Chinees. Roep out als het in moet zijn. Zeg niet dat het je spijt, zeg vooral niet dat het je spijt. Doe het, maak ze af nu het nog kan. Ook al moet je het drie keer maken, maak het punt. Serveer in. En uit. Zo simpel kan een zaterdag zijn in Australië. Zeg dag tegen de ballen. En tegen de wereld.


Kleine notitie bij Kim Clijsters vs Li Na – Finale Australian Open – 29/1/2011

Labels: Blauwe notities, Days of tennis

gepost door Paul Rigolle@ 07:37