Veel verzameld
312.
Soms vraagt een mens zich af: hoever het met de wereld staat... Brussel. Gaza. Berlijn. Een trein doorheen het heelal. Ban Ki-imoon en bankirai. Inauguratierede. Het geflarf en het gefluit dat men zichzelf aanmeet om niet voorbij te gaan aan vanwaar de woorden komen. En wat ermee gedaan, wat ermee gedeeld en meegedeeld... Geen slotsom, geen beletselteken zal men mijden: Meer dan een levend archief kunnen wij – aan het eind, steeds weer aan het eind, mijn vriend - niet worden.
Meer zul je niet, dan schrijven alsof het een ander gold.
(We hebben veel verzameld en dat doen we nog altijd.)
(Uit: Album Vier)
Labels: Album Vier
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home