Arcadim in Arcadië

Debiteren

Hoe grotesk grotesk kan zijn. En hoe wraakroepend wraakroepend... De internationale verontwaardiging is een vreemd en imploderend goedje dat aan de handen en aan de ribben kleeft. Eeuwen heeft het geduurd vooraleer de verzamelde buitenlandministers van de Europese Unie tot één of andere afgevlakte versie van een standpunt over de oorlog in Libanon wisten te komen. Er dienden immers nogal wat kantjes (lees belangetjes) te worden weggevijld! Het grote zwarte negeren. De selectieve afzijdigheid. Het zwijgen van de wereld. Straks, als de camera’s lopen, staat iedereen op zijn platst opnieuw te janken en te debiteren dat er, hier en nu, geen andere oorlogen worden uitgevochten dan vuile oorlogen.

Het selectieve filter van de dagen! De week in de wereld. De jubelende middelen van de communicatie kennen tijd noch plaats, hebben de verhoudingen in de wereld als nooit voorheen hertekend maar de machteloze onmondigheid van hij die al die middelen maar voor het grijpen heeft is nooit groter geweest dan vandaag. Zeg mij: hoe leg ik al die gespleten zielen in mijn borst aan banden.

Zie ook Beiroet-weblog van Abdelkader Benali

gepost door Paul Rigolle@ 08:19