Parelhoen
Er is veel verschil tussen troosteloos en mistroostig. Wat troosteloos is is niet altijd mistroostig. En omgekeerd. Dat leerde ik op de dag dat ik de vogel vond. Ik vond hem in de top van de oude kerselaar. Hij zat er al dagenlang mistroostig voor zich uit te kijken. Ik kan je zeggen dat niets een troostelozere aanblik biedt dan een vogel die voor zich uit zit te staren. Nader onderzoek wees uit wat de reden was. Even onnozel als ongeloofwaardig trouwens: de vogel was doodgewoon vergeten hoe hij moest vliegen. Na nog een paar dagen kon ik het niet langer aanzien, zette een ladder tegen de boom en haalde de vogel naar beneden. De vogel paste zich heel snel aan. Mengde zich in de meute. Werd één van hen. Hij paarde met een parelhoen. Beetje bij beetje zag ik hoe hij weer zin kreeg in het leven. Maar dan wel in een leven op twee poten. Sommigen vonden het maar niks zo'n gemuteerde kraai. Ikzelf zat met hem in. Voor het geval hij heimwee kreeg naar de toppen van de bomen of, erger nog, naar de hemel leerde ik hem toch maar klimmen. Het was een goeie leerling, dat moet ik zeggen. Hij klom langs de stammen alsof hij in één keer alle spechten wilde doen vergeten. Toch heb ik hem later op eigen initiatief nooit meer in een boom teruggezien. Parelhoenen klimmen niet in bomen. En dat ze ooit hebben gevlogen willen ze zelfs niet eens meer weten.© Paul Rigolle - Za 26/11/2005 - Parelhoen (Uit: 'Muit en Meute')
gepost door Paul Rigolle@ 08:18
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home