Sinecure
Het poëziecentrum bestaat al een tijdje 25 jaar. De poëziekrant verschijnt straks 30 jaar. En gisteren hoorde ik tussen de bedrijven door Leo Peeraer op Radio 1 met zorg (en keurig enkele vallen ontwijkend) over zijn eigen uit de hand gelopen liefde praten. Uitgeverij-P blijkt immers ook al aan de 15° verjaardag toe te zijn. Waar, vrienden, vliedt die tijd alsmaar henen... Als je't ons vraagt: ook niet echt een sinecure... Vijftien jaar bestaan in Vlaanderen! En dat nog uithouden ook! Daar moesten ze een beker voor geven. Poëzie en Vlaanderen, het blijft een lastige combinatie, een heuse onderneming... Met hoofdletter, een heel Gedoe... Maar hachelijk of niet... Behelpen of beredderen! Wat kan ons dat schelen. Door gaan we. Door! En wie weet, gaat straks, om dat te vieren, misschien wel na een demarrage op die vervloekte Berendries waarvan je vliegend schijt of koppijn krijgt of na iets dat - wie zijn wij eigenlijk om dat nu al te voorspellen - op een snoeiharde rechtse in een maagstreek lijkt nog wel een Vlaming met die Beker van Bloem te gaan lopen... Wordt vervolgd. Hier en elders. En (surtout Fred als we Zijn wiel maar kunnen houden) overal en op alle plaatsen!
Vr 01/04/2004 - Sinecure: bezoldigd ambt zonder (veel) werk/geen lichte taak.
gepost door Paul Rigolle@ 06:52
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home