woensdag, april 20, 2005

Krijt (De Week/15)

"Je vraagt je af wat het is... Is het een muur die zichzelf heeft opgegeven. Spaarzaam wit, het poeder van wat sneeuw. Is het een scherm met wat schaduw. Afsluiting. Aanfluiting. Schort het ergens aan. Entrance to hell, wat denk jij. Een kreupel patroon, houtmijt, waar de Egel gaat...

Of iets dat terugkeert, resoneert en dingen hoorbaar maakt die van vroeger zijn. Iets dat zich enkel af kan spelen in het tollend hoofd van een man die ooit op de barricaden stond en nu met een naam in krijt zichzelf heeft voorgesteld. En daar indrukwekkend achteraan: C.E.O., want de Chief execute manager van het bedrijf, dat is hij. Uit Japan en elders een schare medewerkers in de zaal. Viltstift vervangt in zijn hoofd allang het krijt. Zijn titel mag dan klinken als een klok maar tussen de cijfers door ziet hij zichzelf terug als wie hij was toen hij als jongen bij de dieren sliep. Echo's van vandaag glijden tussen die van toen. "Spaarlampen weggegooid geld". "Godfried for pope". "Koel, de cijfers van het jaarverslag..."

Nauwelijks hoorbaar op het verlaten erf van de tijd treedt hij terug. Nachtelijk. Het kreunen van de liefde. Geblaf van vastgebonden honden. Gloeilampen, de varkens. Zijn adem fluit. Gescharrel in de herinnering waar in een zaal niemand iets van merkt..."

gepost door Paul Rigolle@ 06:51