zaterdag, december 10, 2011

Ganzen

Citaat/Citaten

Toch brengt juist het stuk over Tranströmer een duidelijke polemiek teweeg, een opinie met een voorkeur voor het meer ronkende werk van Hans Verhagen en H.H. ter Balkt. Gerbrandy heeft het zelden zo pregnant uitgedrukt. Mooie, fraaie poëzie is er voor de Nobelprijswinnaars, lelijke, rauwe gedichten zijn er voor lezers als hij. In die tweedeling is er meen ik een omissie. Waar plaats je het werk van Gerrit Kouwenaar? Bij de karige dichters, allicht, maar je kunt onmogelijk beweren dat zijn werk veilig zou zijn. Waar plaats je de snijdende kaalheid en de samengestelde neologismen van Paul Celan in deze tweedeling? Al vind ik de beelden van Tranströmer mooi, ik kan ze ook huiveringwekkend vinden, als hij droomt over hoe hij geluidloos piano speelt op de keukentafel en de buren binnenkomen om te luisteren of langs de weg waarover hij rijdt de kippen zo groot zijn als ganzen.

Vindplaats: Ooteoote – Erik Lindner op Gerbrandy’s Tranströmer-receptie
Het oorspronkelijke artikel stond op een bladzijde van DeGroene.nl (helaas enkel voor abonnees)


Labels: