woensdag, februari 11, 2009

Door lucht bewogen

315

Raak ik verzeild! Verzeild… Zoals zo vaak op plaatsen waar ik niet wil komen. Waar ik niet wil zijn. De virtuele snelweg zuigt en spitst onze aandacht toe op dingen die even later dezelfde aandacht opnieuw gaan splitsen. Moeten gaan splitsen. Gebroken licht. Diafragma-toestanden. Weetikveel. Een soort spectrum dat losbreekt en daarna weer dichtvalt met zichzelf. Dichtklappen en opnieuw uiteenvallen... Het internet raakt steeds meer verwant aan wat het leven is: een hels en schitterend accordeon – buikorgel, aërofoon, piano des pauvres - waarin je in lijf en leden door lucht bewogen wordt. Of vergis ik mij en hoor ik dingen die ik niet kan horen? Stemmen die niet weten dat ze gedoemd zijn om in mijn hoofd te wonen?


In de taal wil ik eren wie naar mijn Scherpschuttersfeest zal komen.


(Uit: Album Vier)

Labels:

gepost door Paul Rigolle@ 07:43