Er zal geen toeval zijn
Google en Googlism... Een pak auteurs heeft al volmondig toegegeven zeer schatplichtig te tekenen aan de Machine onder de Machines. Stefan Brijs
heeft bijvoorbeeld onlangs voor ons voorgerekend dat hij zonder Google (en andere broertjes) wellicht anderhalf jaar langer aan het boek van zijn absolute doorbraak (“De engelenmaker”) zou hebben gewerkt. Ook Zwerm (van Peter Verhelst) zou zich zonder het bestaan van Zoekmachines kompleet anders laten lezen. Google heeft het uitzicht van de wereld veranderd. Een bodemloos vat vol rake treffers is het waarvan het einde niet valt te overzien. Maar soms sta je er wel wat beduusd van te kijken tot waar Google je kan leiden. Wat waarheid en wat verzinsel is, het is niet altijd even duidelijk. Dat leert ons onze verslaving. Via wat omwegen op zoek naar een vindplaats voor het woord “platteland” kwam ik enkele dagen geleden bij Perk terecht. En bij Wittgenstein. Een mooi en aardig span denk je dan. Aardig om hen bij elkaar te zien. Maar niets is wat het lijkt. Perk heeft bij nader inzien maar heel weinig te maken met de dichter Jacques Perk. En toch leg je de link. Sneller dan je eigen schaduw want zo gaat dat met het hedendaags plezier dat hypertext heet. Je ziet het ook zo voor je: Jacques Perk (1859-1881) die in 1926 Ludwig Wittgenstein (1889-1951) ontmoet. Volgens de data kan het natuurlijk nooit kloppen maar dankzij Google klopt het wel… Want een greep uit het grote boek dat alleen bestaat omdat het zo mooi verzonnen is:
Ziek van Wenen. Het flaneren dat me in Berlijn zo beviel lijkt hier niet op zijn plaats. Ik honger naar de rust van het platteland. De ongecompliceerde eerlijkheid van haar bewoners zou me goed doen na de konkelende slangenkuil van Wenen. Ik heb besloten morgen de stad te verlaten en naar Hüttendorf te gaan; een dorpje niet ver van hier waarover de meeste Weners met afschuw spreken. Toen ik het Kraus vertelde schold hij me uit voor proviciaal en wees hij me resoluut de deur. Ik zal mijn abonnement op zijn tijdschrift opzeggen. (PW 1926 - blz 231)...
Ziek te zijn van Wenen. Of van het platteland. Het lijkt me wel wat. Soms is het goed te verwijlen op plaatsen waar men niet lijkt te willen zijn. Aan te zitten bij de toonbank van de geschiedenis. Bij toeval. Google als het grote bindmiddel, de leugenmachine die ons straks nog ‘ns voorgoed en faliekant te grazen neemt. Jacques Perk ontmoet Ludwig Wittgenstein. Waarheid en verzinsel! Schoon is dat. Beperking moet vernuft en vinding wetten. Bluff your way into Perk.
Er zal geen toeval zijn dat niet bestaat…
Extern:
Perk, een literair tijdschrift dat bij mijn weten alleen een nulnummer heeft gekend.
En kunnen we binnen deze context dan weer iets met Betsy Perk aanvatten?
Om verder te eindigen bij:
Het plezier dat hypertext heet
Bluff your way into Perk
gepost door Paul Rigolle@ 07:58
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home