woensdag, september 08, 2004

Telganger

Met de jaren wordt het steeds duidelijker: ik ben puur en onversneden, een oneven mens. Elke dag opnieuw komt die waarheid nog wat nader aan het licht. Ik tel mijn stappen of ik keer er op terug. Ik ga vooruit en achteruit, ik klim de hellingen op en ga ze weer helemaal naar beneden af, ik strooi nagels en duimspijkers uit en doe daarbij niets als tellen. Geen roerganger ben ik, maar een ware telganger. Alles mag als het maar niet even is. Want niets bij mij mag even zijn. Geen twee, geen vier, geen zes… Drie, zeven en dertien daarentegen… Zelden zul je mij – o die herfst! - een even aantal pruimen zien eten. Zelden ook zal ik mij lang onderhouden met iemand die een twintig op zijn t-shirt heeft staan. Laatst at ik vier appelen en kreeg maagpijn. Ik had beter moeten weten. Overigens mag het bij nader inzien een waar godswonder heten dat ik in een huis als dit, dat onverstoorbaar het huisnummer 68 in zijn adres blijft dragen, kan blijven wonen.

(Wie weet, misschien heeft wat hieraan voorafgaat wel iets met Mersenne priemgetallen te maken? Wie zal het zeggen...)




(Woe 8/9/2004 - Cat. Stukken & Beentjes)